Ֆրանսուա Մաժանդի

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Ֆրանսուա Մաժանդի
François Magendie
Ծնվել էհոկտեմբերի 6, 1783(1783-10-06)[1][2][3][…]
Բորդո[4][3]
Մահացել էհոկտեմբերի 7, 1855(1855-10-07)[5][1][2][…] (72 տարեկան)
Փարիզ[3]
ԳերեզմանՊեր Լաշեզ և Մագենդիի գերեզմանը
Բնակության վայր(եր)Ֆրանսիա
Քաղաքացիություն Ֆրանսիա
Մասնագիտությունֆիզիոլոգ, պրոֆեսոր, բժիշկ և նյարդաբան
Հաստատություն(ներ)Կոլեժ դե Ֆրանս[6], Հոթել֊Դուե և Սալպետրիեր
Գործունեության ոլորտբժշկություն[7] և ֆիզիոլոգիա[7]
Պաշտոն(ներ)նախագահ
ԱնդամակցությունՓարիզի գիտափիլիսոփայական միություն, Շվեդիայի թագավորական գիտությունների ակադեմիա, Ֆրանսիական գիտությունների ակադեմիա, Ազգային բժշկական ակադեմիա և Թուրինի գիտությունների ակադեմիա[3]
Ալմա մատերՓարիզի բժշկության դպրոց
Տիրապետում է լեզուներինֆրանսերեն[5][7][8] և գերմաներեն[8]
Եղել է գիտական ղեկավարՄորից Շիֆ և Սայմոն Նոել Դյուպրե
 François Magendie Վիքիպահեստում

Ֆրանսուա Մաժանդի (ֆր.՝ François Magendie, հոկտեմբերի 6, 1783(1783-10-06)[1][2][3][…], Բորդո[4][3] - հոկտեմբերի 7, 1855(1855-10-07)[5][1][2][…], Փարիզ[3]), ֆրանսիացի ֆիզիոլոգ։ Փարիզի ԳԱ անդամ (1821), փոխպրեզիդենտ (1836), բժշկական ակադեմիայի անդամ (1819

Առաջիններից մեկն է կիրառել փորձառական մեթոդը կենդանիների ֆիզիոլոգիայում։ 1822 թվականին փորձով հաստատել է Չ. Բելի սահմանած դրույթը, ըստ որի ողնուղեղի ետին նյարդարմատները զգացող են, իսկ առջևինը՝ շարժիչ։ Մաժանդին փորձով հիմնավորել է նյարդային համակարգի սնուցող ազդեցությունը, ուսումնասիրել մարսողությունը, մշակել կենդանահատման տեխնիկան։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 7, էջ 144