Ֆյոդոր Բուխհոլց

Ֆյոդոր Բուխհոլց; լեհ.՝ Theodore Alexander Ferdinand Buchholz
Ծնվել է	հունիսի 9, 1857
Ծննդավայր	Վլոցլավեկ, Վլոցլավսկյան նեղուց, Վարշավայի նահանգ, Լեհական թագավորություն, Ռուսական կայսրություն
Վախճանվել է	մայիսի 7, 1942 (84 տարեկան)
Մահվան վայր	Լենինգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն	Լեհաստան և Ռուսական կայսրություն
Մասնագիտություն	նկարիչ և ուսուցիչ
Ոճ	մոդեռն
Ժանր	դիմապատկեր
Անդամակցություն	ԽՍՀՄ նկարիչների միություն
	Fyodor Buchholz Վիքիպահեստում

Ֆյոդոր Ֆյոդորովիչ Բուխհոլց (Russian: Фёдор Фёдорович Бухгольц), ծնյալ՝ Թեոդոր Բուխհոլց (հունիսի 9, 1857(1857-06-09)^[1], Վլոցլավեկ, Վլոցլավսկյան նեղուց, Վարշավայի նահանգ, Լեհական թագավորություն, Ռուսական կայսրություն - մայիսի 7, 1942(1942-05-07)^[1], Լենինգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), լեհական ծագմամբ ռուս նկարիչ, գրաֆիկական նկարիչ և կերպարվեստի ուսուցիչ, որն ուներ նաև գերմանացի նախնիներ։ Մասնագիտացել էր կենցաղային ժանրում և պատմական տեսարանների պատկերման մեջ։ Որոշ գործեր դարձել են հանրաճանաչ բացիկներ։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Թեոդոր Ալեքսանդր Ֆերդինանդ Բուխհոլցը ծնվել է Վոլոցլավեկ քաղաքում՝ Էլիանորա (օրիորդական ազգանուն) Ֆոթկեի և Թեոդոր Գուստավ Բուխհոլցի ընտանիքում, որը տպագրահաստոց ուներ։ Իր հայրենի քաղաքում գիմնազիան ավարտելուց հետո ընդունվել է Սանկտ Պետերբուրգի գեղարվեստի ակադեմիա, որտեղ 1878-1886 թվականներին սովորել է Պավել Չիստյակովի և Վալերի Յակոբիի մոտ^[2]^[3]։ Հետագայում, երկար ժամանակ Թեոդորը ինքն էլ դասավադել է Սանկտ Պետերբուրգի գեղարվեստի ակադեմիայում^[4]։ 1880-1882 թվականներին արժանացել է երեք արծաթե մեդալի։ 1885 թվականին արժանացել է ոսկե մեդալի և «Արտիստ» տիտղոսի իր «Դեդալոս» և «Իկարոս» նկարների համար։ 1888 թվականից հետո մասնակցել է ակադեմիայի ցուցահանդեսներին, ինչպես նաև «Ռուս ջրանկարիչների ընկերության» ցուցահանդեսներին։

Դեռևս ուսանողական տարիներից սկսել է աշխատել է որպես գրաֆիկաական նկարիչ՝ նկարազարդումներ կատարելով« Նիվա», «Սևեր» (գրական ամսագիր) և «Հայրենիք» (գիտական/պատմական լրագիր) ամսագրերի համար։ 1891 թվականին միացել է «Ռուսաստանի նկարիչների ասոցացիային»։ 1893-1919 թվականներին որպես ուսուցիչ աշխատել է Արվեստների խրախուսման կայսերական միությունում։ 1902 թվականին նա հաղթել է Սանկտ Պետերբուրգի երկուհարյուրամյակին նվիրված մեդալ նախագծելու մրցույթը^[2]։ Հիմնականում նկարել է ճակատամարտեր, բնատեսարաններ և կենցաղային ժանրի նկարներ՝ մոդեռն ոճով։ Նկարների մեծ մասը ցուցադրել է Սանկտ Պետերբուրգում, միաժամանակ ցուցադրություն ունեցել Վարշավայի «Զաչատա» արվեստի ազգային պատկերասրահում^[5]^[6]։

Ռուսական հեղափոխությունց հետո ներգրավվել է ագիթպրոպի ստեղծման գործում և օգնել է հեղափոխական տոնակատարությունների ծրագրերի կազմակերպմանը։ 1918 թվականին ստեղծել է էսքիզներ Պետրոգրադում (Սանկտ Պետերբուրգ) մեկամյակի տոնակատարությունների համար, որոնցից է՝ Վասիլևսկի կղզու հաղթանակի կամարը։ 1924 թվականին դարձել է Հեղափոխական Ռուսաստանի նկարիչների ասոցացիայի անդամ և 1932 թվականից՝ Ռուս նկարիչների միության անդամ։ 1919-1932 թվականնրի ընթացքում դասավանդել է տարբեր միջնակարգ դպրոցներում և մշակույթի տներում^[2]։ Նրա կինը Ռուսաստանի առաջին կին քանդակագործ Մարիա Դիլլոնն էր։ Մահացել է Լենինգրադի շրջափակման ժամանակ և հուղարկավորվել Սմոլենսկի լյութերական գերեզմանատանը։