Տորգաու

Քաղաք
	Զինանշան
Երկիր	Գերմանիա
Առաջին հիշատակում	973
Մակերես	102,81 կմ²
ԲԾՄ	78 մետր
Բնակչություն	▲19 851 մարդ (հոկտեմբերի 31, 2022)
Ժամային գոտի	UTC+1 և UTC+2
Հեռախոսային կոդ	03421 և 034221
Փոստային դասիչ	04860 և 04861
Ավտոմոբիլային կոդ	TDO, DZ, EB, OZ, TG և TO
Պաշտոնական կայք	torgau.eu
	Տորգաու (Գերմանիա)
	Տորգաու (Գերմանիա)
	Տորգաու Վիքիպահեստում

Տորգաու (գերմ.՝ Torgau), քաղաք Գերմանիայում, Լայպցիգի շրջանում, Էլբա գետի վրա։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սկզբնապես քաղաքի տարածքում գոյություն ուներ սլավոնական գյուղական ավան։

Քաղաքի տարեգրությունից որոշ տարեթվեր^[2].

973 թվական. Տորգաուի առաջին հիշատակությունը որպես «torgov»
1119 թվական. Տորգաուն, որն արդեն ունի իր ամրոցը, անցնում է Մարգրավես Մայսենի տիրապետությանը
1267 թվական. Տորգաուն ստանում է քաղաքի կարգավիճակ
1482-1623 թվականներ. Հարթենֆելս ամրոցի կառուցում
1514 թվական. Տորգաուն ստանում է իր գերբը
1530 թվական. Մարտին Լյութերը և նրա ուղեկիցները կազմում են «Տորգաույան հոդվածները» (գերմ.՝ Torgauer Artikel), որոնք դարձան Աուգսբուրգի խոստովանության հիմքը
1552 թվական. Կատարինա ֆոն Բորան, Մարտին Լյութերի այրին, մահանում է Տորգաու քաղաքում տեղի ունեցած վթարի հետևանքներից (թաղված է Սուրբ Մարիամի քաղաքի եկեղեցում)
1711 թվական. Պետրոս I-ը Տորգաուում նշում է իր ժառանգ Ալեքսեյ Պետրովիչի հարսանիքը Սոֆյա Վոլֆենբութելսկայայի հետ
1760 թվական. Տորգուի մոտակայքում է տեղի ունեցել Յոթնամյա պատերազմի վերջին խոշոր մարտը
1815 թվական. Վիեննայի վեհաժողովի որոշմամբ Տորգաուն միանում է Պրուսիային
1945 թվականի ապրիլի 25. Տորգաուի շրջանի Էլբայի ափերին հանդիպեցին դաշնակից բանակները, որոնք խորհրդանշում էին Երկրորդ աշխարհամարտի ավարտը
1946 թվական. Տորգաուում կազմակերպվեցին խորհրդային հատուկ ճամբարներ № 8 (գերմ.՝ Brückenkopf) և № 10 (գերմ.՝ Fort Zinna):

Տեսարժան վայրեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Քաղաքի ամենակարևոր տեսարժան վայրերից է Հարթենֆելսի ամրոցը` Գերմանիայի վաղ վերածննդի միակ փրկված ամրոցը^[3]։

Հարկ է նշել նաև.

Սբ. Մարիամի քաղաքային եկեղեցին (XIII դարի սկզբի արևելյան մասը)^[4]
քահանայի տուն (գերմ.՝ Priesterhaus)(շինարարության տարիներ. 1493-1494), ժամանակին նվիրաբերվել է գերմանացի աստվածաբան և ռեֆորմացիայի ակտիվիստ Ջորջ Սպալաթինի կուրֆյուրստ Ֆրեդերիկ III Իմաստունի կողմից^[5]
1579 թվականին կառուցված քաղաքային դահլիճը, որը կոչվում էր Սաքսոնիայի ամենագեղեցիկը^[6]
կառուցման պահից ի վեր պահպանված է իր տեսքը և ինտերիերի մի մասը պահպանող Ռինգենայնի (գերմ.՝ Ringenhain) քաղաքապետի տունը (1596 թվական)^[7]
Կարլ Լյոբնորի (գերմ.՝ Carl Loebner) ամենահին խաղալիքների խանութը Գերմանիայում, որը մնացել է ընտանիքի սեփականության մեջ 1685 թվականից ի վեր^[8]^[9]։