Վիլիկ Զաքարյան
- Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Զաքարյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Վիլիկ Զաքարյան | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | դեկտեմբերի 1, 1952 (71 տարեկան) |
| Ծննդավայր | Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Քաղաքացիություն |  Հայաստան |
| Կրթություն | Երևանի պետական գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտ |
| Մասնագիտություն | նկարիչ |
| Անդամակցություն | Հայաստանի նկարիչների միություն |
| Կայք | vilikzakaryan.am |
Վիլիկ Սարիբեկի Զաքարյան (դեկտեմբերի 1, 1952, Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ նկարիչ։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1975 թվականին ավարտել է Երևանի գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտը։ 1984 թվականից Հայաստանի նկարիչների միության անդամ է, 1996 թվականից՝ նկարիչների միջազգային միության (ՅՈՒՆԵՍԿՕ) անդամ։ 1996 թվականից դասավանդում է Երևանի Գեղարվեստի պետական ակադեմիայում, պրոֆեսոր։
Վիլիկ Զաքարյանի ստեղծագործությունները գտնվում են աշխարհի տարբեր երկրների մասնավոր հավաքածուներում։
Ցուցահանդեսներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Անհատական ցուցահանդեսներ է ունեցել՝
- Երևանում, 1988, 1990, 1994, 2000, 2009, 2010
- Պրահայում, 1988
- Օբերհաուզենում, 1995
- Հագենում, 1995
- Փարիզում, 1997
Խմբակային ցուցահանդեսներ է ունեցել Երևանում, Գառնիում, Դիլիջանում, Մոսկվայում, Կանադայում, Լենինգրադում, Շվեդիայում, Ճապոնիայում, Քուվեյթում, Իրանում, Նյու Յորքում, Հունաստանում, Մարսելում, Դանիայում։
Մեջբերումներ Վիլիկ Զաքարյանի մասին[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
«Վիլիկ Զաքարյանի նկարչությանը քաջածանոթ եմ։ Ավելին` շատ եմ սիրում։ Այն կիրթ է ու գրագետ, զգացառատ է ու խոհուն։ Գովելի է, որ կանգ չի առնում ձեռք բերածով, միշտ որոնում է ու փորձում։ Նրա նկարներում ես անհանգիստ հանգստություն եմ զգում, խոհուն քնարականություն»։
Լևոն Լաճիկյան
գեղագետ, արվեստաբան[1]
Մեջբերումներ Վիլիկ Զաքարյանից[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
«Արվեստի մեջ չեմ հանդուրժում այն, որ պրոֆեսիոնալ բազա չունենալով՝ փորձում են «գլուխգործոցներ» ստեղծել։ Չեմ ընդունում նաև արվեստի քողի տակ շահարկվող կեղծ փիլիսոփայությունը։ Ինձ համար անընդունելի է, երբ ներկը որոշակի հեռավորությունից շաղ են տալիս կտավի վրա և ստացված անհասկանալի պատկերը որակում արվեստ, այնուհետև փորձում փիլիսոփայական մեկնաբանություներ անել։ Դա ինձ համար արվեստ չէ։ Նման բան կարող է անել փողոցում հանդիպած ցանկացած մարդ։ Արվեստը պետք է ունենա իր ողնաշարն ու կառուցվածքը, ներքին հարստությունն ու գունային ներդաշնակությունը»[2]։