«Սփեյսուոչ ծրագիր»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Content deleted Content added
No edit summary
Տող 21. Տող 21.
* {{mpl|1997 XF|11}},
* {{mpl|1997 XF|11}},
[[Կենտավրոսներ]]ի խմբի աստերոիդներ՝
[[Կենտավրոսներ]]ի խմբի աստերոիդներ՝
* [[(5145) Փոլ]]
* [[(5145) Ֆոլուս]]
* [[(7066) Նեսս]]
* [[(7066) Նեսսուս]]
* [[(8405) Ասբոլ]]
* [[(8405) Ասբոլուս]]
և [[Կոյպերի գոտի|Կոյպերի գոտու]] մի քանի մարմիններ՝
և [[Կոյպերի գոտի|Կոյպերի գոտու]] մի քանի մարմիններ՝
* [[(20000) Վարունա]]
* [[(20000) Վարունա]]

07:57, 28 Հոկտեմբերի 2018-ի տարբերակ

Մերձերկրյա աստերոիդների հայտնաբերման դինամիկան տարբեր ծրագրերով սկասած 1995 թվականից

Սփեյսուոչ ծրագիր (անգլ.՝ Spacewatch), Արիզոնայի համալսարանի նախաձեռնած ծրագիրը, որի նպատակն է Արեգակնային համակարգի փոքր մարմինների որոնումը և հայտնաբերումը։

Ծրագիրը հիմնվել է 1980 թվականին պրոֆեսոր Թոմ Գերելսի կողմից, Կիթ Պիկի ազգային աստղադիտարանում, այժմ այս ծրագիրը գլխավորում է դոկտոր Ռոբերտ ՄաքՄիլանը[1]:

Գործիքներ

0,91-м f/3 ռեֆլեկտոր
  • աստղադիտարանի կոդը՝ 691
  • տեսադաշտը՝ 2,9 քառակուսի աստիճան
  • ստանդարտ աշխատանքային երևակում՝ 120 с
  • թափանցումը՝21,7 V
1,8-м f/2,7 ռեֆլեկտոր
  • աստղադիտարանի կոդը՝ 291
  • տեսադաշտը՝ 0,78°, դրիֆտ-սքան
  • թափանցումը՝ 22,2 V

Հայտնագործություններ

Այս ծրագրի շրջանակներում կատարված հայտնագործությունները չափազանց բազմապիսի են։ Հայտնաբերվել են մի քանի, մինչ այդ անհայտ երկրին մոտեցող աստերոիդներ՝

Կենտավրոսների խմբի աստերոիդներ՝

և Կոյպերի գոտու մի քանի մարմիններ՝

Կրկին հայտնաբերվել է (719) Ալբերտ աստերոիդը, որը մինչ այդ համարյա 90 տարի համարվում էր կորսված։ Բացի այդ հայտնաբերվել են 125P/Սփեյսուոչ պարբերական գիսաստղը և Յուպիտերի արբանյակ Կալլիորեն: Այս ծրագրի պատվին է անվանվել աստերոիդների հիմնական գոտու աստերոիդներից մեկը՝ (4255) Սփեյսուոչ, որը նույնպես հայտնաբերվել էր այս ծրագրի շրջանակներում։

Տես նաև

Ծանոթագրություններ

  1. Սփեյսուոչ ծրագիր, Արիզոնայի համալսարանի հիմնադիրների խորհուրդ, 2010