«Սփեյսուոչ ծրագիր»–ի խմբագրումների տարբերություն
No edit summary |
|||
Տող 21. | Տող 21. | ||
* {{mpl|1997 XF|11}}, |
* {{mpl|1997 XF|11}}, |
||
[[Կենտավրոսներ]]ի խմբի աստերոիդներ՝ |
[[Կենտավրոսներ]]ի խմբի աստերոիդներ՝ |
||
* [[(5145) |
* [[(5145) Ֆոլուս]] |
||
* [[(7066) |
* [[(7066) Նեսսուս]] |
||
* [[(8405) |
* [[(8405) Ասբոլուս]] |
||
և [[Կոյպերի գոտի|Կոյպերի գոտու]] մի քանի մարմիններ՝ |
և [[Կոյպերի գոտի|Կոյպերի գոտու]] մի քանի մարմիններ՝ |
||
* [[(20000) Վարունա]] |
* [[(20000) Վարունա]] |
07:57, 28 Հոկտեմբերի 2018-ի տարբերակ
Սփեյսուոչ ծրագիր (անգլ.՝ Spacewatch), Արիզոնայի համալսարանի նախաձեռնած ծրագիրը, որի նպատակն է Արեգակնային համակարգի փոքր մարմինների որոնումը և հայտնաբերումը։
Ծրագիրը հիմնվել է 1980 թվականին պրոֆեսոր Թոմ Գերելսի կողմից, Կիթ Պիկի ազգային աստղադիտարանում, այժմ այս ծրագիրը գլխավորում է դոկտոր Ռոբերտ ՄաքՄիլանը[1]:
Գործիքներ
- 0,91-м f/3 ռեֆլեկտոր
- աստղադիտարանի կոդը՝ 691
- տեսադաշտը՝ 2,9 քառակուսի աստիճան
- ստանդարտ աշխատանքային երևակում՝ 120 с
- թափանցումը՝21,7 V
- 1,8-м f/2,7 ռեֆլեկտոր
- աստղադիտարանի կոդը՝ 291
- տեսադաշտը՝ 0,78°, դրիֆտ-սքան
- թափանցումը՝ 22,2 V
Հայտնագործություններ
Այս ծրագրի շրջանակներում կատարված հայտնագործությունները չափազանց բազմապիսի են։ Հայտնաբերվել են մի քանի, մինչ այդ անհայտ երկրին մոտեցող աստերոիդներ՝
Կենտավրոսների խմբի աստերոիդներ՝
և Կոյպերի գոտու մի քանի մարմիններ՝
Կրկին հայտնաբերվել է (719) Ալբերտ աստերոիդը, որը մինչ այդ համարյա 90 տարի համարվում էր կորսված։ Բացի այդ հայտնաբերվել են 125P/Սփեյսուոչ պարբերական գիսաստղը և Յուպիտերի արբանյակ Կալլիորեն: Այս ծրագրի պատվին է անվանվել աստերոիդների հիմնական գոտու աստերոիդներից մեկը՝ (4255) Սփեյսուոչ, որը նույնպես հայտնաբերվել էր այս ծրագրի շրջանակներում։
Տես նաև
- Փոքր մոլորակների կենտրոն
- Pan-STARRS
- Լինքոլնի անվան մերձերկրյա աստերոիդների որոնման լաբորատորիա
- Երկնքի հետազոտության Կատալինա ծրագիր
Ծանոթագրություններ
- ↑ Սփեյսուոչ ծրագիր, Արիզոնայի համալսարանի հիմնադիրների խորհուրդ, 2010
|