Սիմոն Ճուլարտյան
Սիմոն Ճուլարտյան արմտ. հայ.՝ Սիմոն Ճուլարտեան | |
---|---|
Ծնվել է | հոկտեմբերի 20, 1811[1] Կարին, Օսմանյան կայսրություն[1] |
Մահացել է | փետրվարի 14, 1884[1] (72 տարեկան) Վենետիկ, Իտալիա[1] |
Ազգություն | հայ |
Մասնագիտություն | բանահավաք և բանասեր |
Տիրապետում է լեզուներին | հայերեն |
Սիմոն Ճուլարտյան (հոկտեմբերի 20, 1811[1], Կարին, Օսմանյան կայսրություն[1] - փետրվարի 14, 1884[1], Վենետիկ, Իտալիա[1]), հայ բանահավաք, բանասեր։ Մխիթարյան միաբանության անդամ։ Խմբագրել և հրապարակել է հայկական («Առածք ազգայինք», 1880) և տաճկական (թուրք. «Տաճկական առածք», 1882) առած-ասացվածքների ժողովածուները։ Հայկական առածների ժողովածուն ներկայացնում է Կոստանդնուպոլսի, Վանի, Ալաշկերտի, Կարնո, Ջուղայի, Երևանի, Թիֆլիսի, Ղրիմի, Տրանսիլվանիայի խոսվածքներով 4000 առած-ասացվածք, որոնք հեղինակի գրառումներն են, ինչպես նաև տպագիր այլ աղբյուրներից քաղած նյութեր (Անանիա վարդապետ, Միքայել Միանսարյանց, Խաչատուր Աբովյան, Խոջոյան)։ Ժողովածուն համառոտած 1888 թվականին ֆրանսերեն և անգլերեն է թարգմանել Գևորգ Պայանը։ Ճուլարտյանի տաճկական առածների ժողովածուն գերազանցապես հեղինակի գրառումներն են՝ տպագրված հայատառ թուրքերենով (շուրջ 4500 գրաոում)։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Սիմոն Ճուլարտյան» հոդվածին։ |
|
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։ |