Սիմոն Ճուլարտյան (հոկտեմբերի 20 , 1811 (1811-10-20 ) Կարին Թուրքիա փետրվարի 14 , 1884 (1884-02-14 ) Վենետիկ Իտալիա բանահավաք , բանասեր։ Մխիթարյան միաբանության անդամ։ Խմբագրել և հրապարակել է հայկական («Առածք ազգայինք», 1880 ) և տաճկական (թուրք. «Տաճկական առածք», 1882 ) առած-ասացվածքների ժողովածուները։ Հայկական առածների ժողովածուն ներկայացնում է Կոստանդնուպոլսի , Վանի , Ալաշկերտի , Կարնո , Ջուղայի , Երևանի , Թիֆլիսի , Ղրիմի , Տրանսիլվանիայի խոսվածքներով 4000 առած-ասացվածք, որոնք հեղինակի գրառումներն են, ինչպես նաև տպագիր այլ աղբյուրներից քաղած նյութեր (Անանիա վարդապետ, Միքայել Միանսարյանց , Խաչատուր Աբովյան , Խոջոյան)։ Ժողովածուն համառոտած 1888 թվականին ֆրանսերեն և անգլերեն է թարգմանել Գևորգ Պայանը։ Ճուլարտյանի տաճկական առածների ժողովածուն գերազանցապես հեղինակի գրառումներն են՝ տպագրված հայատառ թուրքերենով (շուրջ 4500 գրաոում)։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից ։
