Սերոբ Ղազարյան

Սերոբ Ղազարյան
Ծնվել է	1910; Բաղեշ, Բիթլիսի վիլայեթ, Օսմանյան կայսրություն
Մահացել է	ապրիլի 11, 1962; Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն	Օսմանյան կայսրություն և ԽՍՀՄ
Ազգություն	հայ
Մասնագիտություն	լեզվաբան
Հաստատություն(ներ)	Խորհրդային դպրոց, Երևանի պետական համալսարան և Լեզվի ինստիտուտ
Ալմա մատեր	Հայկական պետական մանկավարժական համալսարան (1939)
Կոչում	պրոֆեսոր
Գիտական աստիճան	բանասիրական գիտությունների դոկտոր (1953)
Տիրապետում է լեզուներին	հայերեն, գրաբար և միջին հայերեն
Երեխա(ներ)	Ռուբեն Ղազարյան

Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Ղազարյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։

Սերոբ Ղազարի Ղազարյան (1910^[1], Բաղեշ, Բիթլիսի վիլայեթ, Օսմանյան կայսրություն^[1] - ապրիլի 11, 1962(1962-04-11)^[1], Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ^[1]), հայ լեզվաբան, հայերենագետ, բանասիրական գիտությունների դոկտոր (1953)։

Կենսագրություն

Բարձրագույն կրթությունն ստացել է Երևանի մանկավարժական ինստիտուտում։ 1940 թվականից մինչև իր կյանքի վերջը դասավանդել է Երևանի պետական համալսարանում։ 1942 թվականին ստացել է բանասիրական գիտությունների թեկնածուի, 1953 թվականին՝ դոկտորի գիտական աստիճան։

1937-1948 թվականներին եղել է «Սովետական դպրոց» թերթի խմբագիր։ 1944-1959 թվականներին աշխատել է նաև ՀԽՍՀ ԳԱ լեզվի ինստիտուտում նախ որպես գիտական քարտուղար, ապա՝ որպես հայոց լեզվի պատմության բաժնի վարիչ։

Սերոբ Ղազարյանն զբաղվել է հիմնականում հայոց լեզվի պատմության, գրաբարի ու միջին հայերենի, դրանց զարգացման, պատմականորեն կրած փոփոխությունների հարցերով. մասնավորապես քննել է ռուսերենի ունեցած ազդեցությունը հայերենի վրա։ Բեղմնավոր աշխատանք է կատարել տերմինաբանական կոմիտեում, կազմել է համապատասխան ուղեցույց (Ուղեցույց տերմինաբանական կոմիտեի որոշումների, Ե., 1945)։ Կազմել է նաև դպրոցական-ուսումնական ձեռնարկներ, գրել հայերենագիտության տարբեր հարցերի նվիրված բազմաթիվ հոդվածներ։

Երկեր

Հայ և ռուս ժողովուրդների լեզվական հնագույն հարակցությունները, Երևան, ՀՍՍՌ ԳԱ հրատ, 1949։
Գրաբարի դասագիրք, Երևան, ԵՊՀ հրատ., 1951։
Ժամանակակից հայոց լեզուն և ռուսերենի դերը նրա հարստացման ու զարգացման մեջ, Երևան, ԳԱԱ հրատ., 1955։
Հայ բարբառագիտության դասընթաց, Ահարոն Գրիգորյան, Սերոբ Ղազարյան, Երևան, ԵՊՀ, 1957։
Հայոց գրական լեզվի պատմություն, Սերոբ Ղազարյան, Գևորգ Ջահուկյան, Երևան։ Հայպետհրատ, 1961։
Հայոց լեզվի համառոտ պատմություն, Սերոբ Ղազարյան, Գուրգեն Սևակ, Երևան, ԵՊՀ, 1954։
Հայոց լեզվի համառոտ պատմություն, Սերոբ Ղազարյան, Ռուբեն Ղազարյան, 2-րդ հրատ.,,Երևան, Երևանի համալս. հրատ., 1981։
Միջին հայերեն, Երևան, ՀՍՍՌ ԳԱ հրատ., 1960։
Հայոց գրական լեզվի պատմություն, հ. 1, Ե., 1961։
Շատախի բարբառը, Մարլենա Մուրադյան, Սերոբ Ղազարյան, Երևան, ԵՊՀ հրատ., 1962։

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 ^1,10 ^1,11 ^1,12 ^1,13 ^1,14 ^1,15 ^1,16 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.

Գրականություն

Է. Աղայան, Հայ լեզվաբանության պատմություն, հ. 2., Ե., 1962։
Հ. Պետրոսյան, Հայերենագիտական բառարան, Ե., 1987։

Վիքիդարանն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Սերոբ Ղազարյան» հոդվածին։

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 7, էջ 22)։

[_5e5775e65518eefb-1] 1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 ^1,10 ^1,11 ^1,12 ^1,13 ^1,14 ^1,15 ^1,16 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — Հայկական հանրագիտարան հրատարակչություն, 1974.

[1]