Ջուլիա Բոնջոռնո
Ջուլիա Բոնջոռնո իտալ.՝ Giulia Bongiorno | |||
Բոնջորնոն Տրենտոյում տնտեսական փառատոնի ժամանակ 2014 թվականին | |||
| |||
---|---|---|---|
2018 թվականի հունիսի 1 - 2019 թվականի սեպտեմբերի 5 | |||
Նախորդող | Մարիա Աննա Մադիա | ||
Հաջորդող | Ֆաբիանա Դադոնե | ||
| |||
2018 թվականի մարտի 16-ից | |||
| |||
2006 թվականի ապրիլի 28 - 2013 թվականի մարտի 13 | |||
Կուսակցություն՝ | National Alliance? | ||
Կրթություն՝ | Պալերմոյի համալսարան | ||
Մասնագիտություն՝ | Քաղաքական գործիչ | ||
Գործունեություն՝ | Քաղաքականություն | ||
Ազգություն | ![]() | ||
Դավանանք | Կաթոլիկություն | ||
Ծննդյան օր | մարտի 22, 1966[1] (57 տարեկան) | ||
Ծննդավայր | Պալերմո, Իտալիա[2] | ||
Քաղաքացիություն | ![]() | ||
Կայք՝ | funzionepubblica.gov.it | ||
Ջուլիա Բոնջոռնո (իտալ.՝ Giulia Bongiorno, մարտի 22, 1966[1], Պալերմո, Իտալիա[2]), իտալացի փաստաբան և քաղաքական գործիչ, 2018 թվականի հունիսի 1-ից մինչև 2019 թվականի սեպտեմբերի 5-ն Իտալիայի պետական ծառայության նախարար։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ջուլիա Բոնջոռնոն ծնվել է 1966 թվականի մարտի 22-ին Պալերմոյում, Ջիրոլամո Բոնջորնոյի՝ քաղաքացիական դատավարական իրավունքի պրոֆեսորի դուստրն է։ Ավարտել է Պալերմոյի համալսարանի իրավաբանական ֆակուլտետը[3]` պաշտպանելով դիպլոմային աշխատանքը սնանկ ակտիվների թեմայով, սակայն 1992 թվականին սկսել է մասնագիտանալ քրեական իրավունքի ոլորտում։ 1995 թվականին մտել է Ջուլիո Անդրեոտիի փաստաբանական բրիգադ, որը մեղադրվում էր մաֆիայի հետ կապեր ունենալու մեջ։ 2002 թվականին բացել է սեփական փաստաբանական գրասենյակը[4]։
2006 թվականի ապրիլի 28-ից մինչև 2013 թվականի մարտի 14-ը եղել է խորհրդարանի 15-րդ և 16-րդ գումարումների պատգամավոր։ 2006-2008 թվականներին մտել է Ազգային դաշինքի խմբակցության, 2008-2010 թվականներին՝ Ազատության ժողովրդի խմբակցության, որից հետո՝ «Ապագան և ազատությունը երրորդ բևեռի համար» կազմում[5]։
Որպես փաստաբան ներկայացրել է Իտալիայի և Գերմանիայի 67 քաղաքացիների շահերը, որոնք տուժել էին 2012 թվականին «Կոստա Կոնկորդիայի» կործանման ժամանակ[6]։
2012 թվականի հոկտեմբերի 26-ին ընտրվել է «Յուվենտուս» ֆուտբոլային ակումբի տնօրենների խորհրդի կազմում[7]։
2018 թվականի մարտի 4-ին ընտրությունների արդյունքում մտել է Սենատ՝ դառնալով Սիցիլիայի խորհրդարանի վերին պալատ ընտրված Հյուսիսային լիգա կուսակցության միակ ներկայացուցիչը[8]։
2018 թվականի հունիսի 1-ից մինչև 2019 թվականի սեպտեմբերի 5-ը եղել է Իտալիայի պետական ծառայության նախարար[9]։
2019 թվականի սեպտեմբերի 4-ին Ջուզեպպե Կոնտեն ձևավորել է իր երկրորդ կառավարությունը (պետական ծառայության նոր նախարար է դարձել Ֆաբիանա Դադոնեն, Բոնջորնոն ոչ մի նշանակում չի ստացել)[10], և սեպտեմբերի 5-ին նոր կաբինետը երդում է տվել[11]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ 1,0 1,1 storia.camera.it (իտալ.)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 https://www.consiglionazionaleforense.it/ricerca-avvocati
- ↑ Дель’Арти, Джорджо, Джорджо Дель’Арт, Giorgio Dell'Arti։ «Biografia di Giulia Bongiorno»| date = 2014-03-17 | work = | publisher = Cinquantamila giorni |accessdate = 2018-05-10 | lang = it| description = | archiveurl = | archivedate = }}
- ↑ Maria Laura Giovagnini (2013-05-28)։ «Giulia Bongiorno: “Quel sì ad Andreotti mi ha emancipato”» (իտալերեն)։ IO Donna։ Վերցված է 2018-05-10
- ↑ «Giulia Bongiorno» (իտալերեն)։ storia.camera.it։ Վերցված է 2018-05-10
- ↑ Barbie Nadeau and Michael Martinez (2012-03-03)։ «Judge bars consumer, environmental groups in Italian cruise ship inquiry» (անգլերեն)։ CNN։ Վերցված է 2018-05-10
- ↑ «Bongiorno Juve: nel cda l’avvocato che non sa perdere» (իտալերեն)։ la Stampa։ 2012-10-26։ Վերցված է 2018-05-10
- ↑ «Sicilia, tutti gli eletti di Camera e Senato» (իտալերեն)։ la Repubblica։ 2018-03-07։ Վերցված է 2018-05-10
- ↑ «Governo Conte. Ecco chi sono i 18 ministri (solo 5 donne)» (իտալերեն)։ Avvenire։ 2018-05-31։ Վերցված է 2018-06-01
- ↑ «Governo Conte bis: ecco la lista completa dei ministri» (իտալերեն)։ la Repubblica։ 2019-09-04։ Վերցված է 2019-09-04
- ↑ «Il nuovo governo ha giurato, iniziato il primo Consiglio dei ministri» (իտալերեն)։ la Stampa։ 2019-09-05։ Վերցված է 2019-09-05
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- «Giulia BONGIORNO» (անգլերեն)։ Իտալիայի Սենատ։ Վերցված է 2018-05-10
|