Ջուզեպպե դե Սանտիսը ծնվել է 1917 թվականին, ԻտալիայիՖոնդի քաղաքում։ Ավարտել է Հռոմի համալսարանի փիլիսոփայության ֆակուլտետը։ Նեոռեալիզմի հիմնադիրներից է։ Հանդես է եկել «Չինեմա» ամսագրում՝ ընդդեմ ֆաշիստական կինեմատոգրաֆի և կուլտուրայի։ 1943-1945 թթ. մասնակցել է իտալական դիմադրության շարժմանը, ընդունվել Իտալիայի կոմկուսի շարքերը։ 1942 թվականին որպես սցենարիստ մասնակցել է ռեժիսոր Լուկինո Վիսկոնտիի «Մոլեգնություն» կինոժապավենի նկարահանման աշխատանքներին։ Ալդո Վերգանոյի «Արևը նորից է ծագում» նկարում երկրորդ ռեժիսորի պարտականությունը կատարած Դե Սանտեսը 1947 թվականին նկարահանում է «Ողբերգական որս» իր առաջին ինքնուրույն կինոնկարը։ 1947 թվականին Վենետիկում կայացած միջազգային ութերորդ կինոփառատոնում այս կինոնկարն արժանանում է Իտալիայի նախարարների խորհրդի նախագահության մրցանակին։ Իր քաղաքական «Խորտակված անուրջներ» կինոնկարում (1953 թ.), ռեժիսոր Ջուզեպպե դե Սանտիսն իր գեղարվեստական հայացքները մարմնավորել է առաջին իսկ ֆիլմում («Ողբերգական որս», 1947 թ.)։ Լավագույն կինոնկարներն են՝ «Դառը բրինձ» (1949), «Չկա խաղաղություն ձիթենիների տակ» (1950 թ.), «Հռոմը ժամը 11-ին» (1952 թ.), (1953 թ., սովետական պրոկատում՝ «Խորտակված անուրջներ»), «Սիրո օրեր» (1953), «Մարդիկ և գայլեր (1956), «Մեկ տարվա երկարությամբ ճանապարհը» (1958), «Ամուրիի բնակարանը» (1960): 1964 թ. բեմադրել է սովետա–իտալական «Նրանք գնում էին Արևելք» կինոնկարը։ Դե Սանտի կինոնկարներն ունեն խոր սոցիալական բնույթ, հագեցված են ռոմանտիկ շնչով։ Շուրջ ութ տարիների ընդմիջումից հետո, 1972 թվականին, Դե Սանտիսը նկարահանել է «Ապագայով ապահովված որակյալ մասնագետը» ժապավենը։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 3, էջ 352)։
.svg){kind=small}
Իտալիա և _crowned.svg){kind=small}
Իտալիայի թագավորություն
Giuseppe De Santis Վիքիպահեստում
