Jump to content

Պյոտր դ'Ալի

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Պյոտր դ'Ալի
ֆր.՝ Pierre d'Ailly
Ծնվել է1350[1][2][3][…] Կոմպիեն[1][2][4]
Մահացել էօգոստոսի 9, 1420[4] Ավինյոն[1][4]
Քաղաքացիություն Ֆրանսիայի թագավորություն
ԴավանանքՀռոմի Կաթոլիկ եկեղեցի[5]
Մասնագիտությունաստվածաբան, աստղագուշակ, պրոֆեսոր, փիլիսոփա, կաթոլիկ քահանա, քարտեզագիր և աստղագետ
Հաստատություն(ներ)Փարիզի համալսարան
Գործունեության ոլորտփիլիսոփայություն
Պաշտոն(ներ)կարդինալ, թեմի հովվապետ, պապի նվիրակ, պապի նվիրակ, Լիմոժի եպիսկոպոս, թեմի հովվապետ, առաքելական ադմինիստրատոր և առաքելական ադմինիստրատոր
Ալմա մատերՓարիզի Կաթոլիկ Աստվածաբանության ֆակուլտետ
Տիրապետում է լեզուներինմիջնադարյան լատիներեն և միջին ֆրանսերեն
ՈւսուցիչՅոհաննես դե Կերկու[6] և Գիլելմուս Կարնֆիցիս[6]
ԱշակերտներԺան Գերսոն և Նիկոլայ Կլեմանժսկի
 Pierre d'Ailly Վիքիպահեստում

Պյոտր դ'Ալի (Peter d 'Ailly, Pierre d' Ailly), 1350[1][2][3][…], Կոմպիեն[1][2][4] - օգոստոսի 9, 1420[4], Ավինյոն[1][4]), ֆրանսիացի նշանավոր փիլիսոփա, աստվածաբան, Լե Պյուի եպիսկոպոս։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պյոտր դ'Ալին ծնվել է 1350 կամ 1351 թվականին՝ Ֆրանսիայի Կոմպեն քաղաքում, բարեկեցիկ բուրժուական ընտանիքում։ Նա սովորել է Փարիզում, որտեղ 1367 թվականին արվեստի բնագավառում ստանում է լիցենզավորում և տարիներ անց վարպետի կոչում[7]։ 1372 թվականին Պյոտրը ակտիվ մասնակցություն է ունեցել համալսարանի գործերում[8]։

Նրա ստեղծագործությունները սկսեցին տպագրվել տասնհինգերորդ դարում[9]։

Ֆրանսիացի փիլիսոփան, ուշ սխոլաստիկայի ներկայացուցիչ էր։ 1397 թվականից Կամբրեի եպիսկոպոսն էր։ 1411 թվականից կարդինալ էր։

Լուսնի խառնարաններից Ալիազենցը անվանել է Պյոտր դ'Ալիի պատվին։

Արտաքին հղումներ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • «Альи, Пьер». Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հանրագիտական բառարան: 86 հատոր (82 հատոր և 4 լրացուցիչ հատորներ). Սանկտ Պետերբուրգ. 1890–1907.{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link)

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 Айльи (ռուս.) // Энциклопедический лексикон — СПб.: 1835. — Т. 1. — С. 305.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Альи, Пьер (ռուս.) // Энциклопедический словарь / под ред. И. Е. Андреевский — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1890. — Т. Iа. — С. 533.
  3. ↑ 3,0 3,1 Encyclopædia Universalis (ֆր.) — Encyclopædia Britannica, 1968.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 4,8 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  5. ↑ Catholic-Hierarchy.org — USA: 1990.
  6. ↑ 6,0 6,1 Parisian Licentiates in Theology — P. 50.
  7. ↑ Pascoe, p. 8.
  8. ↑ Smoller, p. 7.
  9. ↑ Smoller, pp. 133-134.

Լրացուցիչ ընթերցանություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  • Alan E. Bernstein, Pierre d'Ailly and the Blanchard affair: University and Chancellor of Paris at the Beginning of the Great Schism, Leiden: Brill, 1978.
  • Bernard Guenée, Between Church and State: The Lives of Four French Prelates in the Late Middle Ages, Translated by Arthur Goldhammer, Chicago: University of Chicago Press, 1991.
  • L. A. Kennedy, Peter of Ailly and the Harvest of Fourteenth-Century Philosophy, Lewiston: Mellen Press, 1986.
  • Francis Oakley, Political Thought of Pierre d’Ailly: The Voluntarist Tradition, New Haven: Yale University Press, 1964.
  • Heiko Oberman, The Harvest of Medieval Theology: Gabriel Biel and Late Medieval Nominalism, revised edition, Grand Rapids, MI: Baker, 2001.
  • Louis B. Pascoe, Church and Reform: Bishops, Theologians, and Canon Lawyers in the Thought of Pierre d'Ailly (1351-1420), Leiden: Brill, 2005.
  • Laura A. Smoller, History, Prophecy, and the Stars: The Christian Astrology of Pierre D'Ailly, 1350-1420, Princeton, NJ: Princeton University Press, 1994. ISBN 0-691-08788-1.
  • Philip H. Stump, The Reforms of the Council of Constance (1414-1418), Leiden: Brill, 1994. ISBN 90-04-09930-1.
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Պյոտր դ'Ալի» հոդվածին։
 ⛭ 
  Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Պյոտր_դ%27Ալի&oldid=9563155» էջից