Պետրոնիուս Արբիտր
Պետրոնիուս Արբիտր լատին․՝ Petronius Niger | |
|---|---|
 | |
| Ծննդյան անուն | լատին․՝ Publius Petronius Niger |
| Ծնվել է | մոտ 27 |
| Ծննդավայր | Մասիլիա, Գալիա Նարբոնենսիս, Հին Հռոմ |
| Վախճանվել է | 66[1][2][3][…] |
| Վախճանի վայր | Cumae[2] |
| Գրական անուն | arbiter elegantiae |
| Մասնագիտություն | գրող, քաղաքական գործիչ, ռազմական գործիչ, բանաստեղծ և փիլիսոփա |
| Լեզու | լատիներեն |
| Քաղաքացիություն | Հին Հռոմ |
| Ուշագրավ աշխատանքներ | Սատիրիկոն |
 Petronius Arbiter Վիքիպահեստում | |
Պետրոնիուս Արբիտր (լատին․՝ Petronius Arbiter, մոտ 27, Մասիլիա, Գալիա Նարբոնենսիս, Հին Հռոմ - 66[1][2][3][…], Cumae[2]), «Սատիրիկոն» երգիծական վեպի հեղինակ, սովորաբար նույնացվում է Տակիտոսի կողմից հիշատակվող Գայուս Պետրոնիուսի հետ, որը ապրել է Ներոն կայսեր օրոք։ Ներոնի պալատում կոչվել է «դատավոր նրբագեղության»։ Պալատական դավերի մեջ խճճվելով՝ ինքնասպան է եղել։
«Սատիրիկոնը» երգիծական կենցաղային վեպ է, գրված «մենիպպյան սատուրայի» ձևով, այսինքն արձակ և չափածո հատվածների միախառնման եղանակով։ Երկից մեզ հասել են միայն հատվածներ։ Պատմվում է կրթված երիտասարդ Էնկոլպիուսի և նրա ուղեկիցների արկածների մասին։ Ճակատագիրը նրանց շպրտում է քաղաքից քաղաք, դժբախտությունից դժբախտություն։ Ծաղրելով իր ժամանակին տարածված սիրային վեպերի կաղապարները՝ Պետրոնիուսը ենթարկում է գլխավոր հերոսներին տարբեր փորձությունների՝ փոթորիկ, նավի խորտակում, կեղծ ինքնասպանություն, բաժանումներ և հանդիպումներ։ Վեպի հիմնական հետաքրքրությունը, սակայն, բազմաթիվ էպիզոդների նկարագրություններում է. իրար են հաջորդում խրախճանքների, խաղաորջերի, հրապարակային վեճերի տեսարանները։ Հեղինակը ցածր խավի ներկայացուցիչների զարմանալի իմացություն է ցուցաբերում, նա շատ վառ է պատկերում կախարդներին, կավատներին, սիրային արկածներ որոնող կանանց, օժիտ փնտրողներին, պարազիտներին, գողերին, նավաստիներին և զինվորներին։
Վեպի առավել հայտնի դրվագը Տրիմալքիոնի խնջույքի տեսարանն է։ Տանտերը՝ Տրիմալքիոնը /եռակի զզվելի/, ազատարձակ է, նախկինում սիրիացի ստրուկ, ազատություն է ստացել և հարստացել շնորհիվ հաջող առևտրի։ Հեղինակը Տրիմալքիոնի դղյակի շքեղության և խնջույքի պերճության նկարագրման, նրա ճառերի ներկայացման միջոցով ցույց է տալիս նրա տգիտությունը, սնահավատությունը, մեծամտությունը, անճաշակությունը, վեր է հանում նրա գռեհկությունն ու ագահությունը։
Պետրոնիուսին բնորոշ են նիհիլիզմը, հիասթափությունը, բացարձակ նատուրալիզմը, որոնք, սակայն, չեն արժեզրկում հռոմեական այս վեպի գեղարվեստական նշանակությունը։
Աղբյուրներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Խաչատրյան Ն., Անտիկ գրականության պատմություն, Երևան, 2002։
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Малый энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона (ռուս.) — Брокгауз — Ефрон, 1899.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Петроний // Краткая литературная энциклопедия (ռուս.) — М.: Советская энциклопедия, 1962. — Т. 5.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Internet Speculative Fiction Database — 1995.
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Պետրոնիուս Արբիտր» հոդվածին։ |
| ||||||||||||||||
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։ 
|