Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Պավել Ցիցիանով (սեպտեմբերի 19 , 1754 (1754-09-19 ) , Մոսկվա , Ռուսական կայսրություն [ 1] - փետրվարի 20 , 1806 (1806-02-20 ) , Բաքու ), ծագմամբ վրացի իշխան, ռուսական ռազմական գործիչ, հետևազորի գեներալ (1803 թ. )։ 1725 թվականին Վախթանգ VI -ի հետ Ռուսաստան տեղափոխված Ցիցիշվիլի իշխանական ընտանիքից։ 1802 թվականի սեպտեմբերից՝ Վրաստանի գլխավոր կառավարչապետ և Աստրախանի զինվորական նահանգապետ։ 1803 թվականին Պավել Ցիցիանովի զորքերը գրավել են Ջարո֊Բելոքանի մարզը, 1804 -1813 թվականների ռուս-պարսկական պատերազմի ժամանակ (տես Ռուս-պարսկական պատերազմներ 1804 -1813 թթ. , 1826 -1828 թթ. )՝ Գյանջայի (Գանձակի ) խանությունը (1804 թ. ), 1804 թվականի հուլիսին պաշարել են Երևանի բերդը , սակայն Պավել Ցիցիանովի թույլ տված տակտիկական սխալի (վճռական գրոհի փոխարեն վարել է բանակցություններ բերդն առանց դիմադրության հանձնելու վերաբերյալ) հետևանքով, հարկադրված, սեպտեմբերի 3-ին վերացրել է պաշարումը (ռուսական զորքերը պատրաստ չէին երկարատև պաշարման) և շարժվել դեպի Թիֆլիս ։ 1805 թվականին Պավել Ցիցիանովը Ռուսաստանին է միացրել Ղարաբաղի , Շաքիի , Շիրվանի խանությունները և Շորագյալի սուլթանությունը, իսկ մինչ այդ՝ Իմերեթն ու Մեգրելիան ։ 1806 թվականի փետրվարի 8-ին Պավել Ցիցիանովը իր ջոկատով մոտեցել է Բաքվին ․ դավադրաբար սպանվել է Բաքվի խանի հետ բանակցությունների ժամանակ։ Դաժանություն է դրսևորել Հյուսիսային Կովկասի լեռնականների հնազանդեցման և Վրաստանում ծագած հակաֆեոդալական գյուղացիական ելույթների ճնշման ժամանակ։
Բառարաններ և հանրագիտարաններ
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից ։