Jump to content

Նիկոլայ Մաքսիմով

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Նիկոլայ Մաքսիմով
Николай Максимов
Ծնվել էմարտի 9 (21), 1880[1] կամ մարտի 21, 1880(1880-03-21)[2][1]
Մոսկվա, Ռուսական կայսրություն[3][1]
Մահացել էմայիսի 9, 1952(1952-05-09)[3][2][1] (72 տարեկան)
Լուցինո (գյուղ, Օդինցովսկի շրջան)[1]
ԳերեզմանՕդինցովսկի շրջան
Քաղաքացիություն Ռուսական կայսրություն և  ԽՍՀՄ
Մասնագիտությունբուսաբան
Հաստատություն(ներ)Q4454719?[4], Սանկտ Պետերբուրգի պետական ​​անտառտնտեսության համալսարան[4], Սանկտ Պետերբուրգի համալսարան[4], Վրաստանի ազգային բուսաբանական այգի[4], Վրաստանի տեխնիկական համալսարան[4], Կուբանի տեխնոլոգիական համալսարան[4], Կոմարովի անվան բուսաբանական ինստիտուտ[5][6][4], Բուսաբուծության համառուսաստանյան ինստիտուտ[4], Մոսկվայի Կ․ Տիմիրյազևի անվան գյուղատնտեսական ինստիտուտ[5], Մոսկվայի Կ․ Տիմիրյազևի անվան գյուղատնտեսական ինստիտուտ[5][6], Agrophysical Research Institute?[4] և Մոսկվայի Կ. Ա. Տիմիրյազևի անվան գյուղատնտեսական ակադեմիա[7]
Գործունեության ոլորտբուսաբանություն
ԱնդամակցությունՌուսաստանի գիտությունների ակադեմիա[8] և Ռուսաստանի գիտությունների ակադեմիա[4]
Ալմա մատերSaint Petersburg 6th gymnasium? (1897)[1] և Սանկտ Պետերբուրգի համալսարանի ֆիզիկամաթեմատիկական ֆակուլտետ (1902)[9][1]
Կոչումպրոֆեսոր[8]
Գիտական աստիճանմագիստրոս[4]
Տիրապետում է լեզուներինանգլերեն[10] և ռուսերեն[11]
Գիտական ղեկավարՎլադիմիր Պալադին
Եղել է գիտական ղեկավարՄիքայել Չայլախյան և Ivan I. Tumanow?
Պարգևներ
Աշխատանքային Կարմիր դրոշի շքանշան
և Լենինյան մրցանակ[12]
Ամուսին(ներ)Q130532174?[4], Tatiana Krasnoselskaia?[8][4] և Q130543323?[1]
Երեխա(ներ)Sergei Maksimov?[4] և Q130542925?[1]
ՀայրAleksandr Maksimov?[1]
ՄայրQ130543569?[1]

Նիկոլայ Ալեքսանդրովիչ Մաքսիմով (Николай Александрович Максимов, մարտի 9 (21), 1880[1] կամ մարտի 21, 1880(1880-03-21)[2][1], Մոսկվա, Ռուսական կայսրություն[3][1] - մայիսի 9, 1952(1952-05-09)[3][2][1], Լուցինո (գյուղ, Օդինցովսկի շրջան)[1]), խորհրդային բուսաբան։ Բույսերի էկոլոգիական ֆիզիոլոգիայի հիմնադիրներից։ ԽՍՀՄ ԳԱ ակադեմիկոս (1946, թղթակից անդամ՝ 1932 թվականից)։

1902 թ. ավարտել է Պետերբուրգի համալսարանը։ 1917 թվականից Թիֆլիսի, Կրասնոդարի, Պետրոգրադի, Սարատովի, Մոսկվայի բուհերի պրոֆեսոր և բույսերի ֆիզիոլոգիայի իր հիմնադրած լաբորատորիաների վարիչ։ 1939 թվականից աշխատել է ԽՍՀՄ ԳԱ Կլիմենտ Տիմիրյազևի անվան բույսերի ֆիզիոլոգիայի ինստիտուտում (1946-1952 թթ.՝ տնօրեն)։ Մաքսիմովի գիտական աշխատանքները հիմնականում վերաբերում են բույսերի երաշտակայունության և ցրտադիմացկունության հարցերին։ 1930 թ. «Բույսերի երաշտակայունության ֆիզիոլոգիական հիմունքները» (1926) մենագրության համար արժանացել է Լենինի անվան մրցանակի (1930)։ Պարգևատրվել է Աշխատանքային կարմիր դրոշի շքանշանով։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 «Тюремная автобиография» Николая Александровича Максимова, The “Prison Autobiography” by Nikolay Alexandrovich Maximov (ռուս.) // Историко-биологические исследования — 2016. — Т. 8, вып. 4. — С. 69—89. — ISSN 2076-8176; 2500-1221
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Կերպարվեստի արխիվ — 2003.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Максимов Николай Александрович // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
  4. ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 4,12 4,13 «Тюремная автобиография» Николая Александровича Максимова. Часть 2, The “Prison Autobiography” by Nikolai Alexandrovich Maximov. Part II (ռուս.) // Историко-биологические исследования — 2017. — Т. 9, вып. 1. — С. 68—104. — ISSN 2076-8176; 2500-1221
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 Бубырева В. А., Гельтман Д. В. В.Л. Комаров и Санкт-Петербургский университет, Vladimir L. Komarov and St. Petersburg University (ռուս.) // Историко-биологические исследования — 2020. — Т. 12, вып. 4. — С. 68—94. — ISSN 2076-8176; 2500-1221 — doi:10.24411/2076-8176-2020-14004
  6. ↑ 6,0 6,1 Гельтман Д. В. Интересный текст, написанный учёным с непростым характером: Размышление над автобиографией Михаила Григорьевича Попова, An interesting text written by a scientist with a complicated personality: A reflection about Mikhail Grigorʹevich Popov’s autobiography (ռուս.) // Историко-биологические исследования — 2020. — Т. 12, вып. 1. — С. 138—153. — ISSN 2076-8176; 2500-1221 — doi:10.24411/2076-8176-2020-11008
  7. ↑ Медведев Ж. А. Опасная профессия: Воспоминания, A Dangerous Occupation: Memoirs (ռուս.) // Историко-биологические исследования — 2011. — Т. 3, вып. 2. — С. 109—123. — ISSN 2076-8176; 2500-1221
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 Рихтер Я. А., Рихтер Т. Я. История ухода академика А.А. Рихтера из Института физиологии растений АН СССР, The History of Academician A.A. Richter Ousting from the Plant Physiology Institute USSR AS (RAS) (ռուս.) // Историко-биологические исследования — 2017. — Т. 9, вып. 4. — С. 27—47. — ISSN 2076-8176; 2500-1221
  9. ↑ Рихтер Я. А., Глебов М. П., Рихтер Т. Я. Дорога в будущее: К истории кружка «Маленьких ботаников», The Road to the Future: the History of “The Little Botanists” Society (ռուս.) // Историко-биологические исследования — 2018. — Т. 10, вып. 4. — С. 8—38. — ISSN 2076-8176; 2500-1221 — doi:10.24411/2076-8176-2018-11975
  10. ↑ Identifiants et Référentiels (ֆր.) — ABES, 2011.
  11. ↑ CONOR.Sl
  12. ↑ Манойленко К. В. Н.И. Вавилов и ботаники-физиологи: линии взаимодействия (к 130-летию со дня рождения), N.I. Vavilov and the Botanists-Physiologists: Lines of Interactions (On the 130th Anniversary of his Birth) (ռուս.) // Историко-биологические исследования — 2017. — Т. 9, вып. 4. — С. 86—95. — ISSN 2076-8176; 2500-1221
 ⛭ 
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից  (հ․ 7, էջ 368)։
{{{alt}}} Սա անձի մասին անավարտ հոդված է։ Դուք կարող եք օգնել Վիքիպեդիային՝ ուղղելով և լրացնելով այն։
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Նիկոլայ_Մաքսիմով&oldid=9644153» էջից