Յուրի Գրիգորյան (նկարիչ)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Գրիգորյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Յուրի Գրիգորյան
Ծնվել էհոկտեմբերի 2, 1946(1946-10-02) (77 տարեկան)
ԾննդավայրԾովատեղ, Մարտունու շրջան, Ադրբեջանական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Քաղաքացիություն ԽՍՀՄ և  Ռուսաստան
ԿրթությունՄոսկվայի գեղարվեստական ինստիտուտ
Մասնագիտություննկարիչ
Պարգևներ
ՌԴ վաստակավոր նկարիչ
ԱնդամակցությունԽՍՀՄ նկարիչների միություն
Կայքyurigrigoryan.com/en/

Յուրի Սուրենի Գրիգորյան (հոկտեմբերի 2, 1946(1946-10-02), Ծովատեղ, Մարտունու շրջան, Ադրբեջանական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), խորհրդային, հայ և ռուս նկարիչ։ Ռուսաստանի Դաշնության վաստակավոր նկարիչ (2006)։ ԽՍՀՄ նկարիչների միության անդամ (1979-1991 թվականներ)։ Ռուսաստանի Գեղարվեստի ակադեմիայի թղթակից անդամ (2010)։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Յուրի Սուրենի Գրիգորյանը ծնվել է 1946 թվականի հոկտեմբերի 2-ին Լեռնային Ղարաբաղի Ծովատեղ գյուղում[1]։ 1964 թվականին նա տեղափոխվել է Մոսկվա, որտեղ ապրում է մինչ օրս[2]։

1969 թվականին ավարտել է Մոսկվայի մարզային գեղարվեստի ուսումնարանի թատերական բաժինը, իսկ 1976 թվականին ՝ Վասիլի Իվանովիչ Սուրիկովի անվան Մոսկվայի գեղարվեստական ինստիտուտը, պրոֆեսոր Նիկոլայ Աֆանասյևիչի Պոնոմարյովի արվեստանոցը։

Ամուսնացած է։ Ունի երկու երեխա՝ Յուրին[3] և Կարինան։

Ստեղծագործական գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ստեղծագործական գործունեությունը սկսել է 1972 թվականին, երբ մասնակցել է մոսկովյան նկարիչների երիտասարդական ցուցահանդեսին։ 1976-1977 թվականներին Գրիգորյանը «Պատանեկություն» ամսագրի խմբագրությունում ներկայացրել է ավելի քան 70 կտավ։ Դրանից հետո երկու տարվա ընթացքում եղել է ԽՍՀՄ Նկարիչների միության կրթաթոշակառու։ 1987 թվականին «Հայ կին» ստեղծագործության համար Յուրի Գրիգորյանը Ճապոնիայում «Ժամանակակից խորհրդային գեղանկարչություն» ցուցահանդեսում արժանացել է ոսկե մեդալի։

Գեղանկարչի ստեղծագործական ձեռագրի հիմնական գծերն են վառ գունային հագեցվածությունը, բարդ հյուսվածքը, ներդաշնակորեն կառուցված կոմպոզիցիան[4][5]։

Գրիգորյանի ավելի քան 50 աշխատանքներ գտնվում են Ռուսաստանի և նախկին ԽՍՀՄ երկրների պետական թանգարանների և պատկերասրահների հավաքածուներում, այդ թվում՝ Տրետյակովյան պետական պատկերասրահում, Արևելյան ժողովուրդների արվեստի պետական թանգարանում, Մոսկվայի ժամանակակից արվեստի թանգարանում[6], Հայաստանի պետական պատկերասրահում։

Նրա աշխատանքներից շատերը գտնվում են ամբողջ աշխարհի հայտնի նկարների պատկերասրահներում՝ Gallery Actuel Գ. Բասմաջան (Ֆրանսիա), Nicolay&Son (Գերմանիա), Show Office Montrea (Կանադա), New Generation Cultural Society (Ավստրալիա), Roy Miles Gallery (Անգլիա), Ռ. Շնիտկեի թանգարան (Գերմանիա), Bernd-Martin Wessels թանգարան (Գերմանիա), Մ.Դենվերի թանգարան (ԱՄՆ), ինչպես նաև Ռուսաստանի և արտասահմանի կորպորատիվ ու մասնավոր (օրինակ Միխայիլ Գորբաչովի, Ալբերտ Գոռի) հավաքածուներում[7]։

2017 թվականին «Երկխոսություն որդու հետ» ցուցադրության համար Գրիգորյանը արժանացել է Ռուսաստանի գեղարվեստի ակադեմիայի ոսկե մեդալին[8]։

Յուրի Գրիգորյանը 200-ից ավելի ցուցահանդեսներ է ունեցել, այդ թվում 50-ից ավելի անհատական ցուցահանդեսներ՝ ԽՍՀՄ-ում, Ռուսաստանում, Հայաստանում, Ավստրալիայում, Ավստրիայում, Գերմանիայում, Մեծ Բրիտանիայում, Ֆրանսիայում, Խորվաթիայում և ԱՄՆ-ում[9][10][11][12][13]։

Մրցանակներ և կոչումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Ոսկե մեդալ Ճապոնիայում «Ժամանակակից խորհրդային գեղանկարչություն» ցուցահանդեսում (1987 թվական)։
  • Ռուսաստանի գեղարվեստի ակադեմիայի արծաթե մեդալ (2007)։
  • Հայկական մշակույթի «Կարոտ» զարգացման հիմնադրամի ոսկե մեդալ (2008)։
  • Համաշխարհային բարեգործական դաշինքի «Խաղաղարար» շքանշան։
  • Ռուսաստանի գրողների միության «Ա. Պ. Չեխով 1860-1904» մոսկովյան կազմակերպության հուշամեդալ։
  • Մոսկվայի Նկարիչների Միության Մեդալ (2016)։
  • Ռուսաստանի հայերի միության մեդալ (2016)։
  • Ռուսաստանի Գեղարվեստի ակադեմիայի ոսկե մեդալ (2017)[14]։

Կոչումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Ռուսաստանի Դաշնության վաստակավոր նկարիչ (2006)[15]։
  • Ռուսաստանի Գեղարվեստի ակադեմիայի թղթակից անդամ (2010)։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ «Григорян Юрий Суренович» (ռուսերեն). АртРу.инфо. Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ նոյեմբերի 3-ին. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 9-ին.
  2. ↑ Анна Гиваргизян (2016 թ․ օգոստոսի 25). «Юрий Григорян: «Я не представляю себя в ДРУГОЙ профессии»» (ռուսերեն). ЖАМ. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 9-ին.
  3. ↑ «Диалог с сыном. Выставка произведений Юрия Суреновича Григоряна и Юрия Юрьевича Григоряна» (ռուսերեն). cultobzor.ru. 2016 թ․ օգոստոսի 30. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 9-ին.
  4. ↑ Андрей Райкин (2011 թ․ հունիսի 22). «Шарль Азнавур в «горячей точке»» (ռուսերեն). Московский комсомолец. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 9-ին.
  5. ↑ «Григорян Юрий» (ռուսերեն). Записки о художниках. Архив Наталии Павловны. 2013 թ․ ապրիլի 9. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 9-ին.
  6. ↑ «№4 2007» (PDF) (ռուսերեն). Декоративное искусство. 2007. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 9-ին.
  7. ↑ Ашот Сагратян (2011 թ․ փետրվարի 17). «Кисть, прославляющая нас» (ռուսերեն). yerkramas.org. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 9-ին.
  8. ↑ Ашот Бегларян (2017 թ․ դեկտեմբերի 27). ««Диалог» отца и сына Григорянов удостоился медалей Российской академии художеств» (ռուսերեն). russia-armenia.info. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 9-ին.
  9. ↑ Валерия Олюнина, Андрей Баташев (2017 թ․ հուլիսի 26). «Ноу-хау Юрия Григоряна. Цвета и оттенки безмолвия…» (ռուսերեն). Армянский музей Москвы и культуры наций. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 9-ին.
  10. ↑ Альберт Восканян (2017 թ․ օգոստոսի 31). «Искусство в Карабахе» (ռուսերեն). Кавказский Узел. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 9-ին.
  11. ↑ Мария Юрченко. «Лед и пламя. В РГМЦ открылась выставка художников Григорянов» (ռուսերեն). muzcentrum.ru. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 9-ին.
  12. ↑ ««Диалог с сыном» Выставка произведений Юрия Григоряна и Юрия Григоряна младшего» (ռուսերեն). РАХ. 2016. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 9-ին.
  13. ↑ Юрий Григорян
  14. ↑ ГРИГОРЯН Юрий Суренович
  15. ↑ «Указ Президента Российской Федерации от 10.08.2006 г. № 890 О награждении государственными наградами Российской Федерации» (ռուսերեն). Kremlin.ru. 2006 թ․ օգոստոսի 10. Վերցված է 2018 թ․ օգոստոսի 9-ին.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Յուրի_Գրիգորյան_(նկարիչ)&oldid=9783978» էջից