Յուրի Գրիգորյան (նկարիչ)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Յուրի Գրիգորյան
Ծնվել էհոկտեմբերի 2, 1946(1946-10-02) (76 տարեկան)
ԾննդավայրԾովատեղ, Մարտունու շրջան, Ադրբեջան
ՔաղաքացիությունFlag of the Soviet Union.svg Խորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետությունների Միություն և Flag of Russia.svg Ռուսաստան
ԿրթությունՄոսկվայի գեղարվեստական ինստիտուտ
Մասնագիտություննկարիչ
Պարգևներ
ՌԴ վաստակավոր նկարիչ
ԱնդամակցությունԽՍՀՄ նկարիչների միություն
Կայքyurigrigoryan.com/en/

Յուրի Գրիգորյան (հոկտեմբերի 2, 1946(1946-10-02), Ծովատեղ, Մարտունու շրջան, Ադրբեջան), խորհրդային, հայ և ռուս նկարիչ։ Ռուսաստանի Դաշնության վաստակավոր նկարիչ (2006)։ ԽՍՀՄ նկարիչների միության անդամ (1979-1991 թվականներ)։ Ռուսաստանի Գեղարվեստի ակադեմիայի թղթակից անդամ (2010)։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Յուրի Սուրենի Գրիգորյանը ծնվել է 1946 թվականի հոկտեմբերի 2-ին Լեռնային Ղարաբաղի Ծովատեղ գյուղում[1]։ 1964 թվականին նա տեղափոխվել է Մոսկվա, որտեղ ապրում է մինչ օրս [2]։

1969 թվականին ավարտել է Մոսկվայի մարզային գեղարվեստի ուսումնարանի թատերական բաժինը, իսկ 1976 թվականին ՝ Վասիլի Իվանովիչ Սուրիկովի անվան Մոսկվայի գեղարվեստական ինստիտուտը, պրոֆեսոր Նիկոլայ Աֆանասյևիչի Պոնոմարյովի արվեստանոցը։

Ամուսնացած է։ Ունի երկու երեխա՝ Յուրին [3] և Կարինան։

Ստեղծագործական գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ստեղծագործական գործունեությունը սկսել է 1972 թվականին, երբ մասնակցել է մոսկովյան նկարիչների երիտասարդական ցուցահանդեսին։ 1976-1977 թվականներին Գրիգորյանը «Պատանեկություն» ամսագրի խմբագրությունում ներկայացրել է ավելի քան 70 կտավ։ Դրանից հետո երկու տարվա ընթացքում եղել է ԽՍՀՄ Նկարիչների միության կրթաթոշակառու։ 1987 թվականին «Հայ կին» ստեղծագործության համար Յուրի Գրիգորյանը Ճապոնիայում «Ժամանակակից խորհրդային գեղանկարչություն» ցուցահանդեսում արժանացել է ոսկե մեդալի։

Գեղանկարչի ստեղծագործական ձեռագրի հիմնական գծերն են վառ գունային հագեցվածությունը, բարդ հյուսվածքը, ներդաշնակորեն կառուցված կոմպոզիցիան[4][5]։

Գրիգորյանի ավելի քան 50 աշխատանքներ գտնվում են Ռուսաստանի և նախկին ԽՍՀՄ երկրների պետական թանգարանների և պատկերասրահների հավաքածուներում, այդ թվում՝ Տրետյակովյան պետական պատկերասրահում, Արևելյան ժողովուրդների արվեստի պետական թանգարանում, Մոսկվայի ժամանակակից արվեստի թանգարանում [6], Հայաստանի պետական պատկերասրահում։

Նրա աշխատանքներից շատերը գտնվում են ամբողջ աշխարհի հայտնի նկարների պատկերասրահներում՝ Gallery Actuel Գ. Բասմաջան (Ֆրանսիա), Nicolay&Son (Գերմանիա), Show Office Montrea (Կանադա), New Generation Cultural Society (Ավստրալիա), Roy Miles Gallery (Անգլիա), Ռ. Շնիտկեի թանգարան (Գերմանիա), Bernd-Martin Wessels թանգարան (Գերմանիա), Մ.Դենվերի թանգարան (ԱՄՆ), ինչպես նաև Ռուսաստանի և արտասահմանի կորպորատիվ ու մասնավոր (օրինակ Միխայիլ Գորբաչովի, Ալբերտ Գոռի) հավաքածուներում [7]։

2017 թվականին «Երկխոսություն որդու հետ» ցուցադրության համար Գրիգորյանը արժանացել է Ռուսաստանի գեղարվեստի ակադեմիայի ոսկե մեդալին [8]։

Յուրի Գրիգորյանը 200-ից ավելի ցուցահանդեսներ է ունեցել, այդ թվում 50-ից ավելի անհատական ցուցահանդեսներ՝ ԽՍՀՄ-ում, Ռուսաստանում, Հայաստանում, Ավստրալիայում, Ավստրիայում, Գերմանիայում, Մեծ Բրիտանիայում, Ֆրանսիայում, Խորվաթիայում և ԱՄՆ-ում[9][10][11][12][13]։

Մրցանակներ և կոչումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Ոսկե մեդալ Ճապոնիայում «Ժամանակակից խորհրդային գեղանկարչություն» ցուցահանդեսում (1987 թվական)։
  • Ռուսաստանի գեղարվեստի ակադեմիայի արծաթե մեդալ (2007)։
  • Հայկական մշակույթի «Կարոտ» զարգացման հիմնադրամի ոսկե մեդալ (2008)։
  • Համաշխարհային բարեգործական դաշինքի «Խաղաղարար» շքանշան։
  • Ռուսաստանի գրողների միության «Ա. Պ. Չեխով 1860-1904» մոսկովյան կազմակերպության հուշամեդալ։
  • Մոսկվայի Նկարիչների Միության Մեդալ (2016)։
  • Ռուսաստանի հայերի միության մեդալ (2016)։
  • Ռուսաստանի Գեղարվեստի ակադեմիայի ոսկե մեդալ (2017)[14]։

Կոչումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Ռուսաստանի Դաշնության վաստակավոր նկարիչ (2006)[15]։
  • Ռուսաստանի Գեղարվեստի ակադեմիայի թղթակից անդամ (2010)։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ «Григорян Юрий Суренович» (ռուսերեն)։ АртРу.инфо։ Արխիվացված է օրիգինալից 2017-11-03-ին։ Վերցված է 2018-08-09 
  2. ↑ Анна Гиваргизян (2016-08-25)։ «Юрий Григорян: «Я не представляю себя в ДРУГОЙ профессии»» (ռուսերեն)։ ЖАМ։ Վերցված է 2018-08-09 
  3. ↑ «Диалог с сыном. Выставка произведений Юрия Суреновича Григоряна и Юрия Юрьевича Григоряна.» (ռուսերեն)։ cultobzor.ru։ 2016-08-30։ Վերցված է 2018-08-09 
  4. ↑ Андрей Райкин (2011-06-22)։ «Шарль Азнавур в «горячей точке»» (ռուսերեն)։ Московский комсомолец։ Վերցված է 2018-08-09 
  5. ↑ «Григорян Юрий» (ռուսերեն)։ Записки о художниках. Архив Наталии Павловны։ 2013-04-09։ Վերցված է 2018-08-09 
  6. ↑ «№4 2007» (ռուսերեն)։ Декоративное искусство։ 2007։ Վերցված է 2018-08-09 
  7. ↑ Ашот Сагратян (2011-02-17)։ «Кисть, прославляющая нас» (ռուսերեն)։ yerkramas.org։ Վերցված է 2018-08-09 
  8. ↑ Ашот Бегларян (2017-12-27)։ ««Диалог» отца и сына Григорянов удостоился медалей Российской академии художеств» (ռուսերեն)։ russia-armenia.info։ Վերցված է 2018-08-09 
  9. ↑ Валерия Олюнина, Андрей Баташев (2017-07-26)։ «Ноу-хау Юрия Григоряна. Цвета и оттенки безмолвия…» (ռուսերեն)։ Армянский музей Москвы и культуры наций։ Վերցված է 2018-08-09 
  10. ↑ Альберт Восканян (2017-08-31)։ «Искусство в Карабахе» (ռուսերեն)։ Кавказский Узел։ Վերցված է 2018-08-09 
  11. ↑ Мария Юрченко։ «Лед и пламя. В РГМЦ открылась выставка художников Григорянов» (ռուսերեն)։ muzcentrum.ru։ Վերցված է 2018-08-09 
  12. ↑ ««Диалог с сыном» Выставка произведений Юрия Григоряна и Юрия Григоряна младшего» (ռուսերեն)։ РАХ։ 2016։ Վերցված է 2018-08-09 
  13. ↑ Юрий Григорян
  14. ↑ ГРИГОРЯН Юрий Суренович
  15. ↑ «Указ Президента Российской Федерации от 10.08.2006 г. № 890 О награждении государственными наградами Российской Федерации» (ռուսերեն)։ Kremlin.ru։ 2006-08-10։ Վերցված է 2018-08-09 

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Յուրի_Գրիգորյան_(նկարիչ)&oldid=8259641» էջից