Յակով Բաշ

Յակով Բաշ
Ծնվել է	հուլիսի 26 (օգոստոսի 8), 1908
Ծննդավայր	Mylove, Q12109207?, Kherson Uyezd, Խերսոնի նահանգ, Ռուսական կայսրություն
Վախճանվել է	մարտի 14, 1986(1986-03-14) (77 տարեկան)
Վախճանի վայր	Կիև, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Գերեզման	Բայկովո գերեզմանատուն
Գրական անուն	Яков Баш
Մասնագիտություն	գրող և դրամատուրգ
Լեզու	ուկրաիներեն
Քաղաքացիություն	Ռուսական կայսրություն,  Ուկրաինայի Ժողովրդական Հանրապետություն և  ԽՍՀՄ
Կրթություն	Կիևի համալսարանի բանասիրական ֆակուլտետ և Խարկովի ազգային համալսարան
Անդամակցություն	Ուկրաինայի գրողների ազգային միություն
Կուսակցություն	ԽՄԿԿ
Աշխատավայր	Q12146711? և Q12164188?
Պարգևներ	և honorary citizen of Zaporizhzhia?

Յակով Բաշ (իսկական ազգանունը՝ Բաշմակ) (ուկրաիներեն՝ Яків Васильович Баш, հուլիսի 26 (օգոստոսի 8), 1908, Mylove, Q12109207?, Kherson Uyezd, Խերսոնի նահանգ, Ռուսական կայսրություն - մարտի 14, 1986(1986-03-14), Կիև, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), ուկրաինացի խորհրդային գրող, դրամատուրգ։

Կենսագրություն

Յակով Բաշը ծնվել է 1908 թվականին Խերսոնի մարզի Մելովո գյուղում, գյուղացու ընտանիքում։ Հեղափոխությունից հետո ակտիվորեն զբաղվել է հասարակական և քաղաքական գործունեությամբ, թղթակցել է թերթերի։ Աշխատել է Ղրիմի և Խերսոնի մարզի խրճիթ-ընթերցարաններում։

1928-1932 թվականներին աշխատել է Դնեպրոգէսի շինարարությունում որպես հյուսն, այնուհետև՝ աշխղեկ։ 1931 թվականին թղթակցել է «Դնեպրոշինի պրոլետար» բազմատիրաժ թերթին։

1932 թվականին ընդունվել է Խարկովի համալսարանի բանասիրության ֆակուլտետ, 1937 թվականին ավարտել է Կիևի պետական համալսարանը, 1940 թվականին՝ Կիևի պետական համալսարանի ուկրաինական գրականության պատմության ամբիոնին կից ասպիրանտուրան։

Հայրենական պատերազմի տարիներին պատասխանատու աշխատանք է կատարել պարտիզանական շարժման Կենտրոնական շտաբում։ Պատերազմից հետո եղել է «Ռադյանսկի պիսմեննիկ» հրատարակչության տնօրեն, Ուկրաինայի գրողների միության վարչության պատասխանատու քարտուղար։ Հետպատերազմյա շրջանում բնակվել է Խարկովի «Слово» տանը։

Մահը

Մահացել է Կիևում, 1986 թվականին։ Թաղված է Բայկովո գերեզմանատանը։

Ստեղծագործություններ

Առաջին պատմվածքը տպագրվել է 1930 թվականին «Օգոնյոկ» հանդեսում։ Պատմվածքների, ակնարկների, վեպերի ու պիեսների հեղինակ է։ Նրա նշանավոր վեպերից են՝ «Սլավուտիի ափերին» (1941), «Հույս» (1960) և ստեղծագործությունների երկհատորյակը (1968, 1975)։

Պարգևներ

• Հայրենական պատերազմի առաջին աստիճանի շքանշան (կրկնակի)
• «Հայրենական պատերազմի պարտիզան» մեդալ
• Նիկոլայ Օստրովսկու անվան կոմերտմիության հանրապետական գրական մրցանակ (1970)
• Զապորոժիե քաղաքի պատվավոր քաղաքացի

Երկեր

• Вибране. К., 1948;
• Гарячі почуття. Професор Буйко. К., 1955;
• Твори. К., 1959.

Յակով Բաշը հայերեն

• Պարեկային սահմանագծում։ Ուկրաինական պատմվածքներ, Ե. Սովետական գրող, էջ 22-36։ Թարգմ.՝ Ա. Ոսկերչյան։

Գրականություն

• Дяченко О., Яків Баш, в кн.: Українські радянські письменники, в. 2, К., 1957;
• Питляр И., Надежда. «Дружба народов», 1961, № 2.
• Новиченко Л. О делах и людях наших дней // Вопросы литературы. 1960. № 7.

Արտաքին հղումներ

• Краткая литературная энциклопедия: В 9 т. - М.: Сов. Энцикл., 1962-1978.
• Пилипчук Р. В.։ «Баш Яків»։ Енциклопедія сучасної України