Մյունխենի անվտանգության համաժողով

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Մյունխենի անվտանգության համաժողով
MSC 2021 SE 01 Biden Merkel Macron.jpg
Изображение логотипа
Տեսակհիմնադրամ և ամենամյա միջոցառում
ՀապավումMSC և SiKo
ԿարգախոսFrieden durch Dialog և Խաղաղություն երկխոսության միջոցով
Հիմնադրված1963
Գլխադասային գրասենյակՄյունխեն, Գերմանիա
ՂեկավարՔրիստոֆ Հոյսգեն[1]
ՀիմնադիրEwald-Heinrich von Kleist-Schmenzin?
Կայքsecurityconference.org

Մյունխենի անվտանգության համաժողով (գերմ.՝ Münchener Sicherheitskonferenz, անգլ.՝ Munich Security Conference), ամենամյա միջազգային համաժողով, 1963 թվականի փետրվարից անցկացվում է Գերմանիայի Մյունխեն քաղաքում[2], կարգախոսն է՝ «Խաղաղություն երկխոսության միջոցով»[3]։ Համաժողովի հիմնական նպատակն է քննարկել արտաքին քաղաքականության, անվտանգության և պաշտպանական քաղաքականության արդիական խնդիրներ։ Վերջին չորս տասնամյակների ընթացքում Մյունխենի անվտանգության համաժողովը դարձել է միջազգային անվտանգության քաղաքականության որոշումներ կայացնողների կարծիքների փոխանակման ամենակարևոր անկախ ֆորումը։ Ամեն տարի այն համախմբում է շուրջ 350 բարձրաստիճան գործիչների աշխարհի ավելի քան 70 երկրներից՝ ինտենսիվ բանավեճում ներկա և ապագա անվտանգության մարտահրավերների վերաբերյալ։ Ներկաների ցանկում են պետությունների, կառավարությունների և միջազգային կազմակերպությունների ղեկավարներ, նախարարներ, խորհրդարանի անդամներ, զինված ուժերի, գիտության, քաղաքացիական հասարակության, ինչպես նաև բիզնեսի և լրատվամիջոցների բարձրաստիճան ներկայացուցիչներ։

Սա նման հարցերի շուրջ աշխարհի ամենամեծ համաժողովն է։ Նախկինում այն կոչվել է «Ռազմական հարցերի համաժողով» (գերմ.՝ Wehrkundetagung) և «Անվտանգության քաղաքականության Մյունխենի կոնֆերանս»։ Համաժողովն անցկացվում է Bayerischer Hof հյուրանոցում։ Կազմակերպիչը Մյունխենի անվտանգության համաժողով հիմնադրամն է (ոչ առևտրային կազմակերպություն) (գերմ.՝ die Stiftung Münchner Sicherheitskonferenz (gemeinnützige) GmbH):

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1963-1998 թվականներին նախագահել է կազմակերպության հիմնադիր և ղեկավար՝ գերմանացի հրատարակիչ Էվալդ-Հայնրիխ ֆոն Կլայստ-Շմենզինը[4]։ Շտաուֆենբերգի շրջանի դիմադրության մարտիկը հանդես է եկել ապագայում կանխելու այնպիսի ռազմական հակամարտություններ, ինչպիսին Երկրորդ համաշխարհային պատերազմն է, և այդ պատճառով հավաքել է անվտանգության քաղաքականության առաջնորդներին և փորձագետներին[5]։ Առաջին հանդիպումը սահմանափակվել է մոտ 60 մասնակցով; նրանց թվում էին Հելմուտ Շմիդտը և Հենրի Քիսինջերը[6]

1999 թվականից ի վեր այդ պաշտոնը զբաղեցրել է Հորստ Թելչիկը, որը Գերմանիայի կանցլեր Հելմուտ Կոլի նախկին արտաքին և պաշտպանության խորհրդականն է։ 2009 թվականից ղեկավարությունը ստանձնել է Վոլֆգանգ Իշինգերը, իսկ 2022 թվականին՝ Քրիստոֆ Հոյսգենը[2][7][8] Փոխնախագահներն են դեսպան Բորիս Ռուգեն և դոկտոր Բենեդիկտ Ֆրանկեն, ով նաև գործադիր տնօրեն է։

2018 թվականին ընկերությունը ներառվել է MSC հիմնադրամում՝ որը գոյանում է Գերմանիայի կառավարության և այլ խոշոր դոնորների ներդրումներից։ Ֆինանսավորումը 2008 թվականին 1 միլիոն եվրոյից պակաս պետական ֆինանսավորումից հասել է մոտ 10 միլիոն եվրոյի հիմնականում կորպորատիվ ֆինանսավորման 2022 թվականին[9][10]։

Մյունխենի անվտանգության կոնֆերանսը չեղարկվել է երկու անգամ՝ 1991 թվականին Պարսից ծոցի առաջին պատերազմի և 1997 թվականին՝ Կլայստ-Շմենզինի պաշտոնաթողության պատճառով[2]։ Տելչիկի ղեկավարությամբ Անվտանգության համաժողովը վերաբացվել է 1999 թվականին։ Առաջին 30 տարիներին ֆորումի մասնակիցներն էին ՆԱՏՕ-ի երկրների ռազմաքաղաքական ղեկավարները, քաղաքագետները և լրատվամիջոցների ներկայացուցիչներ։ 1990-ականներից համաժողովին մասնակցում են Ռուսաստանի և Արևելյան Եվրոպայի այլ երկրների, Չինաստանի, Հնդկաստանի և Ճապոնիայի ներկայացուցիչներ։

Նպատակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կազմակերպության հիմնադիր և ղեկավար՝ գերմանացի հրատարակիչ Էվալդ-Հայնրիխ ֆոն Կլայստ-Շմենզինը 2009 թվականին։

Մյունխենի անվտանգության համաժողովին, խաղաղություն թեմայով, երկխոսելու, անվտանգության և պաշտպանական քաղաքականության արդի խնդիրները քննարկելու նպատակով հրավիրվում են բարձրաստիճան քաղաքական գործիչներ, դիվանագետներ, ռազմական և անվտանգության փորձագետներ ՆԱՏՕ-ի և Եվրամիության անդամ երկրներից, ինչպես նաև այլ երկրներից, ինչպիսիք են Չինաստանը, Հնդկաստանը, Իրանը, Ճապոնիան և Ռուսաստանը։

Համաժողովի նպատակն է անդրադառնալ արդիական անվտանգության հիմնական խնդիրներին, քննարկել և վերլուծել անվտանգության հիմնական մարտահրավերները ներկայում և ապագայում՝ ցանցային անվտանգության հայեցակարգին համապատասխան։ Համաժողովի առանցքային կետն է 21-րդ դարում անդրատլանտյան հարաբերությունների զարգացման, ինչպես նաև եվրոպական և գլոբալ անվտանգության վերաբերյալ քննարկումն ու կարծիքների փոխանակումը[11]։

Համաժողովը կազմակերպվում է մասնավոր հիմունքներով և, հետևաբար, պետական ​​պաշտոնական միջոցառում չէ։ Այն օգտագործվում է բացառապես քննարկման համար; Պարտադիր միջկառավարական որոշումների թույլտվություն գոյություն չունի։ Ավելին, հակառակ սովորական կոնվենցիաների, չկա ընդհանուր վերջնական կոմյունիկե։ Բարձր մակարդակի հանդիպումն օգտագործվում է նաև մասնակիցների միջև ֆոնային քննարկումները բաժանելու համար։ Բացառություն է գլոբալ քաղաքական որոշումների ներկայացումը, ինչպիսին է ԱՄՆ-ի և Ռուսաստանի միջև զինաթափման նոր START համաձայնագրի վավերացման փաստաթղթերի փոխանակումը, որը կայացել է 2011 թվականին անվտանգության համաժողովի ավարտին[12]։

Հայաստանի մասնակցությունը համաժողովին[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • 2020 թվականի փետրվարի 15-ին Վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանն ու Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը Մյունխենի անվտանգության համաժողովի շրջանակում հանդիպում են ունեցել, որից հետո մասնակցել են «Թարմացում Լեռնային Ղարաբաղի հարցով» խորագրով քննարկմանը, որը վարել է ԱՄՆ-Ռուսաստան հիմնադրամի նախագահ և գործադիր տնօրեն Սելեստա Վալենդերը[13]։
  • 2023 թվականի Մյունխենի անվտանգության համաժողովի շրջանակում տեղի է ունեցել ՀՀ վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի, ԱՄՆ պետքարտուղար Էնթոնի Բլինքենի և Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևի եռակողմ հանդիպումը: Նիկոլ Փաշխնյանը մասնակցել է նաև Հարավային Կովկասում անվտանգության թեմայով պանելային քննարկմանը, որին մասնակցել են նաև Ադրբեջանի նախագահ Իլհամ Ալիևը, Վրաստանի վարչապետ Իրակլի Ղարիբաշվիլին և ԵԱՀԿ գլխավոր քարտուղար Հելգա Շմիդտը[14][15]:

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. https://securityconference.org/en/about-us/chairman-team/christoph-heusgen/
  2. 2,0 2,1 2,2 Tobias Greiff։ «Münchner Sicherheitskonferenz» (գերմաներեն)։ Historisches Lexikon Bayerns։ Վերցված է 22 November 2014 
  3. «About the Munich Security Conference - Munich Security Conference»։ securityconference.org (en-GB)։ Վերցված է 2023-01-15 
  4. Wolfgang Ischinger (13 March 2013)։ «Die Münchner Sicherheitskonferenz trauert um Ewald-Heinrich von Kleist» (գերմաներեն)։ Munich Security Conference։ Վերցված է 22 November 2014 
  5. William S. Cohen (28 January 2014)։ «Little Patience for Frivolous Speeches - A Personal Remembrance of Wehrkunde and Ewald von Kleist»։ Munich Security Conference։ Վերցված է 21 February 2014 
  6. Stefan Kornelius (30 January 2014)։ «Vom Privat-Treffen zum Riesenzirkus» (գերմաներեն)։ Süddeutsche Zeitung։ Վերցված է 22 November 2014 
  7. «Ambassador Wolfgang ISCHINGER»։ Geneva Centre for Security Policy։ Վերցված է 22 November 2014 
  8. «Curriculum Vitae of Christoph Heusgen»։ securityconference.org (en-GB)։ Վերցված է 2022-08-24 
  9. Karnitschnig Matthew (16 February 2022)։ «In diplomacy, Europe's most powerful ambassador means business»։ POLITICO։ Վերցված է 19 February 2022 
  10. Kartitschnig Matthew (2023-02-17)։ «How McKinsey steers the Munich Security Conference»։ POLITICO (en-US)։ Վերցված է 2023-02-17 
  11. «Zeitenwende on tour»։ securityconference.org (de-DE)։ Վերցված է 2023-02-18 
  12. «Egypt, terrorism lead discussion at Munich Security Conference»։ Dw-world.de։ Վերցված է 2012-12-12 
  13. «Փաշինյան-Ալիև քննարկում ղարաբաղյան հարցով՝ Մյունխենի համաժողովին»։ CIVILNET (hy-AM)։ 2020-02-15։ Վերցված է 2023-02-19 
  14. «Մյունխենում ավարտվել է Փաշինյան-Ալիև-Բլինքեն հանդիպումը»։ lragir.am։ 18,02,2023 
  15. «Մյունխենում տեղի է ունեցել Փաշինյան-Ալիև-Բլինքեն հանդիպումը»։ Hetq.am (հայերեն)։ Վերցված է 2023-02-19