Վոլֆգանգ Իշինգեր

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Վոլֆգանգ Իշինգեր
գերմ.՝ Wolfgang Ischinger
 
Կրթություն՝ Բոննի համալսարան (1972), Ժնևի համալսարան, Ֆլեթչերի իրավունքի և դիվանագիտության դպրոց (1973) և Հարվարդի իրավունքի դպրոց
Մասնագիտություն՝ դիվանագետ, իրավաբան, համալսարանի դասախոս և քաղաքական գործիչ
Ծննդյան օր ապրիլի 6, 1946(1946-04-06)[1] (78 տարեկան)
Ծննդավայր Նյուրտինգեն
Քաղաքացիություն  Գերմանիա
Ի ծնե անուն գերմ.՝ Wolfgang Friedrich Ischinger
Ամուսին Barbara Ischinger? և Jutta Falke-Ischinger?
 
Պարգևներ

Վոլֆգանգ Ֆրիդրիխ Իշինգեր (գերմ.՝ Wolfgang Friedrich Ischinger, ապրիլի 6, 1946(1946-04-06)[1], Նյուրտինգեն), գերմանացի դիվանագետ։ Մյունխենի անվտանգության ամենամյա միջազգային կոնֆերանսի նախագահ (2009 թվականից)։

2014 թվականի մայիսից ԵԱՀԿ-ի միջնորդն է ուկրաինական հակամարտությունում, որը նշանակված է Կիևի և շրջանների միջև բանակցությունների համար։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1946 թվականին։

1963-1964 թվականներին ԱՄՆ ուսանողների փոխանակման ծրագրով սովորել է Իլինոյսի ավագ դպրոցում։

1966-1972 թվականներին ուսանել է Բոննի և Ժնևի համալսարաններում։ 1972 թվականին ստացել է իրավաբանի դիպլոմ։ Ուսումը շարունակել է Ֆլետչերի անվան իրավունքի և դիվանագիտության դպրոցում, որտեղ 1973 թվականին ստացել է իրավունքի մագիստրոսի, ինչպես նաև Հարվարդի Իրավունքի դպրոցում։

1973 թվականից մինչև 1975 թվականը նա ծառայել է ՄԱԿ-ի Գլխավոր քարտուղարի գրասենյակի գլխավոր քարտուղար Կուրտ Վալդհայմին կից։

1975 թվականից դիվանագիտական ծառայություն է սկսել Գերմանիայում։ Աշխատել է արտաքին գործերի դաշնային նախարարության քաղաքական պլանավորման ապարատում և Վաշինգտոնում Գերմանիայի դեսպանատանը։

1982-ից մինչև 1990 թվականը ծառայել է արտաքին գործերի դաշնային նախարարի նահանգում, ընդ որում 1985 թվականին դարձել է նախարարի անձնական քարտուղարը, իսկ 1987 թվականին գլխավորել Է նախարարների կաբինետի և խորհրդարանի աշխատակազմը։

1990 թվականին նշանակվել է Փարիզում Գերմանիայի դեսպանատան քաղաքական բաժնի նախարար և պետ։

1993-1995 թվականներին եղել է արտաքին գործերի դաշնային նախարարության քաղաքական պլանավորման աշխատակազմի տնօրեն։

1995-1998 թվականներին զբաղեցրել է Գերմանիայի ԱԳՆ քաղաքական դեպարտամենտի տնօրենի պաշտոնը։

1998 թվականից մինչև 2001 թվականը աշխատել է որպես արտաքին գործերի նախարարի տեղակալ, ներկայացրել է Գերմանիայի կառավարությունը բազմաթիվ միջազգային և եվրոպական համաժողովներում, ներառյալ ՄԱԿ-ը, ՆԱՏՕ-ն և ԵՄ-ն։

2001-2006 թվականներին եղել է ԱՄՆ-ում Գերմանիայի դեսպանը։

2006-ից մինչև 2008 թվականի մայիսը եղել է Մեծ Բրիտանիայում Գերմանիայի դեսպանը։

2009 թվականից Մյունխենի անվտանգության ամենամյա միջազգային համաժողովի նախագահ։

Մյունխենի անվտանգության համաժողովի նախագահ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Իշինգերի նախագահությամբ 2009 թվականից անց են կացվել հինգ Մյունխենի անվտանգության համաժողովի կոնֆերանսներ։

Իր նախագահությամբ առաջին՝ 45-րդ խորհրդաժողովի ընթացքում, որը տեղի է ունեցել 2009 թվականին ֆինանսական ճգնաժամից հետո, Իշինգերը նշել է, որ «անհրաժեշտ է վերացնել ազատ առևտրի ճանապարհին առկա խոչընդոտները, վերջապես ապահովել Ռուսաստանի անդամակցությունը ԱՀԿ-ին, մշակել գործընկերության և համագործակցության նոր համաձայնագիր, որը օգուտ կբերի և Ռուսաստանին, և Եվրամիությանը, հատկապես դա վերաբերում է էներգետիկ ոլորտում անվտանգությանը»[3]։

2012 թվականի 48-րդ խորհրդաժողովում Իշինգերը ներկայացրել է Եվրոպայում Հակահրթիռային պաշտպանության ծավալման շուրջ ՆԱՏՕ-ի և Ռուսաստանի միջև վեճի լուծման իր մասնակցությամբ մշակված հայեցակարգը[4][5]։

2014 թվականին կայացած 50-րդ խորհրդաժողովում Իշինգերը կարծիք է հայտնել, որ Գերմանիան պետք է ավելի ակտիվ մասնակցի ճգնաժամային շրջաններում ռազմական գործողություններին, ինչպիսիք են Մալիում. «Ոչ միայն ֆրանսիացիների համար Աֆրիկայի նկատմամբ ուշադրությունը պետք է բնական լինի։ Այնտեղ խոսքը նաև Գերմանիայի անվտանգության մասին է»[6]։

Միջազգային կոնֆերանսների կազմակերպում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Իշինգերը Գերմանիան ներկայացրել է տարբեր միջազգային կազմակերպությունների, համաժողովների և հանդիպումների աշխատանքներում։

2008 թվականին մասնակցել Է G8 գագաթնաժողովին։

2011 թվականի սեպտեմբերի 20-21-ը մասնակցել է Կիևում կայացած Եվրատլանտյան անվտանգության նախաձեռնության (EASI) չորրորդ լիագումար նիստին։ Եղել է երեք համանախագահներից մեկը՝ Իգոր Իվանովի (Ռուսաստան) և Սեմ Նանի (ԱՄՆ) հետ միասին։

Մասնակցություն միջազգային իրադարձություններին, տեսակետներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Իշինգերը մասնակցել է մի շարք միջազգային գործընթացների։

1995, Բոսնիա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Աշխատելով գերմանական ԱԳՆ-ում՝ 1995 թվականին Իշինգերը մասնակցել է Բոսնիայի կարգավորման շուրջ բանակցություններին[7]։

1999, Հարավսլավիա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1999 թվականին Հարավսլավիայում պատերազմի ժամանակ նա բանակցություններ էր վարում Կոսովոյի շուրջ Գերմանիայի և Ռուսաստանի կառավարության միջև[7]։

2007, Կոսովո[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2007 թվականին 120-օրյա առաքելության ընթացքում ԵՄ-ն ներկայացնում էր միջազգային միջնորդների եռյակում (ԵՄ, ԱՄՆ և Ռուսաստան) Կոսովոյի ապագա կարգավիճակի շուրջ բանակցություններում։ Գերմանիայի ԱԳՆ ղեկավար Ֆրանկ-Վալտեր Շտայնմայերը բացատրել է Վոլֆգանգ Իշինգերի թեկնածությունը ընտրությանը նրանով, որ նա Բալկանների հիանալի գիտակ է[7]։

Հարցազրույցում Իշինգերը կարծիք է հայտնել, որ Մոսկվայի դիրքորոշումը, որը կուրորեն աջակցում է սերբերին բոլոր հարցերում, ոչ մի ընդհանուր բան չունի սլավոնացի եղբայրների հանդեպ համերաշխության զգացողության հետ, այլ բացատրվում է Ռուսաստանի ձգտումով՝ խանգարել ՆԱՏՕ-ի հետագա ընդլայնմանը[8]։

2014, Ուկրաինա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նշանակվել է ԵԱՀԿ-ի միջնորդ՝ Կիևի և տարածաշրջանների միջև բանակցությունների համար։ Նա հանդես է եկել Դոնբասում անջատողականության դեմ պայքարելու համար Կիևին զենք մատակարարելու օգտին[9]։

2019, Ռուսաստան[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նա կարծիք է հայտնել, որ Ռուսաստանի վերադարձը Մեծ ութնյակ հզոր ապտակ կդառնա Ուկրաինային[10]։

Մրցանակներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Մարիամի երկրի խաչի շքանշան (Էստոնիա)
  • Գերմանիայի Դաշնային Հանրապետությանը մատուցած ծառայությունների համար սպայական խաչ շքանշան (Գերմանիա)
  • Արժանիքների շքանշանի Մեծ սպա (Պորտուգալիա)
  • Իտալիայի Հանրապետությանը մատուցած ծառայությունների համար Մեծ սպա շքանշան (Իտալիա)
  • Բադեն-Վյուրթեմբերգի երկրի բարձրագույն պարգև՝ Բադեն-Վյուրթեմբերգի արժանիքների շքանշան

Ընտանիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կինը լրագրող և գրող է։ Մինչև Բեռլինից Վաշինգտոն մեկնելը 2001 թվականին աշխատել է Ռեյնիշեր Մերկուր թերթի Բեռլինյան բյուրոյի ղեկավար։

Ունի երեք երեխա, նաև երկու երեխա նախորդ ամուսնությունից։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ 1,0 1,1 Munzinger Personen (գերմ.)
  2. ↑ http://www.bmvg.de/portal/a/bmvg/!ut/p/c4/NYzBCsIwEET_KJsUCurN0oPeRJBaL5KmS1xokrLdxosfbwo6A28ODwYeUBptJm-FUrQT3KF3dBjeagjZq5lxWfA3gUSQpjV6jMqye1F-VtrU0G0vIyqXIspGwShU6NlKYjUnlmkzK3MxikbotWkbbfQ_5rO_dadLvdNVe26uMIdw_AIbkenk/
  3. ↑ Вольфганг Ишингер: К обеспокоенности России следует относиться всерьез, Deutsche Welle, 16 июля 2009
  4. ↑ Вольфганг Ишингер: Систему ПРО в Европе надо создавать вместе с Россией, Deutsche Welle, 20 сентября 2011
  5. ↑ В Мюнхене обсудили ПРО и «арабскую весну», Deutsche Welle, 5 февраля 2012
  6. ↑ Глава Мюнхенской конференции за расширение военного участия ФРГ в кризисных регионах, Deutsche Welle, 28.01.2014
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 ЕС поручил косовскую проблему дипломату из Германии, Deutsche Welle, 30 июля 2007
  8. ↑ Вольфганг Ишингер: Косовская «тройка» пыталась сделать невыполнимое, Deutsche Welle, 18.12.2007
  9. ↑ «Rede vor Sicherheitskonferenz: Putin reagiert bislang nicht auf Einladung nach Deutschland». Spiegel. 2016 թ․ հունվարի 6.
  10. ↑ Россия и G8 Росбалт, 26 августа 2019 года

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Վոլֆգանգ Իշինգեր» հոդվածին։
 ⛭ 
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Վոլֆգանգ_Իշինգեր&oldid=9299742» էջից