Մկրտիչ խան Դավիթխանյան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Մկրտիչ խան Դավիթխանյան
 
Մասնագիտություն՝ զորավար
Ծննդյան օր 1902
Վախճանի օր 1983
Վախճանի վայր Դիզֆուլ, Խուզեսթան, Իրան
Քաղաքացիություն  Իրան
 
Պարգևներ

Order of Sepah

Մկրտիչ խան Դավիթխանյան (1902 - 1983, Դիզֆուլ, Խուզեսթան, Իրան), իրանահայ գեներալ, քաղաքական գործիչ, պետական գործիչ, Դավիթխանյանների ընտանիքի անդամ[1]։

Վաղ կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գեներալ Սարգիս խան Դավիթխանյանի որդին՝ Մկրտիչ խան Դավիթխանյանը, ծնվել է Սպահանում 1902 թվականին։

Կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հայ-թուրքական պատերազմում, ինչպես նաև հաջորդած այլ պատերազմներից հետո, որպես իրանական բանակի զինվոր, Մկրտիչ խանը գլխավոր դեր է խաղացել Շեյխ Խազալի տապալման գործում[1]։

1925 թվականի հունվարին այն բանից հետո, երբ Շեյխ Խազալը չստացավ իր անջատողական ապստամբության աջակցությունը ոչ միայն Բախտիարի, Լուր և Խամսե ցեղերից, այլև Ղաջարիների դինաստիայից և բրիտանական կառավարությունից, Ռեզա շահը հրամայեց իր հրամանատարներից մեկին, որը լավ գիտեր Խազալին, հանդիպել նրան և համոզել մեկնել Թեհրան[2][3]։ Հրամանատար գեներալ Ֆազլոլլա Զահեդին, կառավարության մի քանի պաշտոնյաների ուղեկցությամբ, հանդիպեց Խազալի հետ և նրա հետ երեկոն անցկացրեց նրա զբոսանավում, որը խարսխված էր Շատ ալ-Արաբ գետի վրա՝ Մոհամմերա քաղաքի մոտ գտնվող Ֆալահիա գյուղում գտնվող իր պալատի մոտ[2]։ Հենց այդ երեկո Ռեզա շահը զբոսանավի մոտ Մկրտիչ խան Դավիթխանյանի գլխավորությամբ հիսուն զինվորով հրետանավակ ուղարկեց։ Մկրտիչը և նրա մարդիկ ձերբակալեցին Խազալին և մոտորանավակով տարան դեպի Մոհամմերա, որտեղ սպասում էր մեքենան՝ նրան Ահվազի ռազմաբազա տանելու համար։ Սա նշանավորեց ապստամբության ավարտը։ Մկրտիչ խան Դավիթխանյանն իր ջանքերի համար Ռեզա խանի կողմից պարգևատրվեց Սեպահ շքանշանով[4]։

Մկրտիչ խանը Խորրամշահրի նահանգապետն էր մոտ 1927 թվականին և նշանակվեց Դեզֆուլի ռազմական նահանգապետ Իրանա-իրաքյան պատերազմի ժամանակ՝ «Նասր» գործողության ժամանակ ծառայելով որպես տեղական հրամանատար։

Ընտանիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Մկրտիչի հայրը Դավիթխանյանների ընտանիքի անդամ գեներալ Սարգիս Խան Դավիթխանյանն էր։ Նա ազգակցական կապ ուներ Իրանի ֆինանսների նախկին նախարար Մարգար Դավիթխանյանի և պարսկական կազակական բրիգադի շտաբի նախկին պետ Մարտիրոս Խան Դավիթխանյանի և այլոց հետ[5]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,0 1,1 Lazarian, Janet. Encyclopedia of Armenian Iranians. Tehran: Helmand Publications.
  2. 2,0 2,1 Ward, Steven. Immortal: A military history of Iran and its armed forces. էջ 139.
  3. Farrokh, K. (2011). Iran at War: 1500-1988. Osprey Publishing Limited.
  4. Rain, Ismail. Armenian Iranians. Tehran: Amirkabir Publishing Institute.
  5. Navasargian, Alice (2012). The Immortals.