Մարինե Պետրոսյանը ծնվել է 1960 թվականի մարտի 27-ին, Կոտայքի շրջանիԳեղադիր գյուղում։ 1977-1979 թվականներին սովորել է Երևանի Գաբրիել Սունդուկյանի անվան ազգային ակադեմիական թատրոնի ստուդիայում՝ Խորեն Աբրահամյանի արվեստանոցում։ Ուսմանը զուգահեռ մասնակցել է թատրոնի ընթացիկ ներկայացումներին։ Ստուդիան ավարտելուց հետո աշխատանքի է անցել թատրոնում, որտեղ էպիզոդային դերերով հանդես է եկել «Մադամ Սան-Ժեն», «Կորիոլան», «Ջոն արքա», «Անավարտ մենախոսություն», «Խաչմերուկ», «Հարսնացուն հյուսիսից», «Արշակ Երկրորդ», «Կենդանի դիակ» ներկայացումներում։ 1983 թվականից աշխատել է Երևանի մնջախաղի պետական թատրոնում և խաղացել թատրոնի գրեթե բոլոր ներկայացումներում։ Հետագայում տեղափոխվել է Հայֆիլմ կինոստուդիա, որտեղ մասնակցել է «Մենավոր ընկուզենի» ֆիլմի աշխատանքներին՝ որպես ռեժիսորի օգնական, ապա՝ Գորիսի պետական թատրոն, որտեղ մասնակցել է վերաբացմանը և խաղացել մի շարք ներկայացումներում։ 1990 թվականից նկարահանվել է «Հայֆիլմ» կինոստուդիայի «Ավլոս» և «Հորսիա» կարճամետրաժ, Դավիթ Քեոսայանի «Փախստականը», Ս. Բաբայանի «Բարրաբա-նապաստակի շրթունք», Հրանտ Վարդանյանի«Հովիվը» ֆիլմերում։ 1990 թվականից Երևանի Ա. Մազմանյանի անվան բեմարվեստի ազգային փորձարարական «Գոյ» թատրոնի դերասանուհի է։ Խաղացել է թատրոնի «Երեքույուչորս» շոու-նախագծում, Մ. դե Գելդորդի «Խեղկատակների դպրոցը» (Կյանք և մահ), Լ. Պիրանդելլոյի «Վեց պերսոնաժ հեղինակ որոնելիս» (Մադամ Պաչե, Մայր), Ուիլյամ Սարոյանի «Օպերա-օպերա» (Քույր), Ալեքսանդր Գրիբոյեդովի«Խելքից պատուհաս» (Կոմսուհի տատ), Պ. Վայսի «Մարատ-Սադ» (Սիմոնա), Տ. Գուերայի «Մեղրը» (Բինա), Ս. Բեքեթի «Սպասելիս» (Լաքի, Քամ), «Դեպի վերջ», Է. Իոնեսկոյի «Ռնգեղջյուր» (Տնային տնտեսուհի, Զիզի)։ Խաղացել է նաև «Մետրո» թատրոնի «Դիոգենես» ներկայացման մեջ, Հովհաննես Թումանյանի հեքիաթներում՝ «Տերն ու ծառան», «Անբան Հուռին», «Անխելք մարդը»։ Կարինե Խոդիկյանի «Երբ դու չկաս» մոնոներկայացմամբ հանդես է եկել «Արմմոնո» միջազգային թատերական փառատոնում։ Նկարահանվել է «Դժբախտ երջանկություն», «Լքյալները», «Աննա», «Ջեմիկի արկածները» հեռուստասերիալներում[1]։
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Մարինե Պետրոսյան (այլ կիրառումներ)
ԽՍՀՄ և 
Հայաստան