Մասնակից:Արևիկ Սոֆյան/Ավազարկղ21

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից

Բոգուսլավ Մարտինու (չեխ․՝ Bohuslav Martinů; ), 20-րդ դարի չեխ երգահան: Իր աշխատություններում Մարտինուն իմպրեսիոնիզմից անցավ նեոկլասիցիզմի և ջազի ազդեցության միջով անցավ դեպի իր երաժշտական ​​ոճը:

Քսաներորդ դարի ամենանշանավոր (Լեոշ Յանաչեկ հետ միասին) չեխ երգահանը:

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նախնական երաժշտական ուսուցում ապագա կոմպոզիտորը ստացել է Չեխիայի Պոլիչկա փոքրիկ գավառական քաղաքում Պան Չերնովսկու մոտ։ 1906 թվականին ընդունվել Է Պրահայի կոնսերվատորիա, սկզբում սովորել է Ստեփան Սուխոյի ջութակի դասարանում, մեկ տարի անց տեղափոխվել երգեհոնային բաժանմունք, սովորել կոմպոզիցիա՝ Յոսեֆ Սուկի ղեկավարությամբ, բայց ի վերջո հեռացվել է 1910 թվականին՝ դասերին անկանոն հաճախելու պատճառով: 1913-1923 թվականներին հանդես է եկել որպես ջութակահար: Նրա առաջին նշանակալից ստեղծագործությունը «Չեխական ռապսոդիան» է երգչախմբի և նվագախմբի համար (1918), որը ստեղծվել է Չեխոսլովակիայի առաջին նախագահի ներկայությամբ: Երբ նա առաջին անգամ լսել է Կլոդ Դեբյուսիի երաժշտությունը զարմացել է և ասել, որ սա այն ուղղությունն է, որով ինքը ցանկանում է ստեղծագործել, ուստի նա փնտրել է Փարիզ մեկնելու հնարավորություն: Ստացել է կոմպոզիտորական հմտությունները բարելավելու պետական ​​կրթաթոշակ և 1923-1940 թվականներին հաստատվել է Փարիզում, որտեղ սովորել է Ռուսելի ստեղծագործությունները, մոտ է եղել Արթուր Հոնեգերի և Չերեպնինիի հետ։ 1931 թվականին ամուսնացել է Շառլոտա Քուեննեհենի հետ (fr. Charlotte Quennehen, 1894-1978):

Փորձելով Իգոր Ստրավինսկու աշխատանքի ազդեցությունը` «Վեց» խմբի կոմպոզիտորները (հատկապես Հոնեգերին) հետաքրքրվեցին ջազով: Նա երաժիշտների համայնքի անդամ էր, որը ստացել էր «Էկոլ դը Պարի» (Ֆր.՝ Ecole de Paris) անվանումը[1]: Որոշ հետազոտողներ այս դպրոցին են վերագրում մի շարք այլ երաժիշտների: 1930-ականների ստեղծագործություններում արտացոլվել է կապը նեոկլասիցիզմի հետ:

1938 թվականի ամռանը նա վերջին անգամ այցելել Է Չեխիա, իսկ նացիստների կողմից բռնազավթումից անմիջապես հետո ստեղծել «Դաշտային պատարագ»՝ նվիրված Չեխոսլովակիայի ազատ բանակին: 1940 թվականին նա հեռացել է Փարիզից և իր ֆրանսիացի կնոջ հետ 1941 թվականի գարնանը հաստատվել Նյու Յորքում: Հետո մինչ 1953 թվականը նա ապրել է Միացյալ Նահանգներում, որտեղից տեղափոխվել է Հռոմ, 1955 թվականից ապրել է Շվեյցարիայում: Տպավորված Արեցոյի Սուրբ Ֆրանցիսկոսիի որմնանկարներից՝ նա ստեղծել է սիմֆոնիկ պոեմ «Որմնանկարներ Պիերոին Ֆրանչեսկայի կողմից» (1955): Իր կյանքի վերջին տարիներին երաժիշտը հատկապես հաճախ էր դիմում ժողովրդական թեմաների: Նա մահացել է 1959 թվականի օգոստոսի 28-ին Շվեյցարիայի Լիստալ քաղաքում: Կոմպոզիտորի գերեզմանը Պոլիչկայի գերեզմանատանն է:

Ստեղծագործական ժառանգությունը ներառում է շուրջ 400 երաժշտական ​​գործ: Հեղինակ է 6 սիմֆոնիայի, 15 օպերայի (ներառյալ 2 ռադիո և բալետային օպերա), 14 բալետի, բազմաթիվ համերգների անսամբլների և կամերային երաժշտության համար: Նա երաժշտություն է գրել էՏերեմինիի համար:

Ընտրված ստեղծագործություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Мемориальная доска Богуслава Мартину в Поличке

Օպերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • «Զինվոր և պարող», կոմիկական օպերա, որը նկարահանվել է Պլավտուսի կատակերգության հիման վրա
  • «Մարիամի լեգենդները», օպերա, 1933-1934
  • «Ժուլիետ» (երազների բանալին), օպերա, 1936-1937
  • «Ամուսնություն», օպերա, 1952
  • «Միրանդոլինա», կոմիկական օպերա, 1959, հիմնված Գոլդոնիի «Հյուրատետր» պիեսի վրա
  • «Հունական կրքեր» (Հունական կրքերը կամ Քրիստոսը կրկին խաչվում է), օպերա, 1954-1958, Նիկոս Կազանձակիս կողմից, հիմնված իր համանուն վեպի վրա
  • «Արիադնե», օպերա, 1958

Բալետներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • «Շպալիչեկ», բալետ, 1931-1932

Վոկալ-սիմֆոնիկ ստեղծագործություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • «Չեխական ռապսոդիա» մենակատար բարիտոնի, խառը երգչախմբի, մեծ նվագախմբի և երգեհոնի համար՝ Բոհուսլավ Մարտինուի տեքստի վրա, Յիրժի Ստրիցից հետո 23-րդ սաղմոսի օգտագործմամբ, Յարոսլավ Վրխլիցկիի (Չեխիա) և Սուրբ Վենցլասի երգչախմբի բանաստեղծությունը, 1918
  • «Ծաղկեփունջ», կանտատա 1937
  • «Դաշտային պատարագ», 1939
  • «Գիլգամեշ», 1954-1955
  • «Աղբյուրների մաքրում», կանտատա, 1955
  • «Եսայիայի մարգարեությունները», կանտատ, անավարտ, 1959

Սիմֆոնիկ ստեղծագործություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Half—Time, 1924
  • Կոնցերտ Գրոսսո, 1937
  • Առաջին սիմֆոնիա, 1942
  • Երկրորդ սիմֆոնիա, 1943
  • Երրորդ սիմֆոնիա, 1944
  • Չորրորդ սիմֆոնիա, 1945
  • Հինգերորդ սիմֆոնիա, 1946
  • Վեցերորդ սիմֆոնիա (սիմֆոնիկ ֆանտազիա)
  • Որմնանկարներ՝ Պիերո դելլա Ֆրանչեսկայի, 1955

Գործիքներ նվագախմբի համար[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Թավջութակի կոնցերտ, 1930
  • Կրկնակի համերգ երկու լարային նվագախմբերի, դաշնամուրի և տիմպանիի համար
  • Ջութակի առաջին համերգ, 1932-1934, H. 232bis
  • Ջութակի երկրորդ համերգ, 1943, H. 293
  • Համերգ-ռապսոդիա նվագախմբի հետ, 1952, H. 337
  • Չորրորդ դաշնամուրային համերգ, 1956
  • Հինգերորդ դաշնամուրի համերգ, 1957

Կամերային-գործիքային երաժշտություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Առաջին լարային քառյակ, 1920-1921
  • Երկրորդ լարային քառյակ, 1925
  • Չորրորդ լարային քառյակ, 1937
  • Վեցերորդ լարային քառյակ, 1946

Դաշնամուրային երաժշտություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Դերակատարումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բոգուսլավ Մարտինուի բոլոր սիմֆոնիաները ձայնագրվել են դիրիժորներ Վլադիմիր Վալեկի, Վացլավ Նոյմանի, Բրայդեն Թոմսոնի, Արթուր Ֆագենի, Նեեմ Յարվիի կողմից: Մարտինուի երաժշտությունը ձայնագրած նշանավոր դիրիժորներից են Կարել Անչերլը, Իրժի Բելոգլավեկը, Ռաֆայել Կուբելիկը, Չարլզ Մակերասը, Նեվիլ Մարիները, Քրիստոֆեր Հոգվուդը:

Մարտինուի գործերը ձայնագրած ջութակահարների թվում են Յոզեֆ Սուկը:

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Корабельникова Л Александр Черепнин: Долгое странствие. — М: Языки русской культуры, 1999. — С. 100—101.

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Акопян Л. О. Музыка XX века. Энциклопедический словарь. — М., Практика, 2010
  • Гаврилова Н. Богуслав Мартину. Москва, Музыка, 1976
  • Мигуле Я. Богуслав Мартину. — М.: Музыка, 1981.
  • Šafránek M., Linhartová B. Bohuslav Martinů, the man and his music. New York: A.A. Knopf, 1944
  • Nejen evropský časoprostor Bohuslava Martinů. Praha: Národní knihovna v Praze, 1990 (к 100-летию композитора)
  • Erismann G. Martinu, un musicien à l'éveil des sources. Arles: Actes Sud, 1990
  • Bohuslav Martinů, his pupils, friends and contemporaries. Brno: Masarykova univerzita, 1993
  • Halbreich H. Bohuslav Martinu: Werkverzeichnis und Biografie. Mainz: Schott, 2007

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]