Մասնակից:Արշո/Միսս Տիեզերք 2018

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Télé Shopping ծրագրի լոգոն TF1-ում 2012 թվականին

Հեռուստախանութ (հեռուստատեսային խանութ, «խանութ բազմոցի վրա»), հեռուստատեսության միջոցով ապրանքների գովազդի տարբերակ, որը թույլ է տալիս ապրանքներ գնել հեռավար վճարման միջոցով, ապրանքի ցուցադրությունը կատարվում է առանց մանրածախ օբյեկտի կամ դրանից դուրս: Հեռուստատեսային խանութներն առաջարկում են պատվիրել և գնել գովազդվող ապրանքը անմիջապես դրա գովազդի հեռարձակման պահին։ Դիտողին ցուցադրվում են սպառողական տարբեր հատվածների ապրանքներ՝ տանը հեռահար գնումներ կատարելու հնարավորությամբ: Հեռուստատեսային խանութում շոուի վարողը ցույց է տալիս ապրանքը, ինչպես օգտագործել այն, խոսում է առավելությունների, հիմնական հատկանիշների և ունակությունների, հատկությունների, դրանց արժեքի մասին և առաջարկում է հավաքել վաճառողի հեռախոսահամարը: Հեռուստախանութներ առկա է գրեթե բոլոր վճարովի հեռուստաալիքներում: Հեռուստատեսային գնումների հաղորդավարները հեռուստադիտողներին ներկայացնում են ապրանքներ՝ առաջարկելով պատվիրել և գնել գովազդվող ապրանքը անմիջապես դրա գովազդի հեռարձակման պահին: Գնորդը գնում է ապրանք կամ ծառայություն հեռախոսով կամ համացանցի միջոցով:

Աշխարհում տան և բիզնեսի համար բազմաալիքային գնումների արդյունաբերության շահերը ներկայացնում է ERA Global ոչ առևտրային ասոցիացիան[1]։

Փորձագետների կարծիքով՝ հեռուստատեսային խանութներում ամենատարածված ապրանքները կանանց համար նախատեսված ապրանքներն են և երաժշտական հավաքածուները[2]։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Եվրոպական աուդիովիզուալ աստղադիտարանի և Լիեժի համալսարանի աշխատակից, Եվրոպայի խորհրդի անդամ, մշակութային, մեդիա և վիզուալ մեդիայի ոլորտի փորձագետ Անդրե Լանգեն[3][4] իր կայքում կատարել է հրապարակում առաջին անգամ հեռուստատեսային լրատվամիջոցներով վաճառքի հնարավորության մասին՝ 1934 թվականին[5]։

Մայքլ Օլդրիչ, 2010 թվական

Մեծ Բրիտանիայում վարկած կա, որ 1979 թվականին հեռուստատեսային խանութի «հայրը» եղել է անգլիացի ձեռնարկատեր Մայքլ Օլդրիչը, որը հորինել է ապրանքներ վաճառելու միջոց՝ միացնելով հեռուստատեսային մալուխը և հեռախոսագիծը։ Ժամանակի ընթացքում այս մեթոդը վերածվել է հեռուստախանութների և առցանց խանութների կամ հեռուստատեսության միջոցով առևտրի[6]։

1980 թվականին Օլդրիչի տեխնիկան հայտնի է դարձել որպես էլեկտրոնային առևտրի նախակարապետ «Տելեպյուտեր» (Teleputer) անունով և տարածվել է կորպորատիվ ցանցերի տեսքով։ Համակարգը գործել է եվրոպական մի շարք երկրներում՝ ԱՄՆ-ում, Ավստրալիայում, Կանադայում և ԽՍՀՄ-ում 1980-ականների կեսերին: Համացանցի տարածմամբ այն ձեռք է բերել տնտեսական կենսունակություն և զգալիորեն ընդլայնել վաճառքի աշխարհագրությունը[7]։

1984 թվականին Գեյթսհեդում իրագործվել է հեռուստատեսային վաճառքի գաղափարը: Գեյթսհեդի առևտրային տեղեկատվական համակարգը հիմնականում նախաձեռնել է պրոֆեսոր Ռոս Դեյվիսը, որը մասնագիտացել է շրջակա տարածքներում մանրածախ առևտրի աշխարհագրության մեջ: Առաջին հաճախորդը, որը 1984 թվականին հեռուստացույցով տնից մթերք է պատվիրել եղել է Ջեյն Սնոուբոլը, այս դրվագը մտել է հեռուստատեսության պատմության մեջ: Ավելի ուշ Նյուքասլի համալսարանը հիմնադրել է Օքսֆորդի մանրածախ կառավարման ինստիտուտը՝ Թեմփլտոնում (Կալիֆոռնիա, ԱՄՆ) (OXIRM - Oxford Institute of Retail Management): 2008 թվականին Մեծ Բրիտանիայի շուկայում տնից կատարված առցանց գնումների վաճառքը կազմել է ավելի քան 50 միլիարդ ֆունտ ստերլինգ, որից 2,6-ից մինչև 3,9 միլիարդ ֆունտ ստերլինգը ծախսվել է մթերային ապրանքների վրա[8]։

Գովազդը և մարքեթինգը Միացյալ Նահանգներում զարգացել են 1950-ականներից սկսած՝ հեռահաղորդակցության նոր տեխնոլոգիաների ի հայտ գալուց հետո: Ամենահաջողը Ռոն Պոպեյլի պատմությունն է եղել, որը 1950-ականների կեսերին ապրանքներ է գովազդել Չիկագոյի սուպերմարկետներում և առաջինն է եղել, որն առաջարկել է հեռուստատեսային գովազդ երկու րոպեանոց տեսանյութում՝ նշելով խանութի հասցեն: QVC-ի նախկին հաղորդավար Սթիվ Բրայանտը նրան անվանել է «ուղիղ արձագանքման հեռուստատեսային բիզնեսի գյուտարար»[9]: Ռոնի ծրագրի նախորդ տարբերակը եղել է ռադիոալիք, որը վաճառել է ապրանքներ և ի վերջո հաղորդումը դարձրել սովորական շոու։ 1981 թվականին շոուն ցուցադրվել է հեռուստատեսությամբ, այնուհետև վերածվել հեռուստատեսային գնումների ալիքի՝ Home Shopping Network[10]։

1984 թվականին ԱՄՆ Հաղորդակցության դաշնային հանձնաժողովը թույլտվություն է տվել հեռարձակել 120 վայրկյանից երկար գովազդային հոլովակներ։ Դա պայմանավորված է եղել Ռոնալդ Ռեյգանի հեռուստատեսային արդյունաբերության ապակարգավորման քաղաքականությամբ[11], երբ կաբելային հեռուստաալիքները նոր են սկսել իրենց տեղը գրավել ամերիկյան մեդիա ցանցում և դա  տեղական մասշտաբով հսկայական ներուժ է բացել հեռուստատեսության զարգացման համար: Սկզբնական հաջողությունը հրահրել է հարյուրավոր նոր հեռարձակման կայանների առաջացումը, որոնք հեռարձակել են տարբեր հեռուստատեսային շոուներ տեղական և դաշնային մակարդակներում: Ամերիկացի հայտնի կրոնական գործիչներն ու հայտնիները դարձել են երիտասարդ հեռուստաալիքների դեմքերը։ Կաբելային հեռուստատեսության արդյունաբերության «պայթյունը» հետագայում երկու խնդիր է առաջացրել՝ շատ երիտասարդ ալիքներ սկսել են ընդհատակ անցնել, քանի որ գովազդը շահույթ չի բերել նրանց և նույնիսկ չի ծածկել ծախսերը, իսկ գիշերային և առավոտյան հեռարձակման ժամերը միայն կորուստներ են բերել:  Դրանից հետո հեռուստաշոփինգի արդյունաբերությունը սկսել է ունենալ իր գերաստղերը: Նրանցից մեկը Ջեյն Ֆոնդան է եղել, որը կարողացել է համադրել հեռուստաաստղի կերպարը ֆիթնեսը խթանող տեսանյութի հետ։ Նրա մասնակցությամբ բազմաթիվ տեսանյութեր, որոնք հայտնի են ամերիկացի հեռուստադիտողների շրջանում, թարգմանվել են հարավամերիկյան և եվրոպական հանդիսատեսի համար, որտեղ նրանց հաջողվել է ձեռք բերել ոչ պակաս ժողովրդականություն, քան ԱՄՆ-ում:

Հեռուստադիտողներին բոլոր տեսակի ապրանքներ վաճառելու շոուն Ֆրանսիա է եկել ԱՄՆ-ից։ Առաջին շոուն՝ «Օբյեկտի ամսագիրը» հայտնվել է 1987 թվականի աշնանը TF1 ալիքով և ի սկզբանե առաջացրել է հեռուստադիտողների բողոքը, որոնք այն համարել են քողարկված գովազդ[12]։

ԽՍՀՄ փլուզումից հետո Ռուսաստանում ի հայտ են եկել հեռուստատեսային խանութներ, «հեռուստախանութներ բազմոցի վրա» և հեռուստատեսային վաճառքի այլ ձևեր՝ իրենց արևմտյան գործընկերներից ամբողջությամբ պատճենված ձևաչափով[13]։ 2019 թվականին հեռուստատեսային խանութները ճգնաժամ են ապրել և նրանցից շատերը սնանկացել են[14][15]։ Հեռուստատեսային խանութները ապրանքներ են գովազդել և վաճառել մոսկովյան «Телеэкспо» ալիքով, որը նոսրացրել է գովազդը բրազիլական և մեքսիկական հեռուստասերիալներով, ինչպես նաև համառուսական մետրային և դեցիմետրային ալիքներով (2x2 [16][17], «TV Center» [18], TV-6 [19] [20], REN-TV [21] [22], STS [23], TNT, TV-3, 7TV [24] [25], DTV)[26][27]։ Առաջին հեռուստատեսային խանութը՝ «Веселкин-магазин»-ը, հայտնի է դարձել դերասան Ալեքսեյ Վեսելկինի կողմից։ Բազմաալիքային հեռահար առևտուրը Ռուսաստանում ստեղծվել է բնիկ ուկրաինացի Օլեգ Խարուկի կողմից[28]։

ԱՊՀ երկրներում «բազմոցների խանութները» սկսել են հայտնվել 90-ականների սկզբին։ Սկզբում հեռուստախանութները հայտնվել են վճարովի մետրային հեռուստաալիքներով, իսկ ավելի ուշ՝ դեցիմետրային հեռուստաալիքներով: Հիմնականում եղել է ապրանքների արտասահմանյան գովազդի հեռարձակում։ Ֆորմատի գոյության մոդելը բացարձակապես նման է եղել ամերիկյանին` բուն տեսանյութերից մինչև ամբողջ խանութի վաճառքի կառուցվածքը։ Ժամանակի ընթացքում հեռարձակումը հարմարեցվել է հետխորհրդային շուկայի կարիքներին։ Բնօրինակ ազգային գովազդի հերոսները փոփ և կինոյի աստղեր են եղել։ Այդ ամենը դրական ազդեցություն է ունեցել հեռուստախանութի հետագա զարգացման վրա՝ հանդիսատեսը դարձել է ավելի հավատարիմ, ինչի արդյունքում սպառողների հետաքրքրությունը մեծացել է այն ապրանքների նկատմամբ, որոնք ամենից հաճախ անհնար էր գնել սովորական խանութներից:

Հեռուստախանութների համաշխարհային շուկան համաձայն Dataintelo-ի զեկույցի, որը ստանդարտներ է սահմանել շուկայի հետազոտության ոլորտում[29]՝ 2021 թվականի վերջի դրությամբ ընդգրկում է գրեթե ողջ աշխարհը՝ Միացյալ Նահանգները, Եվրոպան, Չինաստանը, Ճապոնիան, Հարավարևելյան Ասիան, Հնդկաստանը, ինչպես նաև Կենտրոնական և Հարավային Ամերիկաները[30]։

Շուկայական վերջին միտումները, շուկայի փոփոխվող դինամիկան և 2019 թվականի համաշխարհային տնտեսական անկումը՝ կապված COVID-19 համավարակի հետ չեն խանգարել հեռուստատեսային վաճառքի աճին, որը 2019 թվականին կազմել է մինչև 1,2%: Համաշխարհային հեռուստախանութի շուկայի չափը 2019 թվականին կազմել է 44310 միլիոն ԱՄՆ դոլար և ակնկալվում է, որ մինչև 2026 թվականի վերջը կհասնի 48550 միլիոն ԱՄՆ դոլարի՝ 2021-2026 թվականների ընթացքում աճելով 1,3%-ով[31]։

Շուկայի զարգացմամբ հեռուստախանութը սկսել էավելի կազմակերպված կերպով վաճառել ապրանքներ՝ զբաղեցնելով իր յուրաքանչյուր հատվածը՝

  • ըստ տեսակի՝ հեռուստատեսություն, ինտերնետ և կապի այլ միջոցներ,
  • ըստ առևտրի առարկայի՝ կենցաղային ապրանքներ ըստ կիրառման, սննդի և առողջության հավելումներ, կոսմետիկա և մաշկի խնամք, սպառողական էլեկտրոնիկա, ծառայություններ, հագուստ և աքսեսուարներ, զարդեր և այլ ապրանքներ։

ԱՄՆ-ում շուրջ երկու տասնյակ առցանց հիպերմարկետներ կայուն են մնացել և նոր ընկերությունները չեն կարողացել դրական արդյունքների հասնել այս շուկայում։ Ռուսական հեռուստատեսությամբ ութ հեռախանութները հեռահար վաճառքի բավականին հզոր միջոցներ են[32]։

Օրենսդրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պատվերների առաքում Ֆիլիպիններով

Ռուսաստանում օրենքը սահմանում է ժամկետ, որի ընթացքում հեռուստատեսային հաղորդումը կարող է գովազդել որոշակի ապրանք՝ ժամում ոչ ավելի, քան 9 րոպե (2006 թվականի մարտի 13-ի թիվ 38-FZ «Գովազդի մասին»): Ցանկացած տեսակի գովազդ («Վազող տող», հովանավորչական գովազդ, հեռուստատեսային գնումներ և գովազդի այլ եղանակներ) չի կարող գերազանցել օրենքով սահմանված ժամանակի ընդհանուր տևողությունը՝ ժամում հեռարձակման ժամանակի տասնհինգ տոկոսը: Ռուսաստանի Դաշնային հակամենաշնորհային ծառայությունը հրաման է արձակել անհամապատասխան գովազդային հեռուստատեսային ծրագրերի դիստրիբյուտորներին գովազդի տարածումը դադարեցնելու վերաբերյալ (օրինակ՝ ЗАО «ТВ Дарьял» и ЗАО «Новый канал», հեռուստատեսային խանութները Դոմաշնի և Պերեց ալիքներով): Հեռուստատեսային խանութները չեն կարող ընդհատել հեռուստահաղորդումները, քանի որ գովազդը պետք է տեղադրվի բացառապես նրանց[33] և մյուսների միջև ընդմիջումների ժամանակ)[34]։

Բելառուսիայի Հանրապետությունում հեռուստախանութի գործունեությունը կարգավորվում է «Գովազդի մասին օրենքով», որի համաձայն օտարերկրյա ընկերությունները կարող են գովազդել բելառուսական ապրանքներն ու ծառայությունները: Փոստով (թղթային և էլեկտրոնային ձևով) գովազդ ուղարկելը, ինչպես նաև հեռահաղորդակցության միջոցով ուղարկված գովազդային առաջարկները Ռուսաստանի նման կարող են ուղարկվել միայն բաժանորդի կամ հասցեատիրոջ համաձայնությամբ, իսկ համաձայնությունը ձևակերպվում է առանձին հայտարարությամբ և չի կարող ներառված լինել մեկ այլ փաստաթղթի տեքստում[35]։

ԱՄՆ-ում հեռուստախանութի գործունեությունը կարգավորվում է բազմաթիվ կանոններով, սահմանվում է որպես «ուղիղ վաճառք» և ենթակա է «Սպառողների պաշտպանության ակտի»[36]։

Մեծ Բրիտանիայում հեռուստախանութի գործունեությունը կարգավորվում է կառավարության լիազորություններով վերապահված գործակալության կողմից՝ Office of Communications[37]։

Իսպանիայում հեռուստատեսային գովազդը՝ ներառյալ հեռուստախանութը հիմնականում տարածվում է կաբելային հեռուստատեսության միջոցով: Տեղեկատվական գովազդը տեղադրվում է հեռուստատեսության դիտման ամենաակտիվ ժամանակից հետո, սովորաբար երեկոյան կամ գիշերը, առևտրային հեռարձակողների հիմնական ժամերին[38]։

1989 թվականին Եվրամիությունն ընդունել է «Հեռուստատեսություն առանց սահմանների» դիրեկտիվը, որի թարմացված տարբերակը թողարկվել է 2008 թվականին «Աուդիովիզուալ մեդիա ծառայությունների մասին» վերնագրով և սահմանել նվազագույն չափորոշիչներ ԵՄ երկրներում տեսալսողական մեդիա ծառայությունների կարգավորման համար։ Հրահանգի համաձայն՝ Եվրամիությունում հեռուստաշոփինգի գովազդը չպետք է տևի 12 րոպեից ավելի և մեկ ժամվա ընթացքում զբաղեցնի ժամանակի 20%-ից ոչ ավելին։

Մասսայական մշակույթում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Գ/ֆ. «Սուրբը» (1998)։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. «The Electronic Retailing Association». era-global.org (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2021-11-17-ին. Վերցված է 2021-11-17-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  2. McCrea, Bridget. «Are Infomercials Dead Infographic» (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2016-10-03-ին. Վերցված է 2016-12-21-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  3. «André LANGE». andrelangemedart.academia (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2021-11-17-ին. Վերցված է 2021-11-16-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  4. «André Lange». scholar.google.se (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2021-11-17-ին. Վերցված է 2021-11-16-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  5. «"La télévision permet d'acheter à distance", Le Monde illustré, 17 novembre 1934». André Lange (ֆրանսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2021-11-17-ին. Վերցված է 2021-11-16-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  6. «Michael Aldrich Invents Online Shopping». HistoryofInformation.com (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2021-11-17-ին. Վերցված է 2021-11-16-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  7. Анна Старкова. «История e-commerce». turumburum.ua (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2021-11-17-ին. Վերցված է 2021-11-16-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  8. {{{վերնագիր}}}. — ISSN 1058-6180. Արխիվացված է 17 Նոյեմբերի 2021 սկզբնաղբյուրից:
  9. Daniel Victor. «Ron Popeil, Inventor and Ubiquitous Infomercial Pitchman, Dies at 86». Times (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2021-08-01-ին. Վերցված է 2021-11-17-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  10. «Global Teleshopping Market by Type». dataintelo.com (անգլերեն). Վերցված է 2021-11-16-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  11. «Телеиндустрия». kartaslov.ru (ռուսերեն). Վերցված է 2021-11-17-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  12. «Is teleshopping becoming trendy?». Limited Times (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2021-11-17-ին. Վերցված է 2021-11-17-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  13. Леонид Коник. «С экрана - в дом». ComNews (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2021-11-17-ին. Վերցված է 2021-11-17-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  14. Валерия Лебедева. «Россияне перестают покупать вещи в телемагазинах». fontanka.ru (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2021-11-17-ին. Վերցված է 2021-11-17-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  15. «Магазины на топчане». Коммерсантъ (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2021-11-17-ին. Վերցված է 2021-11-17-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  16. {{{վերնագիր}}}. — «Компания „2х2“, занимающая на третьем канале самый большой отрезок времени — это обычный, средней руки коммерческий продукт, где львиную часть эфира занимают сериалы (по пять в день), мультики, попса и, разумеется, шопы. На диване»
  17. «Менеджмент «Проф-медиа» приступил к разработке стратегии развития холдинга». Федеральное агентство по печати и массовым коммуникациям. 2007-07-20. Արխիվացված է օրիգինալից 2021-11-19-ին. Վերցված է 2021-12-07-ին. «Эксперты отмечали слабый охват аудитории "2 х 2" из-за проблем с контентом — под брэндом когда-то известного музыкального канала вещал "магазин на диване"» {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  18. «Метровый канал с провинциальной судьбой. Печальная история ТВЦ» (PDF). Культура. 2003-10-09. Արխիվացված է օրիգինալից (PDF) 2021-05-09-ին. Վերցված է 2021-12-07-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  19. «Телевидение открывает магазины. Невыносимая легкость приобретения ненужных вещей». Коммерсантъ. 1995-09-06. Արխիվացված է օրիգինալից 2021-12-07-ին. Վերցված է 2021-12-07-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  20. «"Телемагазин. "Спасибо за покупку!"». ТВ-6 Волна. «Мы искренне удивимся, если Вы никогда не смотрели по телеканалу ТВ 6 программу "Телемагазин. "Спасибо за покупку!". <...> Эту замечательную программу делаем мы!»
  21. «Кто соблазняет нас на диване?». Вечерняя Москва. Արխիվացված է օրիգինալից 2021-12-07-ին. Վերցված է 2021-12-07-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  22. «В мире дециметров ценятся мозги и обаяние». Компания. 1999-05-24. Արխիվացված է օրիգինալից 2016-03-05-ին. Վերցված է 2021-12-07-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  23. «Магазин на диване с черного хода». Аргументы и факты. 2001-09-12. Արխիվացված է օրիգինալից 2019-06-09-ին. Վերցված է 2021-12-07-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  24. «Спасибо за покупку!». Маркетолог. 2004-01. Արխիվացված է օրիգինալից 2021-12-09-ին. Վերցված է 2021-12-08-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  25. ««7ТВ» увлекся телешопингом». Արխիվացված է օրիգինալից 2016-09-11-ին. Վերցված է 2021-12-07-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  26. «Купи у нас насос - и он не подкачает! Наш корреспондент решила выяснить: как хозяевам телемагазинов удается впаривать покупателям совершенно ненужный товар?». Комсомольская правда. 2003-10-16. Արխիվացված է օրիգինալից 2004-08-03-ին. Վերցված է 2021-12-07-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  27. «Вертолёт». Завтра. 2001-07-23. Արխիվացված է օրիգինալից 2015-12-22-ին. Վերցված է 2021-12-07-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  28. Светлана Поворазнюк. «Иисусьих тряпок продавцы». lenta.ru (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2021-07-22-ին. Վերցված է 2021-11-17-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  29. «DATAINTELO». dataintelo.com (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2021-11-02-ին. Վերցված է 2021-11-17-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  30. «Global Teleshopping Market by Type». dataintelo.com (անգլերեն). Վերցված է 2021-11-16-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  31. «Teleshopping Market 2021 is estimated to clock a modest CAGR of 1.3% during the forecast period 2021-2026». KTVN EEO (անգլերեն). 2021-05-21. Արխիվացված է օրիգինալից 2021-11-17-ին. Վերցված է 2021-11-16-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  32. Юрий Державин. «Что такое телемагазин». Всероссийский бизнес-клуб (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2021-11-17-ին. Վերցված է 2021-11-16-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  33. «ФАС признала слишком длинной рекламу телемагазинов на каналах "Перец" и "Домашний"» (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2021-11-17-ին. Վերցված է 2021-11-16-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  34. «Телемагазины придется закрыть». ФАС России (ռուսերեն). 2015-04-21. Արխիվացված է օրիգինալից 2021-11-17-ին. Վերցված է 2021-11-16-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  35. «Иностранцам разрешат снимать и сниматься. МАРТ показал правки в закон "О рекламе"». marketing.by (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2021-11-17-ին. Վերցված է 2021-11-16-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  36. Sanjeeb Mukherjee. «Direct sale, teleshopping to be under Consumer Protection Act». New Delhi (անգլերեն). Business Standard Private Ltd. Արխիվացված է օրիգինալից 2021-11-17-ին. Վերցված է 2021-11-16-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  37. «Review of television advertising and teleshopping regulation». Office of Communications (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2021-11-17-ին. Վերցված է 2021-11-16-ին. {{cite web}}: Unknown parameter |dead-url= ignored (|url-status= suggested) (օգնություն)
  38. Ruiz Mafé, Carla; Sanz Blas, Silvia [docplayer.net/43902233-Analysis-of-key-drivers-in-teleshopping.html Analysis of key drivers in teleshopping](իսպ.) // EsicMarket : Business Journal. — 2007. — № 128. — С. 27-51. — ISSN 0212-1867.

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Акша, Р. Создание эффективной рекламы.– М.: ООО «Вершина», 2003. – 272 с.
  • Алдер Х. НЛП: современные психотехнологии. – М.: «ИнтекТЕХ», 1993. – 238 с.
  • Cohen, Lizabeth. A Consumers' Republic: The Politics of Mass Consumption in Postwar America. New York: Knopf, 2003.
  • Marling, Karal. As Seen on TV: The Visual Culture of Everyday Life in the 1950s. Cambridge, MA: Harvard University Press, 1994.