Հնդկական մարաբու

Հնդկական մարաբու
Գիտական դասակարգում
Թագավորություն Կենդանիներ Տիպ Քորդավորներ Դաս Թռչուններ Կարգ Արագիլանմաններ Ընտանիք Արագիլներ
Լատիներեն անվանում
Leptoptilos dubius (Gmelin, 1789)
Հատուկ պահպանություն
Վտանգված տեսակ IUCN 3.1 Endangered : 106003842
Արեալ
Դասակարգումը Վիքիցեղերում Պատկերներ Վիքիպահեստում

Հնդկական մարաբու (լատին․՝ Leptoptilos dubius) արագիլների ընտանիքի թռչուն։

Բնութագիր

Հնդկական մարաբուն ունի 145-150 սմ երկարություն և մինչև 250 սմ թևերի բացվածք։ Թևերի վերին հատվածը ավելի մուգ մոխրագույն է և հակադրվում է ներքևի բաց մոխրագույնի հետ։ Փորի և պոչի ներքևի հատվածը բաց մոխրագույն է, գրեթե սպիտակ։ Անփետուր գլուխը վարդագույն է, իսկ հզոր կտուցը՝ դեղին։

Տարածվածություն

Նախկինում հնդկական մարաբուն բնադրում էր Հարավային Ասիայի Հնդկաստանից, Շրի-Լանկայից մինչև Կալիմանտան, այսօր նրա բնադրման արեալը ընդգրկում է նաև Ասսամը և Կամբոջան։ Այս թռչունը ձմեռում է Վիետնամում, Թաիլանդում և Մյանմայում։ Այն ապրում է ծովի ափերին և ճահիճների մերձակայքում, ինչպես նաև լուսավոր անտառներում և չոր լանդշաֆտներում։

Կենսակերպ

Սնվում է գորտերով, անտեսանելի միջատներով, փոքր թռչուններով, մողեսներով ու կրծողներով, ինչպես նաև մարդու սննդի մնացորդներով։ Հնդկական մարաբուն բնադրում է արևադարձային խոնավ տարածքներում, հաճախ փոքր գաղութներով, յուրաքանչյուր գաղութում կա մինչև 30 բույն։ Բնում դնում են 2-3 ձու և ծնողները թուխս են նստում 28-30 օր։

Պոպուլացիա

Թեև 19-րդ դարում թռչունները հաճախ հայտնաբերվել էին Հնդկաստանում և Բիրմայում, այսօր նրանց թիվը նվազել է և 1000 թվից պակաս է։ Դրա պատճառները բնի և կերակրման տարածքների ոչնչացումն են`չորացնելով խոնավ տարածքները, թունաքիմիկատներ օգտագործելը և ձվեր որսալն ու ընտրելը։

Պատկերասրահ

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
  Տարածման արեալ
• 
• 
• 

Գրականություն

• Richard Grimmett, Carol Inskipp, Tim Inskipp: Birds of India, Pakistan, Nepal, Bangladesh, Bhutan, Sri Lanka and the Maldives. Christopher Helm, London 1998, ISBN 0-691-04910-6

Վիքիցեղերն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Հնդկական մարաբու» հոդվածին։

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Հնդկական մարաբու» հոդվածին։