Հարություն Բոյախչյան

Հարություն Բոյախչյան
Ծնվել է	նոյեմբերի 15, 1907; Վաղարշապատ, Երևանի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն
Մահացել է	մարտի 18, 1990 (82 տարեկան); Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ
Գերեզման	Վաղարշապատ
Քաղաքացիություն	Ռուսական կայսրություն և ԽՍՀՄ
Ազգություն	հայ
Մասնագիտություն	համաճարակաբան, անասնաբույժ և դասախոս
Հաստատություն(ներ)	Երևանի անասնաբուծական-անասնաբուժական ինստիտուտ
Գործունեության ոլորտ	animal disease?
Ալմա մատեր	Երևանի անասնաբուծական-անասնաբուժական ինստիտուտ (1935)
Կոչում	պրոֆեսոր
Գիտական աստիճան	անասնաբուժական գիտությունների դոկտոր
Պարգևներ
Կուսակցություն	ԽՄԿԿ

Հարություն Բարեղամի Բոյախչյան (նոյեմբերի 15, 1907(1907-11-15)^[1]^[2], Վաղարշապատ, Երևանի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն^[1]^[2] - մարտի 18, 1990(1990-03-18)^[3], Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ անասնաբույժ, համաճարակաբան։ Անասնաբուժական գիտությունների դոկտոր (1954), պրոֆեսոր (1954)։ ՀԽՍՀ գիտության վաստակավոր գործիչ (1964)։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Հարություն Բոյախչյանը ծնվել է 1907 թվականի նոյեմբերի 15-ին, Վաղարշապատ քաղաքում։ 1935 թվականին ավարտել է Երևանի անասնաբուծական-անասնաբուժական ինստիտուտը։ 1938-1984 թվականներին եղել է ԵԱԱԻ կենդանիների համաճարակաբանության ամբիոնի վարիչ, 1984-1989 թվականներին՝ ԵԱԱԻ կենդանիների համաճարակաբանության ամբիոնի խորհրդատու^[4]։

Մշակել է սիբիրախտի, բրուցելոզի, պաստերելոզի, լեպտոսպիրոզի ժամանակ գյուղատնտեսական կենդանիների աերոզոլային ու համալիր իմունացման գործնական մեթոդներ։

Մահացել է 1990 թվականի մարտի 18-ին, Երևանում։

Երկեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Գյուղատնտեսական կենդանիների սիբիրախտը և պայքարը նրա դեմ։ Բոյախչյան Հարություն Բարեղամի, Երևան, Հայպետհրատ, 1950^[5]։
Գյուղատնտեսական կենդանիների դաբաղը։ Բոյախչյան Հարություն Բարեղամի, Երևան, Հայպետհրատ, 1950^[6]։
Գյուղատնտեսական կենդանիների վարակիչ հիվանդությունները և նրանց պրոֆիլակտիկան։ (Զոոտեխնիկական դասընթացների ձեռնարկ գյուղատնտեսական 2-րդ կարգի վարպետներ պատրաստելու համար), Բոյախչյան Հարություն Բարեղամի, ՀՀ գյուղատնտեսության նախարարություն, Երևան, Հայպետհրատ, 1951^[7]։
Գյուղատնտեսական կենդանիների ծաղիկ հիվանդությունը և պայքարը նրա դեմ։ Բոյախչյան Հարություն Բարեղամի, Երևան, Հայպետհրատ, 1951^[8]։
Գյուղատնտեսական կենդանիների բրուցելոյզը և պայքարը նրա դեմ։ Բոյախչյան Հարություն Բարեղամի, Երևան, Հայպետհրատ, 1954^[9]։
Գյուղատնտեսական կենդանիների վարակիչ հիվանդությունների պրոֆիլակտիկան։ Բոյախչյան Հարություն Բարեղամի, Երևան, Հայպետհրատ, 1955^[10]։
Անասնաբուժակի ուղեցույց։ Գյուղատնտեսական կենդանիների վարակիչ հիվանդությունների մասին, Բոյախչյան Հարություն Բարեղամի, Երևան, Հայպետհրատ, 1959^[11]։
Խոշոր և մանր եղջերավոր անասունների ինֆեկցիոն հիվանդությունները, Երևան, 1961 (համահեղինակ)^[12]։
Էպիզոոտոլոգիա և միկրոբիոլոգիա։ Բոյախչյան Հարություն Բարեղամի, Երևան, Հայպետուսմանկհրատ, 1962^[13]։
Սիբիրախտը և նրա դեմ պայքարի փորձը Հայաստանում։ Բոյախչյան Հարություն Բարեղամի, Երևան, Հայպետգյուղհրատ , 1962^[14]։
Անասնաբուժական ախտահանություն։ Բոյախչյան Հարություն Բարեղամի, Տեր-Հովհաննեսովա Օլգա Գերասիմի, Երևան, «Հայաստան», 1965^[15]։
Անասնաբույժի ուղեցույց։ (Վարակիչ հիվանդություններ), Բոյախչյան Հարություն Բարեղամի, Երևան, «Հայաստան», 1966^[16]։
Մոնոմիցինը և նրա օգտագործումն անասնաբուժական պրակտիկայում։ Բոյախչյան Հարություն Բարեղամի, Գյուղատնտեսության գիտա-տեխնիկական ընկերության ռեսպուբլիկական վարչություն, Երևան, «Հայաստան», 1966^[17]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

↑ ^1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 ^1,7 ^1,8 ^1,9 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — 1974. — հատոր 2. — էջ 516.
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 ^2,5 ^2,6 ^2,7 Հայկական համառոտ հանրագիտարան (հայ.) — 1990. — հատոր 1.
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 http://am.hayazg.info/index.php?curid=1156
↑ Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005, էջ 232։
↑ Բոյախչյան Հարություն Բարեղամի (1950)։ Գյուղատնտեսական կենդանիների սիբիրախտը և պայքարը նրա դեմ։ Երևան: Հայպետհրատ
↑ Բոյախչյան Հարություն Բարեղամի (1950)։ Գյուղատնտեսական կենդանիների դաբաղը։ Երևան: Հայպետհրատ
↑ Բոյախչյան Հարություն Բարեղամի (1951)։ Գյուղատնտեսական կենդանիների վարակիչ հիվանդությունները և նրանց պրոֆիլակտիկան։ Զոոտեխնիկական դասընթացների ձեռնարկ գյուղատնտեսական 2-րդ կարգի վարպետներ պատրաստելու համար։ Եռամյա ագրոզոոտեխնիկական կուրսեր։ ՀՀ գյուղատնտեսության նախարարություն, Գյուղատնտեսական պրոպագանդայի բաժին։ Երևան: Հայպետհրատ
↑ Բոյախչյան Հարություն Բարեղամի (1951)։ Գյուղատնտեսական կենդանիների ծաղիկ հիվանդությունը և պայքարը նրա դեմ։ Կոլխոզնիկի հանրամատչելի գրադարան։ Երևան: Հայպետհրատ
↑ Բոյախչյան Հարություն Բարեղամի (1954)։ Գյուղատնտեսական կենդանիների բրուցելոյզը և պայքարը նրա դեմ։ Երևան: Հայպետհրատ
↑ Բոյախչյան Հարություն Բարեղամի (1955)։ Գյուղատնտեսական կենդանիների վարակիչ հիվանդությունների պրոֆիլակտիկան։ Երևան: Հայպետհրատ
↑ Բոյախչյան Հարություն Բարեղամի (1959)։ Անասնաբուժակի ուղեցույց։ Գյուղատնտեսական կենդանիների վարակիչ հիվանդությունների մասին։ Երևան: Հայպետհրատ
↑ Բոյախչյան Հարություն Բարեղամի, Աղաբաբյան Միհրան Միքայելի, eds. (1961)։ Խոշոր և մանր եղջերավոր անասունների ինֆեկցիոն հիվանդությունները։ Երևան: Հայպետհրատ
↑ Բոյախչյան Հարություն Բարեղամի (1962)։ Էպիզոոտոլոգիա և միկրոբիոլոգիա (1-ին հրատ ed.)։ Երևան: Հայպետուսմանկհրատ
↑ Բոյախչյան Հարություն Բարեղամի (1962)։ Սիբիրախտը և նրա դեմ պայքարի փորձը Հայաստանում։ Երևան: Հայպետգյուղհրատ
↑ Բոյախչյան Հարություն Բարեղամի, Տեր-Հովհաննեսովա Օլգա Գերասիմի (1965)։ Անասնաբուժական ախտահանություն։ Երևան: Հայաստան
↑ Բոյախչյան Հարություն Բարեղամի (1966)։ Անասնաբույժի ուղեցույց։ Վարակիչ հիվանդ.։ Երևան: Հայաստան
↑ Բոյախչյան Հարություն Բարեղամի (1966)։ Մոնոմիցինը և նրա օգտագործումն անասնաբուժական պրակտիկայում։ Գյուղատնտեսության գիտա-տեխնիկական ընկերության ռեսպուբլիկական վարչություն ՀՍՍՌ։ Երևան: Հայաստան

Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 2, էջ 516)։

[_ae3b9a10299bf58d-1] 1,0 ^1,1 ^1,2 ^1,3 ^1,4 ^1,5 ^1,6 ^1,7 ^1,8 ^1,9 Հայկական սովետական հանրագիտարան (հայ.) / Վ. Համբարձումյան, Կ. Խուդավերդյան — 1974. — հատոր 2. — էջ 516.

[_cb23a74b0c6b0e70-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 ^2,5 ^2,6 ^2,7 Հայկական համառոտ հանրագիտարան (հայ.) — 1990. — հատոր 1.

[_4bc3fd0f376448d5-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 http://am.hayazg.info/index.php?curid=1156

[4] Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր առաջին, Երևան, 2005, էջ 232։

[5] Բոյախչյան Հարություն Բարեղամի (1950)։ Գյուղատնտեսական կենդանիների սիբիրախտը և պայքարը նրա դեմ։ Երևան: Հայպետհրատ

[6] Բոյախչյան Հարություն Բարեղամի (1950)։ Գյուղատնտեսական կենդանիների դաբաղը։ Երևան: Հայպետհրատ

[7] Բոյախչյան Հարություն Բարեղամի (1951)։ Գյուղատնտեսական կենդանիների վարակիչ հիվանդությունները և նրանց պրոֆիլակտիկան։ Զոոտեխնիկական դասընթացների ձեռնարկ գյուղատնտեսական 2-րդ կարգի վարպետներ պատրաստելու համար։ Եռամյա ագրոզոոտեխնիկական կուրսեր։ ՀՀ գյուղատնտեսության նախարարություն, Գյուղատնտեսական պրոպագանդայի բաժին։ Երևան: Հայպետհրատ

[8] Բոյախչյան Հարություն Բարեղամի (1951)։ Գյուղատնտեսական կենդանիների ծաղիկ հիվանդությունը և պայքարը նրա դեմ։ Կոլխոզնիկի հանրամատչելի գրադարան։ Երևան: Հայպետհրատ

[9] Բոյախչյան Հարություն Բարեղամի (1954)։ Գյուղատնտեսական կենդանիների բրուցելոյզը և պայքարը նրա դեմ։ Երևան: Հայպետհրատ

[10] Բոյախչյան Հարություն Բարեղամի (1955)։ Գյուղատնտեսական կենդանիների վարակիչ հիվանդությունների պրոֆիլակտիկան։ Երևան: Հայպետհրատ

[11] Բոյախչյան Հարություն Բարեղամի (1959)։ Անասնաբուժակի ուղեցույց։ Գյուղատնտեսական կենդանիների վարակիչ հիվանդությունների մասին։ Երևան: Հայպետհրատ

[12] Բոյախչյան Հարություն Բարեղամի, Աղաբաբյան Միհրան Միքայելի, eds. (1961)։ Խոշոր և մանր եղջերավոր անասունների ինֆեկցիոն հիվանդությունները։ Երևան: Հայպետհրատ

[13] Բոյախչյան Հարություն Բարեղամի (1962)։ Էպիզոոտոլոգիա և միկրոբիոլոգիա (1-ին հրատ ed.)։ Երևան: Հայպետուսմանկհրատ

[14] Բոյախչյան Հարություն Բարեղամի (1962)։ Սիբիրախտը և նրա դեմ պայքարի փորձը Հայաստանում։ Երևան: Հայպետգյուղհրատ

[15] Բոյախչյան Հարություն Բարեղամի, Տեր-Հովհաննեսովա Օլգա Գերասիմի (1965)։ Անասնաբուժական ախտահանություն։ Երևան: Հայաստան

[16] Բոյախչյան Հարություն Բարեղամի (1966)։ Անասնաբույժի ուղեցույց։ Վարակիչ հիվանդ.։ Երևան: Հայաստան

[17] Բոյախչյան Հարություն Բարեղամի (1966)։ Մոնոմիցինը և նրա օգտագործումն անասնաբուժական պրակտիկայում։ Գյուղատնտեսության գիտա-տեխնիկական ընկերության ռեսպուբլիկական վարչություն ՀՍՍՌ։ Երևան: Հայաստան

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]