Կոնրադ III (Գերմանիայի արքա)
Կոնրադ III Konrad der Dritte | |
|---|---|
| Գերմանիայի արքա | |
 | |
| Իշխանություն | 1138-1152 |
| Ծնվել է՝ | 1093[1][2][3][…] |
| Ծննդավայր | Բամբերգ, Վերին Ֆրանկոնիա, Բավարիա |
| Մահացել է՝ | փետրվարի 15, 1152 |
| Վախճանի վայր | Բամբերգ, Վերին Ֆրանկոնիա, Բավարիա |
| Բամբերգի տաճար | |
| Երկիր | Գերմանիա |
| Տոհմ | Հոհենշտաուֆեններ |
| միապետ | |
| Հայր | Ֆրիդրիխ I[4] |
| Մայր | Agnes of Germany?[4] |
| Երեխաներ | Ֆրեդերիկ IV[2], Հենրիխ Բերենգար[4], Agnes von Staufen? և Sophie Staufer?[2] |
| Հավատք | քրիստոնեություն |
Կոնրադ Հոհենշտաուֆեն (գերմ.՝ Konrad der Dritte, 1093, Բամբերգ, Սրբազան Հռոմեական կայսրություն – 1152, փետրվարի 15), Գերմանիայի առաջին թագավորը (1138-1152) Հոհենշտաուֆենների թագավորական դինաստիայից։
1116 թվականից սկսված Կոնրադ Հոհենշտաուֆենը համարվում էր ոչ միայն Սրբազան Հռոմեական Կայսրության, այլ նաև Ֆրանկոնիայի թագավորը։
Ֆրանկոնիայի դուքս[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1116 թվականին Կոնրադ Հոհենշտաուֆենը փոխարինելով եղբորը՝ Ֆրիդրիխ II Հոհենշտաուֆենին, ստանում է Ֆրանկոնիայի դուքս արքայական տիտղոսը։
Չնայած սրան, այն հանգամանքը թե Ֆրանկոնիայի դքսությունը կանցներ Կոնրադին, թե ոչ, դա հայտնի չէր։ Հենրի V-ի մահից հետո Շվաբիայի և Ֆրանկոնիայի կառավարությունները Գերմանիայի և Սրբազան Հռոմեական կայսրության արքա Կոնրադ III-ին ընտրում են իրենց արքա։
Նրա կառավարությունը օրհնում են գերմանացի եպիսկոպոսները, իսկ որոշ ժամանակ անց նաև Հռոմի պապը Միլանում։
Գերմանիայի արքա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Սրբազան Հռոմեական կայսրության արքա Լոթարի մահից հետո 1138 թվականի մարտի 7-ին Կոնրադ III-ը օծվում է արքա, դառնալով անկախ Գերմանական թագավորության առաջին արքան։
Նրա իշխանությունը բացի բուն գերմանական հողերից տարածվում էր նաև Բավարիայի, Շվաբիայի և Ֆրանկոնիայի վրա։
1138 թվականին Կոնրադ III-ը ռազմակալում է Սաքսոնիան և միացնում Գերմանիային։ Սակայն այստեղ ստեղծվում է ոչ թե Կոնրադի, այլ նրա ազգական Ալբրեխտ Արջի կառացարությունը։
1146 թվականին Կոնրադը կարողանում է վերադարձնել Բոհեմիայի արտաքսված դուքս Վլադիսլավ II-ին, ով էլ ընդունում է Կոնրադ III Հոհենշտաուֆենին իր թագավոր։
1147 թվականին Կոնրադ III-ի զորքերը՝ գերմանացի խաչակիրները, Ուրբանոս III պապի կոչով մասնակցում են Երկրորդ խաչակրաց արշավանքին, որը անհաջողության է մատնվում։
Այն բանից հետո, երբ Կոնրադը վերադարձավ Սիրիայից, այստեղ վերսկսեցին ռազմական գործողությունները։ 1152 թվականին արքան մահացել է և քանի որ նրա որդին անչափահաս էր, նրան փոխարինում է իր զարմիկը՝ Ֆրեդերիկ Բարբարոսան, ով պատմությանը հայտնի է դառնում Ֆրիդրիխ I Շիկամորուս անունով։
Ընտանիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Կանայք և երեխաներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Առաջին կին: (1115 թվականից) — Հերտրուդա ( 1095 — 1130), Հենրիխի դուստրը (մահ. 1116) Երեխաներ։
- Երկրորդ կին: (1135 թվականից) — Հերտրուդա ֆոն Զուլցբախ (1114 — ապրիլի 14 1146), Հերենգարա II-ի դուստրը (մահ.՝ 1125),
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Gerd Althoff: Konrad III. (1138–1152). In: Bernd Schneidmüller, Stefan Weinfurter (Hrsg.)։ Die deutschen Herrscher des Mittelalters. Historische Portraits von Heinrich I. bis Maximilian I. (919–1519). Beck, München 2003, S. 217–231, ISBN 3-406-50958-4.
- Wilhelm Bernhardi: Konrad III. Jahrbücher der Deutschen Geschichte. Duncker & Humblot, Berlin 1975. (Neudruck der 1. Auflage von 1883 aus den Jahrbüchern der Deutschen Geschichte)
- Ferdinand Geldner: Kaiserin Mathilde, die deutsche Königswahl von 1125 und das Gegenkönigtum Konrads III. In: Zeitschrift für bayerische Landesgeschichte. Band 40, 1977, S. 3–22.
- Gesellschaft für staufische Geschichte (Hrsg.)։ Konrad III. (1138–1152). Herrscher und Reich (= Schriften zur staufischen Geschichte und Kunst. Band 30). Göppingen 2011, ISBN 978-3-929776-22-5.
- Knut Görich: Fürstenstreit und Friedensstiftung vor dem Aufbruch Konrads III. zum Kreuzzug. In: Zeitschrift für die Geschichte des Oberrheins. Band 158, 2010, S. 117–136.
- Klaus Höflinger: Konrad III. In: Karl Rudolf Schnith (Hrsg.)։ Mittelalterliche Herrscher in Lebensbildern. Von den Karolingern zu den Staufern. Styria, Graz 1990, ISBN 3-222-11973-2, S. 261–271.
- Jan Paul Niederkorn: Konrad III. als Gegenkönig in Italien. In: Deutsches Archiv für Erforschung des Mittelalters. Band 49, 1993, S. 589–600 (Digitalisat).
- Hubertus Seibert, Jürgen Dendorfer (Hrsg.)։ Grafen, Herzöge, Könige. Der Aufstieg der frühen Staufer und das Reich (1079–1152) (= Mittelalter-Forschungen. Band 18). Thorbecke, Ostfildern 2005, ISBN 978-3-7995-4269-2. (Rezension)
- Bernd Schütte: König Konrad III. und der deutsche Reichsepiskopat. Kovač, Hamburg 2004, ISBN 3-8300-1600-X. (Rezension)
- Wolfram Ziegler: König Konrad III. (1138–1152). Hof, Urkunden und Politik (= Forschungen zur Kaiser- und Papstgeschichte des Mittelalters. Band 26). Böhlau, Wien u. a. 2008, ISBN 978-3-205-77647-5. (Rezension).
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Կոնրադ III (Գերմանիայի արքա)» հոդվածին։ |
| ||||||||||||||||
