Կարոլոս Պապուլիաս

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Կարոլոս Պապուլիաս
հուն․՝ Κάρολος Παπούλιας
Դիմանկար
Ծնվել էհունիսի 4, 1929(1929-06-04)[1][2]
ԾննդավայրՅանինա, Հունաստան
Մահացել էդեկտեմբերի 26, 2021(2021-12-26)[3] (92 տարեկան)
Մահվան վայրԱթենք, Հունաստան
ԳերեզմանIoannina Island[4]
Քաղաքացիություն Հունաստան
Մայրենի լեզուհունարեն
ԿրոնՀունական ուղղափառ եկեղեցի
ԿրթությունԱթենքի համալսարան, Միլանի համալսարան, Կյոլնի համալսարան և Զոսիմայա դպրոց
Մասնագիտությունքաղաքական գործիչ, legal counselor, դիվանագետ և իրավաբան
Զբաղեցրած պաշտոններՀունաստանի նախագահ, Հունաստանի արտաքին գործերի նախարար, Հունաստանի արտաքին գործերի նախարար, Deputy Minister for Foreign Affairs?, Greek deputy Minister of International Economic Relations?, Q23836175?, Հունաստանի խորհրդարանի անդամ և Եվրոպայի խորհրդի խորհրդարանական վեհաժողովի ներկայացուցիչ
ԿուսակցությունՀամահունական սոցիալիստական շարժում
Պարգևներ և
մրցանակներ
ԱնդամությունԵվրոպայի խորհրդի խորհրդարանական վեհաժողով
Ստորագրություն
Изображение автографа
 Karolos Papoulias Վիքիպահեստում

Կարոլոս Պապուլիաս (հուն․՝ Κάρολος Παπούλιας, հունիսի 4, 1929(1929-06-04)[1][2], Յանինա, Հունաստան - դեկտեմբերի 26, 2021(2021-12-26)[3], Աթենք, Հունաստան), եղել է Հունաստանի նախագահ 2005 թվականից 2015 թվականներին։ Նախքան այդ եղել է Հունաստանի արտաքին գործերի նախարարը 1985 թվականից 1989 և 1993 թվականից 1996 թվականներին։

Անձնական կյանք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Կարոլոս Պապուլիասը ծնվել է Յանինայում, Գեներալ-մայոր Գրեգորիոս Պապուլիասի որդին է[10][11]։ Նա ուսանել է Իրավագիտություն Աթենքի և Միլանի համալսարաններում այնուհետև աշխատել է Մյունխենի ինստիտուտում։ Բացի մայրենի հունարենից նա նաև խոսում է ֆրանսերեն, գերմաներեն և Իտալերեն։ Պապուլիասը եղել է Ազգային սպորտային ասոցացիայի ղեկավար 1985 թվականին։ Նա նաև Հունաստանի լեզվաբանական ժառանգություն կազմակերպության հիմնադիր անդամ է և եղել է կազմակերպության նախագահ[12]։

Կարոլոս Պապուլիասը ամուսնացած է Մարի Պանոուի հետ և ունի երեք դուստր[12]։

Կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Պապուլիաս Պանհելենիկ սոցիալիաստական շարժման (PASOK) հիմնադիր անդամ է և նրա առաջնորդ Անդրեաս Պապանդրեուի մոտ ընկերն է։ 1974 թվականիվ նա շարունակաբար ընտրվում էր շարժման կենտրոնական խորհուրդ։

Մինչև նախագահ դառնալը նա զբաղեցրել է մի շարք պաշտոններ.[12]

  • Արտաքին գործերի փոխնախարար 1981 թվականի հոկտեմբերի 21-ից մինչև 1984 թվականի փետրվարի 8-ը։
  • Արտաքին գործերի նախարար 1984 թվականի փետրվարի 8-ից մինչև 1989 թվականի հուլիսի 2-ը։
  • Ազգային պաշտպանության նախարարի պաշտոնակատար 1989 թվականի նոյեմմբերից մինչև 1990 թվականի փետրվար։
  • Արտաքին գործերի նախարար 1993 թվականի հոկտեմբերի 13-ից մինչև 1996 թվականի հունվարի 22-ը։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]