Թերեզա Լաբրիոլա

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Թերեզա Լաբրիոլա
Դիմանկար
Ծնվել էփետրվարի 17, 1873(1873-02-17)[1][2]
ԾննդավայրՆեապոլ, Իտալիա[1][3][4][…]
Մահացել էփետրվարի 6, 1941(1941-02-06)[1][4][2] (67 տարեկան)
Մահվան վայրՀռոմ, Իտալիա[1][3][4][…]
Քաղաքացիություն Իտալիայի թագավորություն
ԿրթությունՀռոմի Սապիենզա համալսարան (1894)[4] և Հռոմի Սապիենզա համալսարան[4]
Մասնագիտությունիրավաբան, գրող, սուֆրաժիստ, փաստաբան, փիլիսոփա և ուսուցչուհի
ԱշխատավայրՀռոմի Սապիենզա համալսարան[4]
Ծնողներհայր՝ Անտոնիո Լաբրիոլա[3][4]
 Teresa Labriola Վիքիպահեստում

Թերեզա Լաբրիոլա (փետրվարի 17, 1873(1873-02-17)[1][2], Նեապոլ, Իտալիա[1][3][4][…] - փետրվարի 6, 1941(1941-02-06)[1][4][2], Հռոմ, Իտալիա[1][3][4][…]) իտալացի գրող, իրավագետ և ֆեմինիստ։ Հայտնի մարքսիստ մտածող Անտոնիո Լաբրիոլայի դուստրը, եղել է առաջին իտալացի կին իրավաբանը[5]։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ուսանող տարիներից Թերեզա Լաբրիոլան ներգրավված է եղել իտալական նորաստեղծ ֆեմինիստական շարժման մեջ։ Ավարտելուց հետո որպես իրավագիտության պրոֆեսոր աշխատել է Հռոմի համալսարանում[6]՝ դառնալով Իտալիայի առաջին կին իրավաբանը։ 1906 թվականից ի վեր Լաբրիոլան աշխատել է կազմակերպությունների հետ, որոնք օգնում էին բոլոր կանանց՝ անկախ նրանց տնտեսական կամ մշակութային կարգավիճակից, ստանալ քվեարկելու իրավունք[7]։

Առաջին համաշխարհային պատերազմի բռնկումով Լաբրիոլան ընդունեց ինտերվենցիոնիստական և ազգայնական դիրքերը՝ հեռու մնալով իր ընտանիքի մարքսիստական համոզմունքներից և խիստ քննադատելով սոցիալիզմն ու կոմունիզմը[8]։

Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից առաջ Իտալիայի ֆաշիստական ժամանակաշրջանում Լաբրիոլան եղել է ռեժիմի ամենահամառ քարոզիչներից մեկը՝ նշելով, որ կնոջ առաջնային դերը մայր լինելն է, իսկ կրթությունը՝ երկրորդական[9]։ Այնուամենայնիվ, նա ի վերջո հիասթափվել է ֆաշիստական ռեժիմից այն բանից հետո, երբ կանայք ավելի ու ավելի հեռացան Իտալիայում հասարակական կյանքից։ Երկարատև հիվանդությունից հետո մահացել է աղքատության մեջ[10]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Dizionario Biografico dell'Educazione 1800-2000 (իտալ.)Editrice Bibliografica, 2013.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 OPAC SBN (իտալ.)
  4. 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 4,12 4,13 Tesoro M. Dizionario Biografico degli Italiani (իտալ.) — 2004. — Vol. 62.
  5. Letizia, Panizza; Sharon, Wood (2000 թ․ հունվարի 29). A History of Women's Writing in Italy. Cambridge University Press. ISBN 9780521578134.
  6. «Italy's Only Woman Lawyer». The New York Times. 2012 թ․ հուլիսի 21.
  7. «tesoro173». www-9.unipv.it. Վերցված է 2023 թ․ հոկտեմբերի 31-ին.
  8. Tesoro, Marina (1995). «TERESA LABRIOLA E IL SUFFRAGIO FEMMINILE. FONDAMENTI TEORICI E SOLUZIONI OPERATIVE». Il Politico. 60 (2 (173)): 189–225. ISSN 0032-325X.
  9. de Grand, Alexander (1976), «Women under Italian Fascism», The Historical Journal, vol. 19, no. 4, էջեր 947–968, doi:10.1017/S0018246X76000011, S2CID 159893717
  10. Tesoro, Marina (1995). «TERESA LABRIOLA E IL SUFFRAGIO FEMMINILE. FONDAMENTI TEORICI E SOLUZIONI OPERATIVE». Il Politico. 60 (2 (173)): 189–225. ISSN 0032-325X.