Jump to content

Թերեզա Լաբրիոլա

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Թերեզա Լաբրիոլա
Դիմանկար
Ծնվել էփետրվարի 17, 1873(1873-02-17)[1][2]
ԾննդավայրՆեապոլ, Իտալիա[1][3][4][…]
Մահացել էփետրվարի 6, 1941(1941-02-06)[1][4][2] (67 տարեկան)
Մահվան վայրՀռոմ, Իտալիա[1][3][4][…]
Քաղաքացիություն Իտալիայի թագավորություն
ԿրթությունՀռոմի Սապիենզա համալսարան (1894)[4] և Հռոմի Սապիենզա համալսարան[4]
Մասնագիտությունիրավաբան, գրող, սուֆրաժիստ, փաստաբան, փիլիսոփա և ուսուցչուհի
ԱշխատավայրՀռոմի Սապիենզա համալսարան[4]
Ծնողներհայր՝ Անտոնիո Լաբրիոլա[3][4]
 Teresa Labriola Վիքիպահեստում

Թերեզա Լաբրիոլա (փետրվարի 17, 1873(1873-02-17)[1][2], Նեապոլ, Իտալիա[1][3][4][…] - փետրվարի 6, 1941(1941-02-06)[1][4][2], Հռոմ, Իտալիա[1][3][4][…]), իտալացի գրող, իրավագետ և ֆեմինիստ։ Հայտնի մարքսիստ մտածող Անտոնիո Լաբրիոլայի դուստրը, եղել է առաջին իտալացի կին իրավաբանը[5]։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ուսանող տարիներից Թերեզա Լաբրիոլան ներգրավված է եղել իտալական նորաստեղծ ֆեմինիստական շարժման մեջ։ Ավարտելուց հետո որպես իրավագիտության պրոֆեսոր աշխատել է Հռոմի համալսարանում[6]՝ դառնալով Իտալիայի առաջին կին իրավաբանը։ 1906 թվականից ի վեր Լաբրիոլան աշխատել է կազմակերպությունների հետ, որոնք օգնում էին բոլոր կանանց՝ անկախ նրանց տնտեսական կամ մշակութային կարգավիճակից, ստանալ քվեարկելու իրավունք[7]։

Առաջին համաշխարհային պատերազմի բռնկումով Լաբրիոլան ընդունեց ինտերվենցիոնիստական և ազգայնական դիրքերը՝ հեռու մնալով իր ընտանիքի մարքսիստական համոզմունքներից և խիստ քննադատելով սոցիալիզմն ու կոմունիզմը[8]։

Երկրորդ համաշխարհային պատերազմից առաջ Իտալիայի ֆաշիստական ժամանակաշրջանում Լաբրիոլան եղել է ռեժիմի ամենահամառ քարոզիչներից մեկը՝ նշելով, որ կնոջ առաջնային դերը մայր լինելն է, իսկ կրթությունը՝ երկրորդական[9]։ Այնուամենայնիվ, նա ի վերջո հիասթափվել է ֆաշիստական ռեժիմից այն բանից հետո, երբ կանայք ավելի ու ավելի հեռացան Իտալիայում հասարակական կյանքից։ Երկարատև հիվանդությունից հետո մահացել է աղքատության մեջ[8]։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr (ֆր.): տվյալների բաց շտեմարան — 2011.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Dizionario Biografico dell'Educazione 1800-2000 (իտալ.) — Editrice Bibliografica, 2013.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 OPAC SBN (իտալ.)
  4. ↑ 4,00 4,01 4,02 4,03 4,04 4,05 4,06 4,07 4,08 4,09 4,10 4,11 4,12 4,13 Tesoro M. Dizionario Biografico degli Italiani (իտալ.) — 2004. — Vol. 62.
  5. ↑ Letizia, Panizza; Sharon, Wood (2000 թ․ հունվարի 29). A History of Women's Writing in Italy. Cambridge University Press. ISBN 9780521578134.
  6. ↑ «Italy's Only Woman Lawyer». The New York Times. 2012 թ․ հուլիսի 21.
  7. ↑ «tesoro173». www-9.unipv.it. Արխիվացված է օրիգինալից 2023 թ․ հոկտեմբերի 31-ին. Վերցված է 2023 թ․ հոկտեմբերի 31-ին.
  8. ↑ 8,0 8,1 Tesoro, Marina (1995). «TERESA LABRIOLA E IL SUFFRAGIO FEMMINILE. FONDAMENTI TEORICI E SOLUZIONI OPERATIVE». Il Politico. 60 (2 (173)): 189–225. ISSN 0032-325X.
  9. ↑ de Grand, Alexander (1976), «Women under Italian Fascism», The Historical Journal, vol. 19, no. 4, էջեր 947–968, doi:10.1017/S0018246X76000011, S2CID 159893717
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Թերեզա_Լաբրիոլա&oldid=10109347» էջից