Էրիկ Ալֆրեդ Լեսլի Սատի (ֆր․՝ Érik Alfred Leslie Satie) (մայիսի 17, 1866(1866-05-17)[1][2][3][…], Օնֆլյոր - հուլիսի 1, 1925(1925-07-01)[2][4][5][…], Արկեյ), էքսցենտրի ֆրանսիացի կոմպոզիտոր, և դաշնակահար, XX դարի առաջին քառորդի եվրոպական երաժշտության ռեֆորմատորներից մեկը։
Էրիկ Սատին ծնվել է 1866 թ․-ի մայիսի 17-ին Ֆրանսիաի Օնֆլեր համայնքում։ Սովորել է Փարիզի «Սխոլա կանտորում»-ում (1905-1908)։ Այդ տարիներին ստեղծել է արտառոց վերնագրերով դաշնամուրային պիեսների ժողովածուներ՝ «3 պիես տանձի ձևով», «Ձիու մորթու մեջ», «Սպորտ և զվարճալիք» են։ Սատիի առաջին թատերական գործը «Շքերթ» բալետն է (1916)։ Աջակցել է «Վեցյակի» նորարարական ձեռնարկումներին։ 1920-ական թվականների սկզբին նրա շուրջն են համախմբվել, այսպես կոչված, Արկյոյի դպրոցի ֆրանսիացի երաժիշտները։ Սատիի ստեղծագործական սկզբունքները և գեղագիտական հայացքները եղել են անկայուն, մեկ սատարել է իմպրեսիոնիզմին, մեկ էլ հարձակվել նրա հետևորդների վրա, իմպրեսիոնիզմին հակադրելով գծային գրության պարզությունն ու խստությունը։ Սատիի լավագույն գործը «Սոկրատ» սիմֆոնիկ դրաման է ձայնի համար (Պլատոնի դիալոգների տեքստով, 1918)։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 10, էջ 208)։
.svg){kind=small}
Ֆրանսիա
