Էլդա Գրին

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Jump to navigation Jump to search
Էլդա Գրին
Էլդա Աշոտի Գրիգորյան
Էլդա Գրին.jpg
Ծնվել էմարտի 10, 1928(1928-03-10)[1]
ԾննդավայրԹիֆլիս, ԽՍՀՄ[1]
Մահացել էհոկտեմբերի 27, 2016(2016-10-27)[1] (88 տարեկանում)
Մահվան վայրԵրևան, Հայաստան
ՔաղաքացիությունFlag of the Soviet Union.svg ԽՍՀՄ
Flag of Armenia.svg Հայաստան
Ազգությունհայ
ԿրթությունԵրևանի պետական լեզվահասարակագիտական համալսարան
Գիտական աստիճանհոգեբանական գիտությունների դոկտոր
Մասնագիտությունգրող և հոգեբան
Պարգևներ և
մրցանակներ		«Հայրենական մեծ պատերազմի ժամանակ Անձնվեր աշխատանքի համար» մեդալ
ԵրեխաներԱննա Էլբակյան և Մարինե Աբրահամյան

Էլդա Աշոտի Գրին (ամուսնական ազգանունը՝ Աբրահամյան, հայրական ազգանունը՝ Գրիգորյան, մարտի 10, 1928(1928-03-10)[1], Թիֆլիս, ԽՍՀՄ[1] - հոկտեմբերի 27, 2016(2016-10-27)[1], Երևան, Հայաստան), հայ արձակագրուհի, հոգեբան, դատաբժշկական փորձագետ, հոգեբանական գիտությունների դոկտոր, պրոֆեսոր։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1928 թվականին, Թիֆլիսում (Վրաստան), մտավորականի ընտանիքում։ Հայրը՝ Աշոտ Դավիթի Գրիգորյանը, իր հեղափոխական Գրին ծածկանունով է դստերը գրանցել ծննդյան վկայական։ Էլդա Գրինի մանկության և ուսումնառության առաջին տարիներն անցել են Մոսկվայում։ 1937 թվականին նրա հորը, որը Նավթի համամիութենական գիտահետազոտական ինստիտուտի տնօրեն էր, քաղաքական հողի վրա ձերբակալել և աքսորել են Կալիմա։ Ընտանիքը փոխադրվել է Երևան։ Այստեղ Էլդա Գրինն ընդունվել և ավարտել է Պուշկինի անվան դպրոցը, այնուհետև գերազանցությամբ՝ Ռուսական մանկավարժական ինստիտուտի օտար լեզուների ֆակուլտետը՝ զուգահեռ աշխատելով հայկական հեռագրական գործակալությունում որպես թղթակից։ Ասպիրանտուրան ավարտել է Մոսկվայում, որտեղ էլ 1955 թվականին պաշտպանել է թեկնածուական թեզ հոգելեզվաբանության գծով[2]։ Նույն թվականից հոգեբանություն է դասավանդել Երևանի պետական համալսարանում. հոգեբանության պրոֆեսոր է։ 1968 թվականից հանդիսացել է դատահոգեբանական փորձաքննության հիմնադիրը Հայաստանում, նույն թվականից աշխատել որպես փորձագետ-հոգեբան[3][4]։

Գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

1972 թվականից Մոսկվայում սովորել է դոկտորանտուրայում՝ գրելով սոցիալ-հոգեբանական ոլորտին առնչվող թեզ։ Շուրջ 140 գիտական աշխատանքների հեղինակ է, այդ թվում՝ նաև դասագրքերի ու ձեռնարկների, որոնք, մասնավորապես իրավաբանական հոգեբանության ոլորտում, հանրապետությունում առաջինն են։ 2004 թվականից ՀՀ մանկավարժա-հոգեբանական ակադեմիայի իսկական անդամ է։ Ընդգրկված է ակտիվ հասարակական գործունեության մեջ, ՀՀ նախագահին կից ներման հանձնաժոողվի անդամ է։ Ընդգրկված է նաև մի քանի այլ հանձնաժողովներում։ Էլդա Գրինն այդ ամենին զուգահեռ հանդես է գալիս նաև հայերեն և ռուսերեն պատմվածքներով (սկսած 1957 թվականից), որոնք հրատարակվել են հանրապետության և արտերկրի տարբեր թերթերում, ամսագրերում և ժողովածուներում։ Նրա ստեղծագործությունները թարգմանվել են աշխարհի տարբեր լեզուներով։

Պարգևներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Հայաստանի գրողների միության «Գրական վաստակի համար» մեդալ, 2008
  • «Հայրենական մեծ պատերազմի տարիներին թիկունքում կատարած քաջարի աշխատանքի համար» մեդալ

Գրքեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Գիշերային էտյուդ, Երևան, 1973:
  • Իմ այգին, Երևան, 1983:
  • Մանկության ափ, Երևան, 1987:
  • Белые птицы, Ереван, 1988.
  • Ուզում ենք գեղեցիկ ապրել, Երևան, 1992:
  • Шаги по мокрому песку, Ереван, 1997.
  • Օրը դեռ չի վերջացել, Երևան, 2000:
  • Ռեքվիեմ, 2002:
  • Փաստաբանական գործունեության հոգեբանություն: Զանգակ-97, 2002, 60 էջ[5]:
  • Դատահոգեբանական փորձաքննությունը քրեական և քաղաքացիական դատավարություններում: Զանգակ - 97, 2002, 72 էջ[6]:
  • Դատական գործունեության հոգեբանություն: Զանգակ-97, 2002, 54 էջ[7]:
  • Ուղղիչ (պենիտենցիար) հոգեբանություն: Զանգակ-97, 2002, 54 էջ[8]:
  • Երազների տիեզերք, Երևան, 2004:
  • Իրավաբանական հոգեբանություն: Դասագիրք բարձրագույն ուս. հաստատ. համար (համահեղինակ): Զանգակ-97, 2004, 432 էջ[9]:
  • Մեղք, ապաշավանք, կատարսիս: Զանգակ-97, 2005, 69 էջ[10]:
  • Bili ptaci, Praha, 2006.
  • Этот удивительный цвет хаки, Ереван, 2008.
  • Ձեռքերը. պատմվածք 35 լեզուներով, Երևան, 2010, 160 էջ: ISBN: 978-99941-1-790-1
  • Նատյուրմորտ սև ֆոնի վրա, 2011, 176 էջ: ISBN 978-99941-1-879-3</nowiki>
  • Натюрморт на черном фоне, Ереван, 2011:
  • Ծառերին դեռ կախված էր առավոտը: 2015, 168 էջ: ISBN 978-9939-68-392-8</nowiki>

Մամուլ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  • Ինձ հետ սիրալիր մի խոսիր: «Գրական թերթ», 1969, № 7։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 http://www.armradio.am/hy/2016/10/27/մահացել-է-էլդա-գրինը/
  2. ↑ Daily A. Z. G.։ «ԷԼԴԱ ԳՐԻՆ. ՀԱՅ ԳՐՈՂԸՙ ՄՈՍԿՈՎՅԱՆ ՄԱՆԿՈՒԹՅԱՄԲ»։ AZG Daily։ Վերցված է 2019-03-10 
  3. ↑ «Էլդա Գրին. «Ես միշտ խուսափել եմ դիմանկարս պատկերելուց»»։ www.ysu.am։ Վերցված է 2019-03-10 
  4. ↑ «AV Production - Էլդա Գրին»։ avproduction.am։ Վերցված է 2019-03-10 
  5. ↑ Գրին Էլդա Աշոտի (2002)։ Փաստաբանական գործունեության հոգեբանություն (հայերեն)։ Զանգակ-97։ ISBN 9789993025177 
  6. ↑ Գրին Էլդա Աշոտի (2002)։ Դատահոգեբանական փորձաքննությունը քրեական եւ քաղաքացիական դատավարություններում (հայերեն)։ Զանգակ - 97։ ISBN 9789993024392 
  7. ↑ Գրին Էլդա Աշոտի (2002)։ Դատական գործունեության հոգեբանություն (հայերեն)։ Զանգակ-97։ ISBN 9789993025160 
  8. ↑ Գրին Էլդա Աշոտի (2002)։ Ուղղիչ (պենիտենցիար) հոգեբանություն (հայերեն)։ Զանգակ-97։ ISBN 9789993025184 
  9. ↑ Արզումանյան Սերգեյ Ջումշուդի, Գրին Էլդա Աշոտի (2004)։ Իրավաբանական հոգեբանություն: Դասագիրք բարձրագույն ուս. հաստատ. համար (հայերեն)։ Զանգակ-97։ ISBN 9789993027744 
  10. ↑ Գրին Էլդա Աշոտի (2005)։ Մեղք, ապաշավանք, կատարսիս (հայերեն)։ Զանգակ-97։ ISBN 9789994110018 

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Էլդա_Գրին&oldid=6586282» էջից