Էլբլոնգ

Էլբլոնգ
Քաղաք
	Էլբլոնգ
	Էլբլոնգ
Դրոշ	Զինանշան
	Կոորդինատներ: 54°10′0″ հս․ լ. 19°24′0″ ավ. ե. / 54.16667° հս․. լ. 19.40000° ավ. ե.
Երկիր	Լեհաստան
Հիմնադրված է	1237 թ.
Մակերես	79,82 կմ²
Բնակչություն	123977 մարդ (2012)
Ժամային գոտի	UTC+1, ամառը UTC+2
Հեռախոսային կոդ	+48 55
Փոստային ինդեքս	82-300
Փոստային ինդեքսներ	82-314
Ավտոմոբիլային կոդ	չկա
Պաշտոնական կայք	umelblag.pl
	Էլբլոնգ Վիքիպահեստում

Էլբլոնգ, (գերմ.՝ Elbing), քաղաք Լեհաստանի հյուսիսում:

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Սուրբ Նիկոլայի մայր տաճար

Հիմնվել է 1837 թվականին Էլբոնգա գետի ակունքում: Գերմանականացված Էլբինգ անունով:

Այդ քաղաքը ընդունված է համապատասխանացնել Տրուսոյի հետ: Հիմնադրման ժամանակ պատկանել է Պոգեզանիին, որը գտնվել է Տևտոնի պետության մեջ^[1]: Քաղաքի կարգավիճակ ստացել է 1246 թվականին, Լյուբեկսկի իրավունքով:

Ժանտախտի պատճառով 1360 թվականին մահացել է Էլբինգի 13000 բնակիչ (բնակիչների 90 տոկոսը):

Պատմական ռուս քաղաք Էլբինգը եղել է Պրուսիայի Պոմեզանիի կենտրոն: 1440 թվականից քաղաքը Պրուսիայի միության մեջ էր, որը 1454 թվականին ապստամբեց Տևտոնիայի դեմ: 13-ամյա պատերազմի տվյալներով 1466 թվականին Էլբլոնգը մտավ Լեհաստանի կազմի մեջ, Թագավորական Պրուսիա անունով:

1772 թվականին Ռեչի Պոսպոլիտոյի առաջին բաժանման տվյալներով , քաղաքը մտավ Պրուսիայի թագավորության մեջ, հետո Գերմանիայի կառավարության մեջ, երրորդ կարգի Վեյմաբյան հանրապետություն անվամբ:

1939 թվականի սեպտեմբերին սկսվեց Երկրորդ համաշխարհային պատերազմը, որի պատճառով քաղաքի կազմակերպությունները վերակազմավորվեցին զինվորական ապրանքներ թողարկելու համար:

1945 թվականի հունվարի 23 -ին քաղաք մտան Կարմիր բանակի զորամիավորումները, պատերազմի ավարտից հետո քաղաքը մտավ Լեհաստանի կազմի մեջ: Նոր լեհական բնակչության մեծ մասը լեհեր էին, որոնք վերաբնակեցվել էին Սովետական Միությունից՝ 1975 թվականից մինչև 1998 թվականները:

Էկոնոմիկա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Էլբլոնգը Էլբլոնսկի պետության մայրաքաղաքն էր:

Էլբլոնգը հանդիսանում է ծանր արդյունաբերության խոշոր կենտրոն, ինչպես նաև թեթև արդյունաբերության և տուրիզմի կենտրոն:

Գարեջրի պատրաստման կազմակերպություն «Żywiec»

էկոնոմիկայից ամենամեծ նվաճումներ եղավ 1975 թվականի հունիսի 1-ից մինչև 1998 թվականի դեկտեմբերի 31-ը, քաղաքը Էլբլոնգսկ կառավարության կենտրոնն էր:

Էլբլոնգի Սորբ հոգի թաղամասի հին տուն

Այդ թվականին բնակչության թիվը խիստ աճեց: Ներկայումս այն ունի քաղաքի կարգավիճակ: Հանդիսանում է կարևոր տրանսպորտային հանգույց : Այդպիսի կարևոր հանգույցներից է Վարշավա-Գդանսկ (գտնվում է Էլբլոնգում)-Կալինինգրադ մայրաքաղաք:

Եվրոմիության շնորհիվ կառուցվում է ծովային նավահանգիստ, տրամվայի ցանց և վերականգնվում է հին քաղաքը։

Ճարտարապետական տեսակետից Էլբլոնգը լավ պահպանված լեհական քաղաք է, նրա քաղաքային թանգարանում կան յուրահատուկ ցուցադրական սարքեր:

Բնակչություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Էլբլոնգը պաշտոնապես չի բաժանվում մարզերի , բայց պատմական և ոչ պատմական տվյալների տարբերում են Հին քաղաք, կետրոնական և էլի 14 քաղաքներ հարավային և 13 քաղաքային այգիներ հյուսիսային մասերում:

Բնակչության մեծագույն քանակին Էլբլոնգը հասավ 1999-2000 թվականներին (մոտավորապես 131000 մարդ): Հիմա քաղաքի բնակչության թիվը հասնում է 128-130 հազար մարդ, նվազման պատճառ է հանդիսանում արտագաղթը (հիմնականում Գերմանիա և Վիլիկոբրիտանիա) ^[2] և քիչ ծնելիությունը:

Էլբլոնգի բնակչության թվի փոփոխությունը ըստ տարիների