Եկատերինա Բելյակովա
Եկատերինա Բելյակովա | |
|---|---|
| Ծնվել է | 1892[1] |
| Ծննդավայր | Մոսկվա, Ռուսական կայսրություն |
| Վախճանվել է | 1980[1] |
| Մահվան վայր | Մոսկվա, ԽՍՀՄ |
| Քաղաքացիություն |  Ռուսական կայսրություն և  ԽՍՀՄ |
| Մասնագիտություն | նկարչուհի |
Եկատերինա Բելյակովա (ռուս.՝ Екатерина Михайловна Белякова, 1892[1], Մոսկվա, Ռուսական կայսրություն - 1980[1], Մոսկվա, ԽՍՀՄ), ռուս և խորհրդային նկարիչ, գեղանկարիչ և գծանկարիչ։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Եկատերինա Բելյակովայի հայրը` Միխայիլ Բելյակովը (1850-1937 թվական), եղել է բանկային ծառայող, հինգ երեխաների հայր, գեղանկարների և գրքերի հավաքող, զբաղվել է գեղանկարչությամբ, դստրերին տվել է նկարչության առաջին դասերը։ 1909 թվականին Եկատերինա Բելյակովան ընդունվել է Մոսկվայի պետական արվեստի և արտադրական համալսարան։ Սովորել է Ստանիսլավ Նոակովսկու և Պ. Պաշկովի մոտ։ 1913 թվականին ավարտելով ուսումնարանը` իր ուսումը շարունակել է Մոսկվայի նկարչության, քանդակագործության և ճարտարապետության ուսումնարանում, որտեղ նրա մանկավարժներն էին Նիկոլայ Կասատկինը, Ալեքսեյ Կորինը, Սերգեյ Միլորադովիչը և Սերգեյ Մալյուտինը։ 1917 թվականին ավարտել է Մոսկվայի նկարչության, քանդակագործության և ճարտարապետության ուսումնարանը։ 1915 թվականին առաջին անգամ ցուցահանդեսում ցույց է տվել իր աշխատանքները։
1918-1919 թվականներին Սերգիև Պոսադում Խաղալիքների թանգարանում հավաքածու է հավաքել, կատարել է խաղալիքների ջրանկարչական ընդօրինակություններ և մանրամասնորեն նկարագրել է խաղալիքի վերաբերյալ մտահղացումները։ Ավելի ուշ Ե. Շտեյնբախի հետ միասին գրել է «Սերգիևի Պոսադի խաղալիքները» աշխատանքը»[2]։
1921-1924 թվականներից Պավել Կուզնեցովի մոտ գեղանկարչությամբ է զբաղվել։ 1924 թվականից եղել է «Մակովեց» միության մասնակից։
Եկատերինա Բելյակովան, հրաշքով խուսափելով բռնաճնշումից, որը հասել էր իր ընկերներին, խորապես հավատացյալ մարդ է դարձել։ Նա եղել է հիանալի զրուցակցուհի, իր ժամանակ նա շատ է պատմել արվեստի և նկարիչների մասին։ Զրկված տարիներին միայն արվեստով ապրելով` նա եղել է նրբազգաց և կարեկից մարդ։ Նրա բնակարանում աշխատանքային տարիներին հավաքել են ոչ միայն իր աշակերտակիցները` Կ. Պերրոտը, Ե. Շտեյնբախը, Զ. Օսկոլկովը, Գ. Խանդոժևսկայան, Ռ. Ֆլորենսկայան, պարուհի Վ. Բեկունովան, այլև մի շարք նշանավոր նկարիչներ, ինչպիսիք են Ս. Ռոմանովիչը, Ի. Սոբոլևը և արվեստագետ Վորոնովը։ Նրանք ներկայացումներ են բեմադրել` խաղալով Մոլիերի պիեսները և նույնիսկ բեմադրելով Բոկաչչոյի «Դեկամերոնը», նա հանգամանորեն դեկորացիաներ և կոստյումներ է պատրաստել։ Նրա մտերիմ ընկերուհին եղել է նկարչուհի Ռ. Ֆլորենսկայան, փիլիսոփա Պավել Ֆլորենսկու քույրը։ Ֆլորենսկայայի մահից հետո նրա գեղանկարչությունը պահպանվել է Ելենա Բելյակովայի կողմից։ Եկատերինան եղել է նկարազարդող, պատկերազարդել է Անդերսենի հեքիաթները, Միխայիլ Պրիշվինի «Փոքրիկ պատմվածքները» և այլն։ Նա պատկերազարդ օրագիր է վարել, որտեղ նա արձանագրել է իր կյանքի հատուկ իրադարձությունները։
Ելենա Բելյակովայի աշխատանքները պահվում են Ռուսական պետական թանգարանի, Պետական պատմական թանգարանի և Տրետյակովյան պատկերասրահի հավաքածուներում։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- [1] Արխիվացված 2012-02-20 Wayback Machine