Դմիտրի Այնալով

Դմիտրի Այնալով; ռուս.՝ Дмитрий Власьевич Айналов
Ծնվել է	փետրվարի 8 (20), 1862
Ծննդավայր	Մարիուպոլ, Մարուպոլի հունական շրջան, Ալեքսանդովսկի գավառ, Եկատերինոսլավի նահանգ, Ռուսական կայսրություն
Մահացել է	դեկտեմբերի 12, 1939 (77 տարեկան)
Մահվան վայր	Լենինգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Գերեզման	Լիտերատորսկիե մոստկի
Քաղաքացիություն	Ռուսական կայսրություն, Խորհրդային Ռուսաստան և ԽՍՀՄ
Կրթություն	Նովոռոսիյսկի կայսերական համալսարան (1888)
Գիտական աստիճան	գիտությունների դոկտոր (մայիսի 9, 1900)
Մասնագիտություն	հայրենագետ, արվեստագետ, արվեստի տեսաբան և համալսարանի դասախոս
Աշխատավայր	Սանկտ Պետերբուրգի կայսերական համալսարան
Պարգևներ և ; մրցանակներ	և
Անդամություն	ԽՍՀՄ գիտությունների ակադեմիա և Սանկտ Պետերբուրգի գիտությունների ակադեմիա
	Dmitry Aynalov Վիքիպահեստում

Դմիտրի Վլասևիչ Այնալով (ռուս.՝ Дми́трий Вла́сьевич Айна́лов, փետրվարի 8 (20), 1862^[1], Մարիուպոլ, Մարուպոլի հունական շրջան, Ալեքսանդովսկի գավառ, Եկատերինոսլավի նահանգ, Ռուսական կայսրություն^[2]^[1] - դեկտեմբերի 12, 1939(1939-12-12)^[2]^[1]^[3], Լենինգրադ, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ^[2]^[1]^[4]), խորհրդային և ռուս արվեստագետ, պրոֆեսոր, Ռուսաստանի գիտությունների ակադեմիայի անդամ (1914) և Պետերբուրգի գիտությունների ակադեմիայի թղթակից անդամ։ Ավելի քան 200 գիտական հրատարակություններ հեղինակ է, այդ թվում՝ հոդվածների, դասախոսությունների, ակնարկների^[5]։

Վաղ կյանք

Այնալովը ծնվել է 1862 թվականի փետրվարի 20-ին Եկատերինոսլավ մարզի Մարիուպոլ քաղաքում, վաճառական Վլասի Դմիտրիևիչ Այնալովի ընտանիքում։ Նրա հայրը մասամբ հունական ծագում ուներ^[5]։ Դմիտրի Այնալովը 1884 թվականին ավարտել է Մարիուպոլի գիմնազիան, այնուհետև ընդունվել է Օդեսայի համալսարանի պատմության և բանասիրության ֆակուլտետ^[4]։ Մեծ սեր է ունեցել դեպի արվեստի պատմությունը և սովորել է հայտնի արվեստաբան և հնագետ Նիկոդիմ Կոնդակովի մոտ^[4]։ Պաշտպանել է ուսանողական ատենախոսությունը Սոֆիայի տաճարում՝ նկարչության թեմայի շուրջ, համագործակցելով Եգոր Ռեդինի հետ։ Այն հրատարակվել է 1889 թվականին Սանկտ Պետերբուրգում։

Կարիերա

1888 թվականին գիմանազիան ավարտելուց հետո ընդունվել է Սանկտ Պետերբուրգի պետական համալսարան։ Երկու տարի նա պատրաստվում էր դառնալ արվեստի տեսության և արվեստի պատմության պրոֆեսոր։ Ընդունվել է Կազանի Դաշնային համալսարանում որպես դասախոս։ 1890-1903 թվականներին դասավանդել է անտիկ աշխարհի արվեստի պատմություն, և այդ համալսարանում արվեստի տեսության և արվեստի պատմության ֆակուլտետում դասավանդել է Կիևյան Ռուսիայի մասին։ Այցելել է Իտալիա՝ դիպլոմային աշխատանքի համար նյութեր հավաքելու, որը վերնագրված էր «Բյուզանդական արվեստի հելլենիստական հիմքերը»^[5]։ Նա հետազոտել է Հռոմի, Վենետիկի, Նեապոլի, Պալերմոյի, Պարմայի, Ֆլորենցիայի արվեստի գործերը և հուշարձանները, և այցելել իտալական այլ քաղաքներ։ Հինգ տարվա աշխատանքից հետո,1895 թվականի նոյեմբերի 27-ին նա հաջողությամբ պաշտպանել է դիպլոմային աշխատանքը։

1903 թվականի հուլիսիս 11-ին Սանկտ Պետերբուրգի պետական համլսարանի պրոֆեսոր էր։ 1906 թվականի դեկտեմբերի 5-ից դասավանդել է նաև Բեստուժևի դասընթացներում^[5]։ 1914 թվականի նոյեմբերի 29-ին դարձել է Գիտությունների ակադեմիայի ռուսաց լեզվի և գրականության բաժնի թղթակից անդամ^[6]։ Այդ ժամանակ արժանացել է շատ մրցանակների։ 1922-1929 թվականներին աշխատել է Էրմիտաժում։

Այնալովը հետաքրքրվել է նաև հնագիտությամբ։ Որպես Ռուսական հնագիտական ըներության անդամ, նա մասնակցել է հանդիպումների և կատարել տարբեր առաջադրանքներ, օրինակ՝ 1904-1905 թվականներին Մոսկվայի հնագիտական ընկերության խնդրանքով ուսումնասիրել է Չեռնիգովի եկեղեցական ճարտարապետությունը։ Հատկապես հետաքրքրվել է Խերսոնես Տավրիկյան քաղաքի և Ղրիմի ճարտարապետտություններով^[5]։

Թոշակի է անցել 1929 թվականին՝ առողջական խնդիրների պատճառով^[5]։ 1930-ական թվականներին Այնալովը ձերբակալվել է, բայց հետագայում արդարացվել^[7]։ Վախճանվել է 1939 թվականին՝ Սանկտ Պետերբուրգում և հուղարկավորվել Վոլկովոյի գերեզմանատանը իր կնոջ՝ Նադեժդայի մոտ։

Հրապարակումներ

Կիևի Սոֆիայի տաճար (ռուս.՝ Киевский Софийский собор) 1890․ համագործակցելով Եգոր Ռեդինի հետ
Բյուզանդական արվեստի հելլենիստական հիմքերը (ռուս.՝ Эллинистические основы византийского искусства), 1900
Քրիստոնեական Հերսոնեսայի հուշարձանները (ռուս.՝ Памятники христианского Херсонеса), 1901
Էթյուդին Վերածննդի կերպարվեստի պատմության մեջ (ռուս.՝ Этюды по истории искусства Возрождения), 1908
Էսքիզներ և գրառումներ Կիևան Ռուսի արվեստի պատմության վերաբերյալ (ռուս.՝ Очерки и заметки по истории древнерусского искусства), 1914
Կիևյան Ռուսիայի արվեստի պատմությունը (ռուս.՝ История древнерусского искусства), 1915
14-րդ դարի բյուզանդական նկարներ (ռուս.՝ Византийская живопись XIV века), 1917
Էթյուդին Լոնարդո դա Վինչիի մասին (ռուս.՝ Этюды о Леонардо да Винчи), 1939^[8]

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 ^1,10 Енциклопедія сучасної України (укр.) — Інститут енциклопедичних досліджень НАН України, 2001. — ISBN 966-02-2075-8
↑ ^2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 ^2,5 ^2,6 ^2,7 ^2,8 Айналов Дмитрий Власьевич // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 Cleminson O. Aynalov, Dmitry // Grove Art Online / J. Turner — [Oxford, England], Houndmills, Basingstoke, England, New York: OUP, 2017. — doi:10.1093/GAO/9781884446054.ARTICLE.T005404
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 Biography in the Great Soviet Encyclopaedia
↑ ^5,0 ^5,1 ^5,2 ^5,3 ^5,4 ^5,5 Раиса Божко (2012 թ․ մարտի 7). «Историк искусств мариуполец Дмитрий Айналов» (Russian). Газета "Приазовский рабочий". Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ սեպտեմբերի 3-ին. Վերցված է 2014 թ․ սեպտեմբերի 3-ին. {{cite web}}: External link in |publisher= (օգնություն)CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
↑ «Айналов Д.В. - Общая информация» (Russian). The Russian Academy of Sciences. Վերցված է 2015 թ․ նոյեմբերի 4-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
↑ Список репрессированных членов АН СССР
↑ http://bioslovhist.history.spbu.ru/component/fabrik/details/1/631.html

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Դմիտրի Այնալով» հոդվածին։

[_d7667619e65020d9-1] 1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 ^1,10 Енциклопедія сучасної України (укр.) — Інститут енциклопедичних досліджень НАН України, 2001. — ISBN 966-02-2075-8

[_7d0f6598b9367462-2] 2,0 ^2,1 ^2,2 ^2,3 ^2,4 ^2,5 ^2,6 ^2,7 ^2,8 Айналов Дмитрий Власьевич // Большая советская энциклопедия (ռուս.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.

[_a066e109ab00c923-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 Cleminson O. Aynalov, Dmitry // Grove Art Online / J. Turner — [Oxford, England], Houndmills, Basingstoke, England, New York: OUP, 2017. — doi:10.1093/GAO/9781884446054.ARTICLE.T005404

[encycl-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 Biography in the Great Soviet Encyclopaedia

[Mariupol-5] 5,0 ^5,1 ^5,2 ^5,3 ^5,4 ^5,5 Раиса Божко (2012 թ․ մարտի 7). «Историк искусств мариуполец Дмитрий Айналов» (Russian). Газета "Приазовский рабочий". Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ սեպտեմբերի 3-ին. Վերցված է 2014 թ․ սեպտեմբերի 3-ին. {{cite web}}: External link in |publisher= (օգնություն)CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)

[6] «Айналов Д.В. - Общая информация» (Russian). The Russian Academy of Sciences. Վերցված է 2015 թ․ նոյեմբերի 4-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)

[7] Список репрессированных членов АН СССР

[8] ttp://bioslovhist.history.spbu.ru/component/fabrik/details/1/631.html

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]