1913 թվականին ընդունվել է Ե․ Վախթանգովի Ուսանողական ստուդիան։ Խաղացել է Դոկտորի (Մետերլինկի «Սուրբ Անտոնիոսի հրաշքը»), Թեմուր խանի (Գոցցիի «Արքայադուստր Տուրանդոտ»), Դուդուկինի (Ա․ Օստրովսկու «Անմեղ մեղավորներ») դերերը։ Ռեժիսորական գործունեությունն սկսել է 1923 թվականին։ Վախթանգովի հետևորդ Զախավայի բեմադրություններից են՝ Լեոնովի «Փորսուղներ» (1927), Գորկու «Եգոր Բուլըչովը և ուրիշները» (1932, 1951, ԽՍՀՄ պետ․ մրցանակ, 1952), Պոգոդինի «Արիստոկրատներ»-ը (1935), Գոգոլի «Ռևիզոր»-ը (1939), «Երիտասարդ գվարդիա»-ն (ըստ Ֆադեևի, 1947), Շեքսպիրի«Համլետ»-ը (1958)։ Երևանի Գ․ Սունդուկյանի անվան թատրոնում բեմադրել է Գորկու «Եգոր Բուլըչովը ն ուրիշները» (1933, 1952) և Ալեքսանդր Օստրովսկու «Ճշմարտությունը լավ է, բախտն ավելի լավ» (1972) պիեսները։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 3, էջ 651)։