Նիկոլայ Տերտերյան

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Նիկոլայ Տերտերյան
Անձնական տեղեկություն
Սեռ՝արական
Մասնագիտացում՝բռնցքամարտիկ
Երկիր՝Դանիա
Ծննդյան ամսաթիվ՝հունիսի 19, 2001(2001-06-19) (22 տարեկան)
Ծննդավայր՝Երևան, Հայաստան[1]
182 սանտիմետր
Պարգևներ

Նիկոլայ Տերտերյան (անգլ.՝ Nikolai Terteryan, հունիսի 19, 2001(2001-06-19), Երևան, Հայաստան[1]), հայազգի դանիացի սիրողական բռնցքամարտիկ, որը հանդես է գալիս կիսամիջին և առաջին միջին քաշային կարգերում։ 2020-ականների Դանիայի բռնցքամարտի հավաքականի անդամ, Եվրոպական խաղերի չեմպիոն (2023), Դանիայի բազմակի չեմպիոն, մինչև 22 տարեկանների Եվրոպայի չեմպիոն (2022), միջազգային և ազգային սիրողական մրցաշարերի բազմակի հաղթող և մրցանակակիր։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նիկոլայ Տերտերյանը ծնվել է 2001 թվականի հունվարի 19-ին, Երևանում, ազգությամբ հայ է։ Մանուկ հասակում ծնողների հետ մշտական բնակության է տեղափոխվել Դանիա և դարձել Դանիայի հպատակություն ընդունած քաղաքացի, բոլոր մրցումներում ներկայացնում է Դանիայի բռնցքամարտի հավաքականը։

Սիրողական կարիերա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Բռնցքամարտով սկսել է զբաղվել մանկուց՝ ավագ եղբայրների հետ։ Իսկ արդեն 14 տարեկանում՝ 2015 թվականից, հանդես է եկել մինչև 52 կգ քաշային կարգում և հաղթել Դանիայի դպրոցականների ազգային առաջնությունում (մինչև 15 տարեկան)[2]։

2016 թվականի հունիսին մասնակցել է մինչև 52 կգ քաշայինների Եվրոպայի առաջնությանը (մինչև 17 տարեկան) Կապոշվարում (Հունգարիա), սակայն մրցումների 1/8 եզրափակիչում միավորներով (0:3) պարտվել է ռուս Իլյա Պոպովին, ով ի վերջո դարձել է այդ առաջնության հաղթող[3]։

2018-2019[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2018 թվականի ապրիլին Ռոզետո դելյի Աբրուցի քաղաքում (Իտալիա) մինչև 60 կգ քաշային կարգում հասել է Եվրոպայի երիտասարդական առաջնության քառորդ եզրափակիչ (մինչև 19 տարեկան), որտեղ մրցավարների առանձին որոշմամբ պարտվել է ադրբեջանցի Նուրլան Սաֆարովին, ով ի վերջո դարձել է այդ առաջնության հաղթող[4]։ Իսկ 2018 թվականի օգոստոսին հասել է աշխարհի երիտասարդական առաջնության քառորդ եզրափակիչ Բուդապեշտում (Հունգարիա) մինչև 60 կգ քաշային կարգում, որտեղ քառորդ եզրափակիչում միավորներով (0:5) պարտվել է հնդիկ բռնցքամարտիկ Անկիտ Խաթանին, ով ի վերջո դարձել է այդ առաջնության բրոնզե մեդալակիր[5]։

2019 թվականի սեպտեմբերին կրկին մասնակցել է Սոֆիայում (Բուլղարիա) կայացած Եվրոպայի երիտասարդական առաջնությանը մինչև 64 կգ քաշային կարգում, որտեղ մրցման երկրորդ նախնական փուլում միավորներով (0:5) պարտվել է բուլղարացի Ստիլիյան Խրիստովին, ով ի վերջո դարձել է այդ առաջնության բրոնզե մեդալակիր[6]։

2020 թվականի օլիմպիական որակավորման մրցաշար[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Նախ՝ 2020 թվականի մարտին Լոնդոնում (Մեծ Բրիտանիա) մասնակցել է 2020 թվականին Տոկիոյում կայանալիք Օլիմպիական խաղերի մինչև 63 կգ քաշային կարգի առաջին որակավորման մրցաշարին, որտեղ 1/16 եզրափակչի 3-րդ ռաունդում տեխնիկական նոկաուտով ժամանակից շուտ հաղթել է կոսովցի Շպետիմ Բաջոկուին[7]]։ Բայց հետո մրցաշարը դադարեցվել է կորոնավիրուսային պանդեմիայի, COVID-19-ի պատճառով և վերսկսվել է 2021 թվականի հունիսի սկզբին Փարիզում (Ֆրանսիա), որտեղ միաձայն որոշմամբ պարտվել է փորձառու բելառուս Դմիտրի Ասանովին մրցաշարի 1/8 եզրափակչում միավորներով (0:5)[8][9]։

2021-2023[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

2021 թվականի հունիսին մասնակցել է նաև մինչև 22 տարեկան երիտասարդների Եվրոպայի առաջնությանը Ռոզետո դելյի Աբրուցիում (Իտալիա) մինչև 64 կգ քաշային կարգում, որտեղ միավորներով զիջել է փորձառու ֆրանսիացի Լունես Համրաուին (0:5)[10]։

2022 թվականի սկզբին Տերտերյանն արդեն Դանիայի հնգակի չեմպիոն էր և նվաճել է Եվրոպայի երիտասարդական առաջնության «արծաթը»[11]։ Իսկ 2022 թվականի փետրվարին «Ստրանջա» ներկայացուցչական միջազգային մրցաշարում, որը կայացել է Սոֆիայում (Բուլղարիա), մինչև 67 կգ քաշային կարգում դարձել է հաղթող, որտեղ եզրափակչում մրցավարների առանձին որոշմամբ միավորներով (3:2) հաղթել է ղազախ բռնցքամարտիկ Դուլատ Բեկբաուովին[12][13]։

2022 թվականի մարտին դարձել է մինչև 22 տարեկանների Եվրոպայի չեմպիոն Պորեչում (Խորվաթիա) մինչև 67 կգ քաշային կարգում՝ եզրափակիչում հաղթելով ուելսցի բռնցքամարտիկ Իոան Կրոֆտին[14][15]։

2023 թվականի փետրվարին «Ստրանջա» ներկայացուցչական միջազգային մրցաշարում, որը անցկացվել է Սոֆիայում (Բուլղարիա), մինչև 71 կգ քաշային կարգում դարձել է բրոնզե մեդալակիր, որտեղ 1-ին ռաունդում ժամանակից շուտ պարտվել է փորձառու ուզբեկ Սայջամշիդ Ջաֆարովին[16][17], ով ի վերջո դարձել է այդ մրցաշարի հաղթող[18]։

2023 թվականի հուլիսի սկզբին դարձել է Կրակովում (Լեհաստան) III Եվրոպական խաղերի չեմպիոն մինչև 71 կգ[19] քաշային կարգում և ստացել 2024 թվականի Օլիմպիական խաղերի արտոնագիր[20], որտեղ միավորների մրցույթի 1/16 եզրափակիչում միաձայն որոշմամբ (5:0) հաղթել է պորտուգալացի բռնցքամարտիկ Դիոգո Դա Սիլվային[21], ապա 1/8 եզրափակչում միավորներով մրցավարների միաձայն որոշմամբ (5։ 0) հաղթել է իտալացի Սալվատորե Կավալիարոյին[22], քառորդ եզրափակչում միավորներով մրցավարների միաձայն որոշմամբ (5:0) հաղթել է ալբանացի Ալբան Բեքիրիին[23], կիսաեզրափակչում հաղթել է թուրք բռնցքամարտիկ Թուղրուլհան Էրդեմիրին, ով մենամարտին չի ներկայացել[24], իսկ միավորների եզրափակչում մրցավարների առանձին որոշմամբ (4:1) հաղթել է փորձառու սերբ բռնցքամարտիկ Վահիդ Աբբասովին[25]։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 https://boxrec.com/en/box-am/900968
  2. ↑ «Danish National Championships. Gilleleje Hallen, Gilleleje. November 27-29, 2015». Amateur-boxing.strefa.pl (անգլերեն). Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 2-ին.
  3. ↑ «20. European Junior Championships. Sports Hall, Kaposvar, Hungary. June 19-25, 2016». Amateur-boxing.strefa.pl (անգլերեն). Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 2-ին.
  4. ↑ «Евро-2018 по боксу среди молодёжи: все призёры и командный зачёт». vRINGe.com (rus). 2018 թ․ ապրիլի 25. Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 2-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  5. ↑ «6. AIBA Youth World Championships. Duna Arena, Budapest, Hungary. August 21-31, 2018». Amateur-boxing.strefa.pl (անգլերեն). Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 2-ին.
  6. ↑ «EUBC European Boxing Championships-Sofia 2019. September 3-10, 2019» (PDF). Amateur-boxing.strefa.pl (անգլերեն). Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 2-ին.
  7. ↑ «Бокс. Отбор на ОИ-2020: все результаты дневной сессии 15 марта» (rus). vRINGe.com. 2020 թ․ մարտի 15. Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 2-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  8. ↑ «Бокс. Отбор на ОИ-2021 в Париже: результаты поединков 5 июня — дневная сессия» (rus). vRINGe.com. 2021 թ․ հունիսի 5. Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 2-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  9. ↑ European Boxing Road to Tokyo qualifier. Men’s Light (57-63kg). Draw Sheet.
  10. ↑ «EUBC U22 European Boxing Championships 2021. June 16-25, 2021» (PDF). Amateur-boxing.strefa.pl (անգլերեն). Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 2-ին.
  11. ↑ «Олимпийский чемпион, чемпионка мира и Ко. С кем казахстанские боксеры сразятся за «золото» «малого чемпионата мира»» (rus). Sports.kz. 2022 թ․ փետրվարի 26. Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 2-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  12. ↑ «Казахстанский боксер уступил пятикратному европейскому чемпиону «золото» «малого чемпионата мира»» (rus). Sports.kz. 2022 թ․ փետրվարի 27. Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 2-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  13. ↑ «Видео: Дулат Бекбауов (Казахстан) — Николай Тертерян (Дания) финал кубка странджа 2022» (rus). YouTube. 2022 թ․ փետրվարի 27. Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 2-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  14. ↑ «Итоги чемпионата Европы 2022 по боксу среди молодёжи: все победители и призёры» (rus). vRINGe.com. 2022 թ․ մարտի 24. Արխիվացված օրիգինալից 2023 թ․ հունվարի 8-ին. Վերցված է 2023 թ․ հունվարի 8-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  15. ↑ «EUBC U22 Men European Boxing Championships 2022. March 12-23, 2022» (PDF). Amateur-boxing.strefa.pl (անգլերեն). Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 2-ին.
  16. ↑ «74th International Boxing Tournament «STRANDJA» 2023. Light Middleweight (M71 kg)» (PDF) (անգլերեն). Strandja2023.bgboxing.org. Վերցված է 2023 թ․ մարտի 8-ին.
  17. ↑ «Давит Чалоян и Амбарцум Акопян вышли в финал Кубка Странджа (видео)» (rus). VaheSport.ru. 2023 թ․ փետրվարի 25. Վերցված է 2023 թ․ մարտի 8-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  18. ↑ «Армения завоевала 4 медали на Кубке Странджа 2023» (rus). VaheSport.ru. 2023 թ․ փետրվարի 27. Վերցված է 2023 թ․ մարտի 8-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  19. ↑ «Итоги Европейских игр 2023: все призёры и командный зачёт» (rus). vRINGe.com. 2023 թ․ հուլիսի 2. Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 2-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  20. ↑ «European Games 2023 — Boxing: All Paris 2024 spots awarded at the boxing qualification tournament in Poland I Complete list» (անգլերեն). Olympics.com. 2023 թ․ հունիսի 30. Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 2-ին.
  21. ↑ «Бокс на Европейских играх 2023. Результаты 25 июня» (rus). vRINGe.com. 2023 թ․ հունիսի 26. Վերցված է 2023 թ․ հունիսի 30-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  22. ↑ «Бокс на Европейских играх 2023. Результаты 27 июня» (rus). vRINGe.com. 2023 թ․ հունիսի 27. Վերցված է 2023 թ․ հունիսի 30-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  23. ↑ «Бокс на Европейских играх 2023. Результаты вечерней сессии 28 июня» (rus). vRINGe.com. 2023 թ․ հունիսի 28. Վերցված է 2023 թ․ հունիսի 30-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  24. ↑ «Бокс на Европейских играх 2023. Результаты полуфиналов вечерней сессии 30 июня» (rus). vRINGe.com. 2023 թ․ հունիսի 30. Վերցված է 2023 թ․ հունիսի 30-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
  25. ↑ «Бокс на Европейских играх 2023. Результаты финалов 2 июля» (rus). vRINGe.com. 2023 թ․ հուլիսի 2. Վերցված է 2023 թ․ հուլիսի 2-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

 ⛭ 
  Թեմատիկ կայքեր
Ստացված է «https://hy.wikipedia.org/w/index.php?title=Նիկոլայ_Տերտերյան&oldid=9790319» էջից