Լյուք Բոնդի

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Լյուք Բոնդի
ֆր.՝ Luc Bondy
Դիմանկար
Ծնվել էհուլիսի 17, 1948(1948-07-17)[1][2][3][…]
ԾննդավայրՑյուրիխ, Շվեյցարիա[4]
Մահացել էնոյեմբերի 28, 2015(2015-11-28)[5][1][3][…] (67 տարեկան)
Մահվան վայրՑյուրիխ, Շվեյցարիա[6]
ԳերեզմանՊեր Լաշեզ
Քաղաքացիություն Շվեյցարիա[7]
Մասնագիտությունկինոռեժիսոր, սցենարիստ, intendant, լիբրետիստ, գրող, ռեժիսոր, կինոդերասան, թատերական ռեժիսոր և դիրիժոր
Ծնողներհայր՝ François Bondy?[8]
Պարգևներ և
մրցանակներ
ԱնդամությունԲեռլինի գեղարվեստի ակադեմիա և Բավարիայի գեղարվեստի ակադեմիա
 Luc Bondy Վիքիպահեստում

Լյուք Բոնդի (ֆր.՝ Luc Bondy, հուլիսի 17, 1948(1948-07-17)[1][2][3][…], Ցյուրիխ, Շվեյցարիա[4] - նոյեմբերի 28, 2015(2015-11-28)[5][1][3][…], Ցյուրիխ, Շվեյցարիա[6]), շվեյցարացի թատրոնի և կինոյի ռեժիսոր, սցենարիստ, ինտենդանտ, գրող և դերասան։

Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է հրեական գրական ընտանիքում․ Շվեյցարացի գրող, լրագրող, գրականագետ քննադատ Ֆրանսուա Բոնդիի որդին է՝ ավստրիացի և շվեյցարացի գրող և թարգմանիչ Ն.Օ.Սկարպիի թոռը։ Մանկությունն անցկացրել է Ֆրանսիայում, սովորել է Փարիզում՝ միմոս Ժակա Լեկոյի մոտ։ 1969 թվականին նա սկսել է աշխատել Համբուրգի Թալիա թատրոնում, այնուհետև տեղափոխվել է Ֆրանկֆուրտ, 1985 թվականից եղել է Բեռլինի Շաուբյունե թատրոնի գլխավոր ռեժիսորը՝ Պետեր Շտայնի այնտեղից հեռանալուց հետո։ Ֆրանսիայում բազմիցս բեմադրել է ներկայացումներ (ներառյալ օպերաներ)։ Հրատարակել է արձակ, ստեղծել՝ լիբրետոներ։ Մի քանի անգամ նկարահանվել է ֆիլմերում՝ որպես սցենարիստ, դերասան (1981 թվական, «Կապարային ժամանակներ», Մարգարետ ֆոն Տրոտի) և կինոռեժիսոր (1988 թվական, «Հեռավոր երկիր», Արթուր Շնիցլերի պիեսի հիման վրա)։

2012 թվականին նա ղեկավարել է Փարիզի Օդեոն թատրոնը։ Մահացել է 2015 թվականի նոյեմբերի 28-ին Ցյուրիխում, երկարատև հիվանդությունից հետո[11]։

Թատերական բեմադրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Շառլոտա Սալոմոն, Salzburger Festispiele 2014 թվական

Բեմադրել է պիեսներ Շեքսպիրից («Մակբեթ», «Ձմեռային հեքիաթ»), Ռասինից («Ֆեդրա»), Մոլիերից («Մարդատյաց»), Միրավոյից («Սիրո հաղթանակ»), Բյուխներից («Լեոնս և Լենա»), Ալֆրեդ դը Մյուսեից («Նրանք չեն կատակում սիրով»), Շնիցլերից («Հեռավոր երկիր», «Անատոլ»), Էժեն Իոնեսկոյից («Աթոռներ»), Սեմյուել Բեքեթից («Ուրախ օրեր», «Սպասելով Գոդոյին»), Բոտո Շտրաուսից, Էդվարդ Բոնդից, Յասմինա Ռեզայից և ուրիշներից, ինչպես նաև՝ օպերաներ Կլաուդիո Մոնտեվերդիից («Պոպպեի թագադրումը»), Մոցարտից («Բոլոր կանայք դա անում են», «Ֆիգարոյի ամուսնությունը», «Իդոմենեո»), Ջուզեպպե Վերդիից («Դոն Կառլոս», «Մակբեթ»), Ռիխարդ Շտրաուսից («Սալոմե»), Բրիտտենից («Բանալին շրջելը»), Դալբավիից («Շարլոտա Սաոմոն») և այլն։

Ճանաչում[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ստացել է Գերմանական քննադատների մեծ մրցանակ (1984 թվական), Բեռլինի թատրոնի մրցանակ (1998 թվական), Ստանիսլավսկու մրցանակ (2001 թվական) և Նեստրոևսկու անվան թատրոնի մրցանակ (2000-2007 թվականներ)։

Պատվո լեգեոնի շքանշանի սպա է[12]։

Եղել է Բեռլինի գեղարվեստի ակադեմիայի անդամ։

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Լյուք Բոնդի» հոդվածին։