Իլյինսկոե (Մալոպուրգինսկի շրջան)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Իլյինսկոե
Գյուղ
Իլյինսկոե
ռուս.՝ Ильинское
ուդմ.՝ Уча
ԵրկիրՌուսաստան Ռուսաստան
ԵրկրամասՈւդմուրթական հանրապետություն
ՇրջանՄալոպուրգինսկի շրջան
Առաջին հիշատակում1716
Այլ անվանումներՊուժե-Ուչա, Պուժեուչինսկոե
Տվյալ կարգավիճակում1749 թվականից
Պաշտոնական լեզուռուսերեն
Ժամային գոտիUTC+4
Հեռախոսային կոդ34138
Փոստային դասիչ427824
ՍՎՏԲՀԴ94233830001
Իլյինսկոե (Մալոպուրգինսկի շրջան) (Ռուսաստան)##
Իլյինսկոե (Մալոպուրգինսկի շրջան) (Ռուսաստան)
Իլյինսկոե (Մալոպուրգինսկի շրջան) (Ուդմուրթական հանրապետություն)##
Իլյինսկոե (Մալոպուրգինսկի շրջան) (Ուդմուրթական հանրապետություն)

Իլյինսկոե (ռուս.՝ Ильинское, ուդմ.՝ Уча[1]), գյուղ Ռուսաստանի, Ուդմուրթական հանրապետության Մալոպուրգինսկի շրջանի կազմում։ «Իլյինսկոե» մունիցիպալ կազմավորման վարչական կենտրոնն է։

Գտնվում է Մալայա Պուրգա գյուղի շրջկենտրոնից 15 կմ հարավ-արևմուտք։ Իլյինսկոյով է անցնում P320 Էլաբուգա - Իժևսկ դաշնային ճանապարհը։ Գյուղից հյուսիս հոսում է Բոբինկա գետը։

Պատմություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Առաջին անգամ ժամանակակից Ուդմուրթիայի հարավ-արևմուտքի բնակավայրերը հիշատակվում են 1710 և 1716 թվականների Լանդրատի մարդահամարի արդյունքներով, ավելի վաղ փաստաթղթեր չեն պահպանվել։ 1716 թվականին հարյուրապետ Անդրեյ Բայտեմիրովի Այսկայա բնակավայրի և Կազանի շրջանի ճանապարհների միջև գտնվել է Պոժե-Ուչա գյուղը[2]։ Պուժե-Ուչա գյուղի ծխական համայնքը բացվել է Կազանի նոր մկրտված գրասենյակի առաջարկով 1749 թվականին։ Փայտե եկեղեցու կառուցումն ավարտվել է 1751 թվականին, և տաճարն օծվել է Սուրբ Եղիա մարգարեի պատվին։ 1821 թվականին խարխուլ փայտե եկեղեցու փոխարեն սկսվել է քարե եկեղեցու շինարարությունը[3]։

1780 թվականին ստեղծվել են Վյատկայի նահանգապետարանը և Ելաբուգա շրջանը, որին փոխանցվել է գյուղը։ 1796 թվականին, երբ կոմսությունը բաժանվել է վոլոստների, ի թիվս այլոց, ձևավորվել է Իլյինսկի վոլոստը, որը լուծարվել է 1838 թվականին[4]։ 1859 թվականի տասներորդ վերանայման արդյունքների համաձայն՝ Պուժեուչինկա գետի մոտ գտնվող Իլինսկոյե (Պուժե-Ուչա, Պուժեուչինսկոյե) պետական սեփականություն հանդիսացող գյուղի 83 բակերում բնակվել են 250 տղամարդ և 266 կին բնակիչներ։ Բացի եկեղեցուց, գյուղում եղել է գյուղապետարան և ջրաղաց[5]։ Նույն թվականին, պետական գույքի կառավարման հերթական բարեփոխման արդյունքում, Կվատչինսկայի վոլոստի Իլյինսկի գյուղական համայնքը կրկին վերածվել է անկախ Իլյինսկու վոլոստի[4]։ Մինչև 1897 թվականը գյուղում ապրել է 759 մարդ՝ բոլորն ուղղափառներ[6]։

1921 թվականին, Վոցկայա Ինքնավար Մարզի կազմավորման հետ կապված, գյուղը որպես Իլյինսկի վոլոստի մաս տեղափոխվել է Իժեմսկի շրջան։ 1924 թվականին, վարչական միավորների ընդլայնմամբ, Իլյինսկի վոլոստը վերացվել է, և նրա բոլոր գյուղերը փոխանցվել են Մոժգինսկի շրջանի Բոլշեկիբինսկի վոլոստին և ստեղծվել է ընդլայնված Իլյինսկի գյուղական խորհուրդը[7]։ 1929 թվականին վերացվել է ույեզդ-վոլոստ վարչական բաժանումը, և գյուղը միացվել է Մալոպուրգինսկի շրջանին[8]։

Սոցիալական ենթակառուցվածք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

  1. Малопургинский Районный Совет депутатов. «О наименованиях населенных пунктов и рек Малопургинского района на удмуртском языке». bestpravo.com. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ մարտի 15-ին. Վերցված է 2010 թ․ հունիսի 16-ին.
  2. Справочник по административно-территориальному делению Удмуртии. 1917—1991 гг. / Составители: О. М. Безносова, С. Т. Дерендяева, А. А. Королёва. — Ижевск: Удмуртия, 1995. — С. 16. — 744 с. — 2000 экз. — ISBN 5-7659-0425-4.
  3. Составители: И. Н. Зайцева, Г. И. Самарцева. Православные храмы Удмуртии: Справочник-указатель / Науч. ред. А. А. Тронин. — Ижевск: Удмуртия, 2000. — С. 10, 218-219. — 480 с. — 1100 экз. — ISBN 5-7659-0011-9.
  4. 4,0 4,1 Пислегин Николай Викторович Власть и крестьянство Удмуртии в конце XVIII - первой половине XIX века. —Ижевск, 2005.
  5. Списки населенных мест Российской империи. Список населенных мест по сведениям 1859—1873 годов. — Т. X Вятская губерния. — С. 198.
  6. Населённые места Российской империи в 500 и более жителей с указанием всего наличного в них населения и числа жителей преобладающих вероисповеданий по данным первой всеобщей переписи населения 1897 года / Н.А.Тройницкий. — С.Петербург: Типография "Общественная польза", 1905. — С. 40.
  7. Справочник по административно-территориальному делению Удмуртии. 1917—1991 гг. / Составители: О. М. Безносова, С. Т. Дерендяева, А. А. Королёва. — Ижевск: Удмуртия, 1995. — С. 102-104. — 744 с. — 2000 экз. — ISBN 5-7659-0425-4.
  8. Справочник по административно-территориальному делению Удмуртии. 1917—1991 гг. / Составители: О. М. Безносова, С. Т. Дерендяева, А. А. Королёва. — Ижевск: Удмуртия, 1995. — С. 143-145. — 744 с. — 2000 экз. — ISBN 5-7659-0425-4.
  9. 9,0 9,1 Перечень образовательных учреждений Малопургинского района

Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]