Ֆրանսուազ Արդի

Ֆրանսուազ Արդի
Բնօրինակ անուն	ֆր.՝ Françoise Hardy
Ի ծնե անուն	ֆր.՝ Françoise Madeleine Hardy
Ծնվել է	հունվարի 17, 1944; Փարիզի 9-րդ շրջան, Փարիզ, Ֆրանսիա
Երկիր	Ֆրանսիա
Մահացել է	հունիսի 11, 2024 (80 տարեկան); Նյոյի սյուր Սեն
Գերեզման	Q110364195?
Ժանրեր	ֆրանսիական փոփ երաժշտություն, variety?, շանսոն, բալլադ, բոսա նովա, Թվիստ և slow?
Մասնագիտություն	աստղագուշակ, երգչուհի, երգերի հեղինակ, գրող և դերասանուհի
Գործիքներ	վոկալ
Լեյբլ	Disques Vogue, Philips Records, Pathé Records և Virgin Records
Կրթություն	Փարիզի արվեստների ֆակուլտետ
Ամուսին	Jacques Dutronc?
Պարգևներ	Վիկտուար դե լյա մյուզիք տարվա լավագույն կին կատարողին
Կայք	francoise-hardy.com
Ստորագրություն
	Françoise Hardy Վիքիպահեստում

Ֆրանսուազ Մադլեն Արդի (ֆր.՝ Françoise Madeleine Hardy [fʁɑ̃swaz aʁˈdi], հունվարի 17, 1944(1944-01-17)^[2]^[3]^[1], Փարիզի 9-րդ շրջան, Փարիզ, Ֆրանսիա^[1] - հունիսի 11, 2024(2024-06-11)^[4]^[1], Նյոյի սյուր Սեն^[5]^[1]), ֆրանսիացի երգչուհի, դերասանուհի և աստղագուշակ։ Արդին նորաձևության և երաժշտության ոլորտում նշանակալի դեմք էր, հատկապես՝ ֆրանսախոս երկրներում^[7]^[8]։

Կենսագրություն

Նրա մայրն աշխատում էր որպես հաշվապահի օգնական, իսկ հայրը`գործարանի ղեկավարը, որը արտադրում է հաշվիչ մեքենաներ։ Ֆրանսուազը և նրա կրտսեր քույրը՝ Միշելը (տասնութ ամիս փոքր), մեծացրել էին իրենց մայրը միայնակ, քանի որ նրանց հայրն արդեն ամուսնացած էր և իր երկու դստրերին գաղտնի էր պահում հիմնական ընտանիքից, նա քիչ ֆինանսական օգնություն էր ցուցաբերում և հազվադեպ էր այցելում նրանց։ Աղջիկը մեծացել է Փարիզի 9-րդ զանգվածում, որտեղ գտնվում էր մոր բնակարանը, Դ'Օմալ փողոցում։ Ֆրանսուիզան ստացավ իր դաստիարակությունը խիստ կրոնական քոլեջում աղջիկների համար Լա Բրույերում, որտեղ նրան ուղարկեցին հոր հոր պնդմամբ։ Ֆրանսուիզան մեծացավ չափազանց աշխատասեր, բարեպաշտ և ամաչկոտ ուսանող։ Երիտասարդ սենտիմենտալ աղջկա վրա մեծ ազդեցություն ունեցավ այն երաժշտությունը, որը նա լսում էր ռադիոյով. Ֆրանսիական շանսոն և ամերիկյան ռոք-ռոլ (Շարլզ Տրենեթ, Փոլ Անկա, The Everly Brothers, Քլիֆ Ռիչարդ, Քոնի Ֆրանցիս)։ Ըստ իր մոր, հայրը Ֆրանսուազին կիթառ է նվիրել՝ 1961 թվականի հունիսին ավարտական քննությունները հանձնելու համար։ Դրանից առաջ Ֆրանսուազը փորձեց ստեղծագործել երգեր իր և երաժշտական միջավայրի հետ կապված մասնագիտության որոնման մեջ, աղջիկը մտավ մասնավոր երաժշտական դպրոց Petit Conservatoire: Իր մոր պնդմամբ՝ միևնույն ժամանակ նա այցելել է կոնսերվատորիա, Ֆրանսուան ընդունվել է Փարիզի համալսարան քաղաքագիտության ֆակուլտետում (հետագայում տեղափոխվել է բանասիրության ֆակուլտետ)։ Ֆրանսուազի՝ համալսարանում ուսումնառության առաջին կուրսից հետո նա եկել է ձայնագրման ընկերությանը՝ France Soir թերթում գովազդի միջոցով երիտասարդ երգիչներին լսելու և անցել ընտրությունը։ 1961-ի նոյեմբերին Vogue-ն առաջարկել է նրան պայմանագիր կնքել իր դեբյուտային սինգլի վրա, որը վաճառվել է երկու միլիոն օրինակով։

1963 թվականին ներկայացրել է Մոնակոն երգի մրցույթում` Եվրատեսիլում, L’amour s’en vaբ երգով և զբաղեցրել է հինգերորդ տեղը։ Նույն թվականին արժանացել է Շառլ Կրոյի Ակադեմիայի և ֆրանսիական հեռուստատեսության մրցանակներին։ Բացի մայրենի լեզվից, երգեր է կատարել անգլերեն, իսպաներեն, իտալերեն և գերմաներեն լեզուներով։

Երկար ժամանակ եղել է «Պակո Ռաբան»,«Իվ Սեն Լորեն», «Կուրեժ» նորաձևության տների «դեմքը» և եղել է 1960-ական թվականների գեղեցկության գլխավոր չափանիշներից մեկը։ «Մեծ մրցանակ» ֆիլմում հաջող դերակատարումից հետո պայմանագիր է կնքել ձայնագրման Warner Bros. ընկերության հետ

1974 թվականին հայտնի աստղաբան ժան Պիեռ Նիկոլան առաջարկել է նրան աշխատել իր հետ միասին, և նա դառնում է փորձագետ-աստղագետ, «Ռադիո Մոնտե Կառլո»-ում 8 տարվա ընթացքում աստղաբանական թեմաներով հաղորդումներ տալով։ 1981 թվականին նա ամուսնացավ իր վաղեմի զուգընկերոջ՝ Ժակ Դուտրոնի հետ, նրանց որդին, Տոմա Դյուտրոն (ծնվ. 1973թ.-ին), գնաց ծնողների հետքերով և դարձավ երաժիշտ։

1988 թվականին հայտարարել է, որ դադարեցնում է երգչուհու կարիերան, սակայն հինգ տարի անց նորից սկսել է աշխատել՝ ձայնագրելով Le Danger ալբոմը, որը թողարկվել է 1996 թվականին։

2000-2012 թվականներին ձայնագրել է հինգ մենակատար ալբոմ, դրանց թվում, 2006 թվականի դուետների ալբոմը, ֆրանսիացի հայտնի կատարողների հետ։

2006 թվականին նա պարգևատրվել է ֆրանսիական շանսոնի մեծ մեդալով, որը հիմնադրվել է Ֆրանսիական ակադեմիայի կողմից։

2008 թվականին հրատարակել է «Le Désespoir des singes... et autres bagatelles» ինքնակենսագրությունը։ «L' Amour fou» ալբոմի և համանուն վեպի թողարկումից հետո 2012-ին հայտարարել է իր երգարվեստն ավարտելու մասին։ Այնուհետև, երեք տարվա լռությունից հետո, Ֆրանսուազը կրկին հայտնվեց հանրության առջև, ներկայացնելով «Avis non autorisés» գիրքը, որտեղ նա գրում է ծերության, հիվանդությունների, իր մարմնի փոփոխությունների, բժիշկների և շառլատանների, քաղաքական գործիչների, աստղագուշակության և բարեկամության մասին։ Գիրքը վաճառվել է ավելի քան 62000 օրինակով^[9]։

Ֆրանսուազը 2004 թվականից պայքարում էր լիմֆոմայի դեմ, 2015-ի գարնանը նա ստիպված էր ընդհատել իր նոր գրքի պրոմոն հիվանդության սրման պատճառով, նա երկու շաբաթ անցկացրեց կոմայի մեջ և երկարատև բուժումից և վերականգնումից հետո վերադարձավ տուն^[10]^[11]։

Մահացել է 2024 թվականի հունիսի 11-ին^[12]։

Առավել հայտնի երգեր

«Tous les garçons et les filles» (1962)
«J’suis d’accord» (1962)
«Le Temps de l’amour» (1962)
«Le Premier Bonheur du jour» (1963)
«L’amour s’en va» (1963)
«Only friends / Ton meilleur ami» (1964)
«Mon amie la rose» (1964, «Моя подруга роза»)
«L’Amitié» (1965)
«Voilà» (1967)
«Comment te dire adieu?» (1968, խոսքերի հեղինակ` Սերժ Հենսբուր
«Message personnel» (1973)
«J'écoute de la musique saoûle» (1978)

Սկավառակագրություն

Tous les garçons et les filles (1962)
Le Premier Bonheur du jour (1963)
Mon amie la rose (1964)
In Deutschland (1965)
L’Amitié (1965)
Françoise Hardy Sings in English (1966)
La maison où j’ai grandi (1966)
Ma jeunesse fout le camp (1967)
Comment te dire adieu ? (1968)
En Anglais (1969)
One-Nine-Seven-Zero (1969)
Alone (1970)
Träume (1970)
Françoise (1970)
Soleil (1970)
La Question (1971)
Et si je m’en vais avant toi (1972)
If You Listen (1972)
Message Personnel (1973)
Entr’acte (1974)
Star (1977)
Musique saoûle (1978)
Gin Tonic (1980)
À Suivre… (1981)
Quelqu’un qui s’en va (1982)
Décalages (1988)
Le Danger (1996)
Clair-obscur (2000)
Tant de belles choses (2004)
(Parenthèses…) (2006)
La Pluie sans parapluie (2010)
L’Amour fou (2012)
Personne d’autre (2018)

Ֆիլմագրություն

1963 - Ամրոց Շվեցարիայում / Château en Suède
1965 - Ի՞նչ նորություն կա, կատվիկ / What’s New Pussycat?
1965 - Une Balle au Cœur
1966 - Մեծ մրցանակ / Grand Prix
1966 - Տղամարդու-կանացի / Masculin féminin
1966 - Գնդակը սրտում / Une balle au cœur
1968 - Մոնտե-Կարլո. դա Վարդն է / Monte Carlo: C'est La Rose
1972 - Աղավնիներ / Les Colombes
1976 - Եթե պետք լինի սկսել սկզբից / Si c'était à refaire

Վավերագրական ֆիլմեր

2013 - Անբաժան Արդի և Դյուտրոն / Hardy - Dutronc, les inséparables (ռեժիսոր` Գիյոմ Ֆլյորե / Guillaume Fleuret, Ժան-Բատիստ Արնո / Jean-Baptiste Arnaud)

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 ^1,10 ^1,11 Fichier des personnes décédées mirror
↑ ^2,0 ^2,1 Internet Movie Database — 1990.
↑ ^3,0 ^3,1 Encyclopædia Universalis (ֆր.) — Encyclopædia Britannica, 1968.
↑ ^4,0 ^4,1 ^4,2 Françoise Hardy, icône de la culture pop, est morte — 2024.
↑ ^5,0 ^5,1 ^5,2 Չեխիայի ազգային գրադարանի կատալոգ
↑ https://www.parismatch.com/people/les-cendres-de-francoise-hardy-reposeront-monticello-238805
↑ «Françoise Hardy», in Unknown legends of rock 'n' roll: psychedelic unknowns, mad geniuses, punk pioneers, lo-fi mavericks & more, Richie Unterberger, Hal Leonard Corporation, 1998, ISBN 0-87930-534-7 p. 177 ff
↑ Belle and Sebastian: Just a Modern Rock Story, Paul Whitelaw, Macmillan, 2005, ISBN 0-312-34137-7 p. 64
↑ lefigaro.fr. «Le brûlot de Françoise Hardy entre dans les meilleures ventes». Le Figaro. Վերցված է 2016 թ․ փետրվարի 10-ին.
↑ «Françoise Hardy, fatiguée mais souriante : Une "miraculée" devant la caméra». www.purepeople.com. Վերցված է 2016 թ․ փետրվարի 10-ին.
↑ «Françoise Hardy, hospitalisée : Après le "cauchemar", l'artiste toujours soignée». www.purepeople.com. Վերցված է 2016 թ․ փետրվարի 10-ին.
↑ «Françoise Hardy, icône de la culture pop, est morte». Le Monde.fr (ֆրանսերեն). 2024 թ․ հունիսի 11. Վերցված է 2024 թ․ հունիսի 12-ին.

Արտաքին հղումներ

website(չաշխատող հղում) (Ֆրանսերեն)
Biography of Françoise Hardy (չաշխատող հղում), from Radio France Internationale
Innocence in Amber: Wes Anderson’s Moonrise Kingdom на Gawker.com (2012-05-26)
Ֆրանսուա Արդի(Françoise Hardy) — Կենսագրություն և հետաքրքիր փաստեր Արխիվացված 2016-03-08 Wayback Machine

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ֆրանսուազ Արդի» հոդվածին։

[_774a66e2de4ac90d-1] 1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 ^1,10 ^1,11 Fichier des personnes décédées mirror

[_4cb1ac638d353deb-2] 2,0 ^2,1 Internet Movie Database — 1990.

[_e760a2872ffee4e2-3] 3,0 ^3,1 Encyclopædia Universalis (ֆր.) — Encyclopædia Britannica, 1968.

[_21f33e28940f48ee-4] 4,0 ^4,1 ^4,2 Françoise Hardy, icône de la culture pop, est morte — 2024.

[_ba13146bd6c17397-5] 5,0 ^5,1 ^5,2 Չեխիայի ազգային գրադարանի կատալոգ

[_a302c483d158667f-6] ttps://www.parismatch.com/people/les-cendres-de-francoise-hardy-reposeront-monticello-238805

[7] «Françoise Hardy», in Unknown legends of rock 'n' roll: psychedelic unknowns, mad geniuses, punk pioneers, lo-fi mavericks & more, Richie Unterberger, Hal Leonard Corporation, 1998, ISBN 0-87930-534-7 p. 177 ff

[8] Belle and Sebastian: Just a Modern Rock Story, Paul Whitelaw, Macmillan, 2005, ISBN 0-312-34137-7 p. 64

[9] ro.fr. «Le brûlot de Françoise Hardy entre dans les meilleures ventes». Le Figaro. Վերցված է 2016 թ․ փետրվարի 10-ին.

[10] «Françoise Hardy, fatiguée mais souriante : Une "miraculée" devant la caméra». www.purepeople.com. Վերցված է 2016 թ․ փետրվարի 10-ին.

[11] «Françoise Hardy, hospitalisée : Après le "cauchemar", l'artiste toujours soignée». www.purepeople.com. Վերցված է 2016 թ․ փետրվարի 10-ին.

[12] «Françoise Hardy, icône de la culture pop, est morte». Le Monde.fr (ֆրանսերեն). 2024 թ․ հունիսի 11. Վերցված է 2024 թ․ հունիսի 12-ին.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]