Շարունակել էր կենտրոնական իշխանության ամրապնդման քաղաքականությունը, 976 թվականին ճնշել էր Բավարիայի դքսի անջատողական խռովությունը։ 981 թվականին ներխուժել էր ՀարավայինԻտալիա՝ փորձելով նվաճել այն (իբրև կնոջ՝ բյուզադիական արքայադուստր Թեոփանոյի «օժիտ»), սակայն հանդիպել էր բյուզանդացիների և արաբների դիմադրությանը և 982 թվակյանին Կալաբրիայում պարտություն կրել։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։