Սերգեյ Կռիլով

Սերգեյ Կռիլով
Ծնվել է	օգոստոսի 25, 1961 (63 տարեկան); Տուլա, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ
Երկիր	Ռուսաստան և ԽՍՀՄ
Ժանրեր	ռուսական շանսոն և ռուսական քաղաքային ռոմանս
Մասնագիտություն	դերասան, սցենարիստ, երգիչ, հաղորդավար, հեռուստահաղորդավար և շոումեն
Գործիքներ	վոկալ
Կրթություն	Յարոսլավլի պետական թատերական ինստիտուտ
Կայք	krylovsergey.ru
	Sergey Lvovich Krylov Վիքիպահեստում

Սերգեյ Կռիլով (օգոստոսի 25, 1961(1961-08-25), Տուլա, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ), ռուս երգիչ, շոումեն և դերասան, «Ռուսաստանի երեխաների միություն» (ռուս.՝ «Союз детей России») կազմակերպության ղեկավար^[1]։

Կենսագրություն

Սերգեյ Կռիլովը ծնվել է 1961 թվականի օգոստոսի 25-ին Տուլայում Վալենտինա Իլյինիչնայի և Լև Կռիլովի ընտանիքում։ Մայրն ամբողջ կյանքում աշխատել է զենքի գործարանում։ Խորթ հայրը Սերգեյի հետ լավ հարաբերություններ ուներ։ Վերջինս օգնել է նրան կոկորդի քաղցկեղի վիրահատության հարցում^[2]^[3]։ 2004 թվականի հուլիսին Կռիլովի մայրը խորթ հոր հետ սպանվել է կողոպտիչների կողմից։

1977 թվականին Կռիլովն ավարտել է երաժշտական դպրոցը։

1978 թվականին ավարտել է Տուլայի № 49 միջնակարգ դպրոցը^[1]։

1981-1985 թվականներին սովորել է Յարոսլավլի պետական թատերական ինստիտուտում։

1987 թվականի մարտին ձայնագրել է 11 երգից բաղկացած «Կյանքի պատրանք» (ռուս.՝ «Иллюзия жизни») ալբոմը։

Որպես շոումեն՝ առաջին ելույթը կայացել է 1987 թվականի ապրիլի 1-ին Ծիծաղի օրվա տոնակատարության ժամանակ։ Նույն տարվա հոկտեմբերին կայացել է դեբյուտային հեռուստաեթերը։

1989 թվականին Վալերի Լեոնտևի և նրա «Էխո» խմբի հետ իրականացրել է այց դեպի Հնդկաստան և նկարահանել «Made in India» ֆիլմ-համերգը։

1992 թվականին Վասիլի Պիչուլի «Հիմարի երազանքները» (ռուս.՝ «Мечты идиота») ֆիլմում խաղացել է Օստապ Բենդերի դերը։

1992-1994 թվականներին եղել է «Գիշերային ալիք Երազատեսություն» (ռուս.՝ «Ночной канал Сно-Видение») ծրագրի հաղորդավարը։

1994 թվականին իրականացրել է «Հրեշտակ` 421» «Ангел-421» ծրագիրը^[4]։ Այն ցուցադրվել է Սամարայում, Տուլայում, Տոլյատիում։

1994 թվականին թողարկվեց «Պորտ Սաիդ» (ռուս.՝ «Порт Саид») ալբոմը 1988-1993 թվականների լավագույն հիթերով։ Վաճառքի արդյունքներով սկավառակը ճանաչվել է «ոսկե»։

1995 թվականին կայացավ Կռիլովի մենահամերգը Նյու Յորքի համերգասրահում։

1996 թվականի դեկտեմբերից 1997 թվականի հունվարն ընկած ժամանակահատվածում ձայնագրել է «Պարոն Վիսոցկի, վերադարձեք մեզ մոտ» (ռուս.՝ «Мсье Высоцкий, вернитесь к нам») ալբոմը՝ նվիրված Վլադիմիր Վիսոցկու ծննդյան 60-ամյակին։ Ալբոմում ընդգրկված է 12 երգ, որոնք գրված են քաղաքային ռոմանսի ոճով։ Դրանցից մեկը Վիսոցկու երգն է։

2008 թվականին Սոչի քաղաքի ձմեռային թատրոնի ղեկավարությունը Սերգեյ Կռիլովին առաջարկեց ստեղծել թատերականացված ներկայացում «Ադամանդե ձեռքը» ֆիլմի մոտիվներով։ Երգիչը համաձայնեց^[5], սակայն ֆինանսական ճգնաժամի պատճառով ծրագիրը հետաձգվեց անորոշ ժամկետով^[6]։

Կռիլովը մասնակցել է նաև «Վերջին հերոսը» (ռուս.՝ «Последний герой») ռեալիթի շոուին^[7] և «Դու սուպերսթար ես» (ռուս.՝ «Ты суперстар!») ծրագրին։

Անձնական կյանք

Առաջին կին` Լարիսա Մակարովա, ամուսնությունը տևել է 1.5 տարի^[1]։
- Դուստր` Կարոլինա Կռիլովա (ծնվել է 1980 թվականի հունվարի 31-ին)^[8]։
Երկրորդ կին` Լյուբով Դուբովիկ, ամուսնությունն ավարտված է^[1]^[8]։
- Որդի` Յան Կռիլով (ծնվել է 1992 թվականի նոյեմբերի 5-ին)^[1]։

Սկավառակագրություն

1987 - «Иллюзия жизни»
1988 - «Море»^[1]
1994 - «Порт Саид»
1994 - «Ангел 421»^[1]
1994 - «Ексель-моксель» (մանկական երգերի ալբոմ)^[1]
1997 - «Мсьё Высоцкий, вернитесь к нам»^[1]
2003 - «Все нормально»^[1]

Երգեր

«Здравствуйте, Алла Борисовна»
«Австралия»
«В далеком Баскайском заливе»
«В притоне Катманду»
«Грузинский рэп»
«Девочка моя»
«Еще недавно ты была со мной»
«Зимняя песня»
«Короче я звоню из Сочи»
«Куда уходит дым»
«Новый год»
«Осень - золотые листопады»
«Пасха»
«Светлый ангел запретной любви»
«Хочу я быть с тобою…»
«Шарик»
«Попугай»
«Черное море»
«Останкинская башня»
«Шпионка»

Ֆիլմագրություն

1988 - Красные слоны (կարճամետրաժ)
1990 - Бурса
1990 - Круг второй - դրվագ
1991 - Гангстеры в океане
1992 - Фиктивный брак
1993 - Мечты идиота
2000 - Чёрная комната
2001 - Гипноз
2007 - Егорино горе

Պարգևներ

2006 թվականի օգոստոսի 25-ին հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար պարգևատրվել է Լոմոնոսովի անվան շքանշանով^[1]։

Ծանոթագրություններ

↑ ^1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 ^1,10 «Сергей Львович КРЫЛОВ биография». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ ապրիլի 10-ին. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 10-ին.
↑ «ЖЁЛТАЯ ПРЕССА :: Убита мать Сергея Крылова!». Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ դեկտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2016 թ․ հուլիսի 31-ին.
↑ ПРОИСШЕСТВИЯ: Убита мать шоумена Сергея Крылова
↑ «У меня просто оказалось пятьсот тысяч долларов, я решил сто тысяч отдать ей». Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 18-ին. Վերցված է 2016 թ․ հուլիսի 31-ին.
↑ «Сергей Крылов ставит «Бриллиантовую руку» с Пашей Волей — Новости рока NEWSmusic.ru». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ ապրիլի 17-ին. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 2-ին.
↑ Павел Воля не станет Козодоевым // KP.RU — Пенза
↑ «Первый канал. Последний герой». Первый Канал. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ փետրվարի 22-ին. Վերցված է 2014 թ․ փետրվարի 5-ին.
↑ ^8,0 ^8,1 Каталог артистов — EVENT КАТАЛОГ — Сергей Крылов

Արտաքին հղումներ

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Սերգեյ Կռիլով» հոդվածին։

[narod-1] 1,00 ^1,01 ^1,02 ^1,03 ^1,04 ^1,05 ^1,06 ^1,07 ^1,08 ^1,09 ^1,10 «Сергей Львович КРЫЛОВ биография». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ ապրիլի 10-ին. Վերցված է 2013 թ․ ապրիլի 10-ին.

[2] «ЖЁЛТАЯ ПРЕССА :: Убита мать Сергея Крылова!». Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ դեկտեմբերի 9-ին. Վերցված է 2016 թ․ հուլիսի 31-ին.

[3] ПРОИСШЕСТВИЯ: Убита мать шоумена Сергея Крылова

[4] «У меня просто оказалось пятьсот тысяч долларов, я решил сто тысяч отдать ей». Արխիվացված է օրիգինալից 2018 թ․ սեպտեմբերի 18-ին. Վերցված է 2016 թ․ հուլիսի 31-ին.

[autogenerated2-5] «Сергей Крылов ставит «Бриллиантовую руку» с Пашей Волей — Новости рока NEWSmusic.ru». Արխիվացված է օրիգինալից 2013 թ․ ապրիլի 17-ին. Վերցված է 2016 թ․ օգոստոսի 2-ին.

[6] Павел Воля не станет Козодоевым // KP.RU — Пенза

[7] «Первый канал. Последний герой». Первый Канал. Արխիվացված է օրիգինալից 2014 թ․ փետրվարի 22-ին. Վերցված է 2014 թ․ փետրվարի 5-ին.

[autogenerated1-8] 8,0 ^8,1 Каталог артистов — EVENT КАТАЛОГ — Сергей Крылов

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]