Իրանական հեղափոխության ժամանակ ղեկավարել է պարտիզանական ջոկատներ և 1908-1909 թվականների Թավրիզի ապստամբությունը։ Սաթթար Խանը, և նրա օգնական Բաղիր խանը հենվել են հայկական կամավորական ջոկատների վրա։ Ռուսական մամուլը Սաթթար Խանին անվանել է «իրանական Պուգաչով»։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 10, էջ 113)։