Ռոյա Հակակյան
Ռոյա Հակակյան պարս.՝ رویا حکاکیان | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | 1966[1] |
| Ծննդավայր | Թեհրան, Իրան |
| Մասնագիտություն | բանաստեղծուհի, լրագրող, գրող, լրագրող, իրավապաշտպան, կենսագիր և կինոռեժիսոր |
| Լեզու | պարսկերեն |
| Քաղաքացիություն |  Իրան |
| Կրթություն | Բրուքլինի քոլեջ և Հանթեր քոլեջ |
| Պարգևներ | |
| Կայք | royahakakian.com/new |
 Roya Hakakian Վիքիպահեստում | |
Ռոյա Հակակյան (պարս.՝ رویا حکاکیان), born 1966, Թեհրան, Իրան), ԱՄՆ-ում բնակվող իրանցի գրող, լրագրող։ Հայտնի է դարձել 2004 թվականին գրված «Journey from the Land of No» հուշագրությամբ։ Իրանական հարցերին առնչվող նրա հոդվածները տպագրվում են Նյու Յորք Թայմս, Վաշինգտոն Փոստ, «Wall Street Journal» և NPR օրաթերթերում։ 2008 թվականին արժանացել է Գուգենհայմ կրթաթոշակի[3], 2011 թվականին հրատարակել է «Assassins of the Turquoise Palace» վավերագրական պատմությունը Բեռլինում իրանական ընդդիմադիր առաջնորդների Mykonos ռեստորանում սպանության մասին։
Հակակյանը Իրանի մարդու իրավունքների փաստաթղթավորման կենտրոնի հիմնադիր-անդամ է[4], ինչպես նաև հանդես է գալիս միջազգային փախստականների խորհրդի կազմում[5]։ Հարի Քրեյզլերը իր «Political Awakenings: Conversations with History'» հարցազրույցների ժողովածուում Հակակյանին ներկայացնում է որպես «Մեր սերնդի 20 ամենակարևոր ակտիվիստներից, ակադեմիկներից ու լրագրողներից մեկը»[6]։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ռոյա Հակակյանը ծնվել և մեծացել է Թեհրանում պարսկական-հրեական ընտանիքում։ Այլ լիբերալների հետ միասին սատարել է Իրանական հեղափոխությանը։ Իրան-իրաքյան պատերազմն սկսվելու և սահմանափակող օրենքների տարածման պատճառով Ռոյան գաղթել է Միացյալ Նահանգներ 1985 թվականի մայիսին՝ հայցելով քաղաքական ապաստան։ Հաստատվել է Նյու Յորքում, հոգեբանություն է ուսանել Բրուքլինի քոլեջում[7], սոցիալական աշխատանքի մագիստրոսի կոչում է ստացել Հանթեր քոլեջից։
Ստեղծագործություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հակակյանի «Journey from the Land of No: A Girlhood Caught in Revolutionary Iran» հուշագրությունն արժանացել է տարբեր մրցանակների[8]։
Հակակյանի վերջին գիրքը՝ «Մարդասպաններ փիրուզե պալատում», լույս է տեսել 2011 թվականի սեպտեմբերի 6-ին։ Այն պատմում է 1992 թվականի սեպտեմբերի 17-ին Բեռլինի Mykonos ռեստորանում սպանությունների մասին, որի ժամանակ սպանվել են 4 քուրդ և իրանցի ակտիվիստներ։ Հակակյանի գիրքը հետազոտում է Իրանում սպանություններն ու դրանց հետևանքները։
Պոեզիա[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հակակյանը պարսկերեն լեզվով ունի բանաստեղծությունների երկու ժողովածու. առաջինը՝ «Հանուն ջրի», 1993 թվականին իրանական լուրերի կողմից արժանացել է տարվա գիրք անվանակարգին։ «Ժամանակակից իսլամական աշխարհի Օքսֆորդ հանրագիտարանում» նա ընդգրկվել է պարսկական պոեզիայի առաջատար նոր ձայների շարքում։ Նրա պոեզիան հայտնվել է աշխարհի բազմաթիվ ժողովածուներում, այդ թվում՝ La Regle Du Jeu, Strange Times My Dear: The Pen Anthology of Contemporary Iranian Literature[9]:
Կինո և հեռուստատեսություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Հակակյանը համագործակցել է առաջատար լրագրողական ցանցային հեռուստատեսությունների հետ, այդ թվում, «60 րոպե», «Ճամփորդություն Հարրի հետ», ABC հատուկ վավերագրական Պետեր Ջենինգսի հետ, Discovery և ուսման ալիքների հետ։ ՅՈՒՆԻՍԵՖ-ի հանձնարարությամբ ստեղծվել է Հակակյանի «Զինված և անմեղ» ֆիլմը[10], որը պատմում է ամբողջ աշխարհում անչափահաս երեխաների պատերազմներում ներգրավվածության մասին, աշխարհի տարբեր փառատոներում առաջադրվել է որպես լավագույն կարճամետրաժ վավերագրական ֆիլմ։
Ակնարկներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Նրա սյունակները, էսսեներն ու գրախոսականները հայտնվում են անգլերեն հրապարակումներում, «New York Times», «Վաշինգտոն Փոստ»-ում, «Wall Street Journal»-ում։
Խակերության զոհ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2015 թվականի փետրվարին[11] խակերները հարձակվել են Հակակյանի Gmail և Ֆեյսբուք հաշիվների վրա, ինչպես նաև նրա անձնական հեռախոսային հաշիվների։ Կարծիքներ կան, որ դրա հետևում կանգնած է Իրանական կառավարությունը։
Երկեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Journey from the Land of No: A girlhood caught in revolutionary Iran
- Assassins of the Turquoise Palace (Փիրուզագույն պալատի մարդասպանները)
- بخاطر آب (Հանուն ջրի)
- نامی سزاوار نیایش (Անուն, որը պետք է երկրպագել)
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Record #134083164 // Gemeinsame Normdatei (գերմ.) — 2012—2016.
- ↑ https://www.gf.org/fellows/all-fellows/roya-hakakian/
- ↑ «Roya Hakakian 2008 Guggenheim Fellowship page». www.gf.org. Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ հոկտեմբերի 15-ին. Վերցված է 2011 թ․ օգոստոսի 2-ին.
- ↑ «New York Times article on the founding of the Iran Human Rights Documentation Center». The New York Times. 2005 թ․ հունվարի 9. Վերցված է 2011 թ․ օգոստոսի 1-ին.
- ↑ «Board of Directors for Refugees International». Refugees International. Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ օգոստոսի 1-ին. Վերցված է 2011 թ․ օգոստոսի 1-ին.
- ↑ Kreisler, Harry (2010). Political Awakenings: Conversations with History. New York: New Press. ISBN 978-1-59558-340-6. Վերցված է 2011 թ․ օգոստոսի 3-ին.
- ↑ «Invitation to see alum Roya Hakakian speak to CUNY students». lacuny.wordpress.com. Վերցված է 2011 թ․ օգոստոսի 2-ին.
- ↑ «Mention of Elle Award in Farsi». Արխիվացված է օրիգինալից 2011 թ․ հուլիսի 16-ին. Վերցված է 2011 թ․ օգոստոսի 3-ին.
- ↑ «Multicultural and World Literature Anthologies, comp. Alok Yadav». mason.gmu.edu. Վերցված է 2011 թ․ օգոստոսի 2-ին.
- ↑ «Documentaries Armed & Innocent». United Nations. Վերցված է 2011 թ․ օգոստոսի 3-ին.
- ↑ An Iranian Speaks Out—and Gets Hacked. The Daily Beast
Արտաքին հղումներ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ռոյա Հակակյան» հոդվածին։ |
| ||||||||||||
