Նազենի Ղարիբյան դը Վարդավան
- Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Ղարիբյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
Նազենի Ղարիբյան դը Վարդավան | |
|---|---|
| Ծնվել է | սեպտեմբերի 30, 1965 (58 տարեկան) Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
| Քաղաքացիություն |  Հայաստան և .svg){kind=small} Ֆրանսիա[1][2] |
| Մասնագիտություն | արվեստագետ և հրապարակախոս |
| Հաստատություն(ներ) | Ազգ, Առավոտ, Երևանի պետական համալսարան, Հայկական ժամանակ, Հայաստանում ֆրանսիական համալսարան, Մատենադարան, Հայաստանի գեղարվեստի պետական ակադեմիա, Գևորգյան Հոգևոր Ճեմարան և Հայաստանի մշակույթի նախարարություն |
| Ալմա մատեր | Երևանի պետական գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտ և Փարիզի համալսարան |
| Տիրապետում է լեզուներին | ֆրանսերեն |
| Ամուսին(ներ) | Քրիստիան Թյութունջյան |
Նազենի Հենրիկի Ղարիբյան (սեպտեմբերի 30, 1965, Երևան, Հայկական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ), հայ արվեստաբան, հրապարակախոս։ Սորբոնի համալսարանի բարձրագույն կրթության դպրոցի արվեստի պատմության դոկտոր (2005 )։ 2019 թվականի հունվարի 14-ից ՀՀ մշակույթի նախարարի պարտականությունները կատարող[3]։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Նազենի Ղարիբյան դը Վարդավանը ծնվել է 1965 թվականին Երևանում։ 1988 թվականին ավարտել է Երևանի գեղարվեստա-թատերական ինստիտուտի արվեստաբանական բաժինը։ Սիրարփի Տեր-Ներսեսյան հիմնադրամի հրավերով մեկնել է Փարիզ, որտեղ սովորել է արվեստաբանական, պատմա-բանասիրական և լեզվական ուղղություններով։ 1989-1996 թվականներին դասավանդել է (ընդհատումներով) նույն ինստիտուտում։ 1991-1993 թվականներին սովորել է Սորբոնի համալսարանի Բարձրագույն կրթության դպրոցում, ստացել խորացված հետազոտությունների վկայագիր (DEA):
.jpg)
Աշխատանքային գործունեություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1993-1999 թվականներին աշխատել է հայաստանյան մամուլում («Ազգ», «Մոլորակ», «Նոր ուղի», «Առավոտ» թերթեր), Ռազմավարական և ազգային հետազոտությունների, Քաղաքական և միջազգային հետազոտությունների կենտրոններում, դասավանդել ԵՊՀ-ում (Եգիպտագիտության հայկական կենտրոն[4]), 1989 թվականին՝ Սորբոնի համալսարանում[5]։ 2003-2005 թվականներին եղել է SAIS հրատարակչության (Փարիզ-Լոնդոն) գիտական մատենաշարի պատասխանատու, 2006-2010 թվականներին՝ «Հայկական ժամանակ» օրաթերթի հեղինակ-հրապարակախոս, 2006-2007 թվականներին՝ «Հայաստանի լույսերը» խորագրով ցուցահանդեսի ղեկավարի (Ֆրանսիա, Կլյունի թանգարան), 2008-2011 թվականներին՝ ԵՊՀ Եգիպտագիտության կենտրոնի տնօրենի տեղակալ, համեմատական հետազոտությունների ծրագրի ղեկավար, ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի «Հայ արվեստի պատմության ամբիոնի» դասախոս, 2009-2010 թվականներին՝ «Դավթի Խաչ» մասնավոր մատուռի (Մուղնի) հեղինակ-ճարտարապետ։ 2011-2012 թվականներին դասասվանդելել է Հայաստանում ֆրանսիական համալսարանի Հայ մշակույթի ամբիոնում, 2012 թվականին եղել է «Հարցուպատասխան» քաղաքակրթական հանդեսի հիմնադիր-խմբագիր, 2012 թվականին՝ Մատենադարանի ավագ գիտաշխատող, 2012 թվականին՝ ՀԳՊԱ Արվեստագիտության և հումանիտար գիտությունների ամբիոնի դոցենտ, դասավանդել է «Համեմատական արվեստաբանություն», «Վերածննդի արվեստի առանձնահատկությունները», «Հետազոտության հիմունքներ և ստեղծագործության վերլուծություն», «Հետազոտության գործնական դասընթաց», «Հայագիտության ներածություն» առարկաները, 2013-2014 թվականներին՝ ՀԳՊԱ Արվեստի պատմության և տեսության ամբիոնի վարիչի տեղակալ, 2014 -2018 թվականներին՝ ՀԳՊԱ հետազոտական կենտրոնի հիմնադիր տնօրեն։ 2014-2017 թվականներին մասնակցել է «Տեմպուս» միջազգային ծրագրի շրջանակում «Վերիտաս» բուհական կրթության երրորդ՝ հետազոտական աստիճանի բարեփոխման նախագծի աշխատանքներին՝ կերպարվեստի և արվեստաբանության գծով։ 2014 թվականին «Քրիստոնեական արվեստի աստվածաբանություն» և «Հետազոտության մեթոդներ» առարկաներն է դասավանդել Մայր աթոռ Սուրբ Էջմիածնի Գևորգյան ճեմարանում «Քրիստոնեական արվեստի աստվածաբանություն» և «Հետազոտության մեթոդներ»։ 2015 թվականին Իտալիայի Լիվորնո բնակավայրում կազմակերպել է «Հայաստան. Եղեռնից մինչև մշակութային Վերածնունդ» խորագրով ցուցահանդեսը։ 2016-2018 թվականներին սեմինարների և դասախոսությունների շարքով հանդդես է եկել Բոլոնիայի, Վենետիկի, Լուվեյնի, Վիտերբոյի համալսարաններում։
2018 թվականի մայիսի 29-ին նշանակվել է ՀՀ մշակույթի նախարարի տեղակալ[6]։ 2019 թվականի հունվարի 14-ին ՀՀ մշակույթի նախարարի պարտականությունները ժամանակավորապես դրվել են մշակույթի նախարարի տեղակալ Նազենի Ղարիբյանի վրա[7]։
Գրքեր[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Առաջարկել է եկեղեցիների տիպաբանական ուսումնասիրության նոր գիտական մեթոդ[5]։ Հեղինակ է «Գաղափարախոսության բյուրեղացման ուղին բյուզանդական և խորհրդային կայսրությունների օրինակով» (1995), «Քրիստոնեական տաճարի ծնունդը և Հայաստանի առաջին եկեղեցիները» (ֆրանսերեն, 2009 թվական), «Հայեցի ապրումներ. 5/1900-2010 թթ. հայ քանդակային ընտրանի» (ալբոմ, 2010 թվական), «Երեւանի Գեղարվեստի պետական ակադեմիա 70» (համահեղինակությամբ, 2015 թվական), «Ոսկանյան Աստվածաշնչի պատկերագրությունը եվրոպական արվեստի զուգահեռներով» (հայերեն-անգլերեն, Համահեղինակությամբ, 2018 թվական) գրքերի[8]։
Անդամակցություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Հայկական ուսումնասիրությունների միջազգային ընկերության (AIEA) ղեկավար կոմիտեի անդամ,
- Մատենադարան Մեսրոպ Մաշտոցի անվան հին ձեռագրերի գիտահետազոտական ինստիտուտի հոգաբարձուների խորհրդի անդամ,
- Բոլոնիայի համալսարանի «Պատմության, մշակույթի և քաղաքակրթությունների ֆակուլտետի» խմբագրական խորհրդի անդամ,
- Հայաստանի գեղարվեստի պետական ակադեմիայի գիտական խորհրդի անդամ և «Գեղարվեստի ակադեմիայի Տարեգրքի» գլխավոր խմբագիր։
Ընտանիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
2003 թվականի հունիսի 30-ին Նազենի Ղարիբյանն ամուսնացել է Քրիստիան Թյութունջյան դը Վարդավանի հետ[9][10]։ 2016 թվականի մայիսի 6-ին դատարանի վճռով բաժանվել է ամուսնուց[9]։
Ծանոթագրություններ[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- ↑ Նազենի Ղարիբյանը հաստատեց՝ ունի երկքաղաքացիություն, սակայն իրեն համարում է ՀՀ քաղաքացի
- ↑ Ֆրանսահայերի արյունն արդեն կապո՞ւյտ է. Նազենի Ղարիբյան
- ↑ «Օպերային թատրոնը նոր տնօրեն ունի (լրացված)». Երկիր Մեդիա (ռուսերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2019 թ․ մարտի 30-ին. Վերցված է 2019 թ․ մարտի 31-ին.
- ↑ «Եգիպտագիտության հայկական կենտրոն». ysu.am (անգլերեն). Արխիվացված է օրիգինալից 2017 թ․ հուլիսի 20-ին. Վերցված է 2017 թ․ հուլիսի 2-ին.
- ↑ 5,0 5,1 Ով ով է. Հայեր. Կենսագրական հանրագիտարան, հատոր երկրորդ, Երևան, 2007
- ↑ «Վարչապետի որոշումներ - Հայաստանի Հանրապետության էլեկտրոնային կառավարում | e-gov». www.e-gov.am. Վերցված է 2019 թ․ մարտի 30-ին.
- ↑ «Վարչապետի որոշումներ - Հայաստանի Հանրապետության էլեկտրոնային կառավարում | e-gov». www.e-gov.am. Վերցված է 2019 թ․ մարտի 30-ին.
- ↑ «Եկեղեցի և արդիականություն. Նազենի Ղարիբյան | :Բուն TV». boon.am. Վերցված է 2017 թ․ հուլիսի 2-ին.
- ↑ 9,0 9,1 Երևան քաղաքի և Քանաքեռ-Զեյթուն վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանի դատավոր Ռուբեն Բունիաթյանի կողմից 06.05.2016 թվականին հրապարակված վճիռ, ԵԱՔԴ/2966/02/14։
- ↑ «Մշակույթի նորանշանակ փոխնախարար Նազենի Ղարիբյանի կենսագրությունը» (արխիվացված)։