Կտեսիաս Կնիդացի (ծննդյան և մահվան թվականները անհայտ են), մ.թ.ա. V—IV դդ. հույն պատմիչ, բժիշկ։ Մ.թ.ա. 415—398 թվականներին ապրել է Պարսկաստանում, եղել արքունի բժիշկ։ Գրել է բժշկագիտական երկեր, որոնք չեն պահպանվել։ Պաշտոնական աղբյուրների և զրույցների հիման վրա գրել է «Պարսկականք» («Ilepaixa»), աշխատությունը՝ 23 գրքով։ Վեց գրքերն ընդգրկել են Ասորեստանի և Մարասանի պատմությունը մինչև պարսկական պետության հիմնադրումը, հաջորդ 7-ը՝ Պարսկաստանի պատմությունը մինչև Քսերքսես I-ի մահը (մ.թ.ա. 465), վերջին 10-ը՝ պարսից պատմությունը մինչև մ.թ.ա. 398 թվականը։ Աշխատությունը չի պահպանվել։ Բյուզանդիայի Փոտ պատրիարքը (IX դ.) կազմել է 7-23 գրքերի քաղվածքը, իսկ առաջին 6 գրքի մասին գաղափար ենք կազմում Դիոդորոս Միկիլիացուց, որի 2-րդ գիրքը հիմնված է Կտեսիաս Կնիդացու երկի վրա։ Հեղինակել է նաև «Հնդկականք» («’Ivdixa») երկը (կորած), որում արժեքավոր տեղեկություններ են եղել Հնդկաստանի մասին։ Ժամանակակից պատմագիտությունը նրան համարում է պակաս արժանահավատ, քան ժամանակակից մյուս հույն պատմիչներին։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 5, էջ 670)։
