Ծով (նկար, Այվազովսկի)

Ծով;
տեսակ	գեղանկար
նկարիչ	Հովհաննես Այվազովսկի
տարի	1864
բարձրություն	128 սանտիմետր
լայնություն	179 սանտիմետր
ժանր	ծովանկար
նյութ	յուղաներկ և կտավ
գտնվում է	Այվազովսկու պատկերասրահ
հավաքածու	Այվազովսկու պատկերասրահ
	կայք
	Ծանոթագրություններ;

Ծով (ռուս.՝ Море), Հովհաննես Այվազովսկու նկարներից^[1]։ Հեղինակը կտավը վրձնել է 1864 թվականին^[1]։ Յուղաներկով կտավի չափերն են՝ 128 × 179 սմ^[1]։ Նկարչի հարուստ ստեղծագործական ժառանգության մեջ մեծ թվով բնապատկերներ կապված են Սև ծովի և Ղրիմի բնության հետ։

Նկարի նկարագրություն

Բուռն գիշեր։ Անցած ալիքը հուզել է ծովը։ Այն բուռն եռման մեջ է։ Ալիքները կոտրվում են քարերի վրա։ Երկնքում սարսափելի ծվեն-ծվեն ամպեր են թռչում։ Ամպերի ճառաքում երևում է լուսինը և պայծառ լուսավորում է ծովն ու հեռավոր քարքարոտ ափը։ Լուսնի ցոլքերը ցրված ալմաստի նման պառկել են ժանյակավոր փրփուրի վրա։ Բնության լուսավորության սկիզբը հանգստության շիթ է մտցնում դեպի երկինք վազող «ցրված փոթորկի վերջին ամպերին»։

Այվազովսկին, ով սովորաբար շատ արագաշարժ էր աշխատանքի մեջ, այդ նկարն այնպես է գրել, որ դրանում արտացոլված է նրա հոգեվիճակը, լուսնային լույսի լուսապսակը պատկերելու համար կլոր վրձնով նրա շուրջը վրձնի կրկնահարվածներով բաց ներկի շիթեր հասցրեց, այնպես, ինչպես նկարված էր հենց լուսինը։

Այլ կերպ են նկարված ժայռոտ լեռները, որոնց վրա լուսնի լույսը գրեթե չի ընկնում։ Դրանք պատկերված են մութ ընդհանրացված զանգվածներով՝ ավելի խիտ տոնով, քան երկինքը։ Այն մասում, որտեղ ծովն է՝ լուսնային լույսը չի թափանցում, նաև նկարված է շատ լայն։ Լուսնային լույսով ողողված ափամերձ ժայռերի մասով տարածվող ալիքները ձեռք են բերում ֆոսֆորային երանգ^[1]։

Հայտնի նկարիչ Մ. Սարյանը ասել է.

Ինչպիսի սարսափելի փոթորիկ էլ որ մենք տեսնեինք նրա նկարում, կտավի վերին մասում ամպրոպային ամպերի կուտակումների միջով միշտ վառվելու է լույսի ճառագայթը, թող նուրբ ու թույլ, բայց փրկություն հայտարարողը։ Հենց սրանում է՝ այս լույսի մեջ է, որ ամփոփված է Այվազովսկու բոլոր փոթորիկների իմաստը։