Զինվոր (գրաբ.՝ զինուոր[1][2]; սկսած *զէնոււոր, զէն[3] + -ւոր), զինված ուժերի անձնակազմի հիմնական մասը կազմող զինծառայողների կատեգորիա։ Զինվորը կարող է լինել զորակոչիկ կամ կամավոր, ենթասպա կամ սպա։ Մեկ այլ սահմանման համաձայն՝ զինվորները զինծառայողներ են, որոնք ներգրավված են ցամաքային, ծովային կամ օդային ուժերում, որոնք սովորաբար հայտնի են որպես բանակ, ռազմածովային և ռազմաօդային ուժեր համապատասխանաբար[4]։
Հին Հայաստանում կոչվել են զենուվոր, զինավոր, զինակիր։ Փոխաբերական իմաստով՝ զինվոր կոչվում է որևէ կազմակերպության կամ հասարակական շարժման կարգապահ, նվիրված, կայուն մասնակիցը։
«Բալլադ զինվորի մասին», 1959 թվականի խորհրդային սև-սպիտակ գեղարվեստական ֆիլմ, որը նկարահանել է ռեժիսոր Գրիգորի Չուխրայը։ Այն պատմում է Հայրենական մեծ պատերազմի մասնակից շարքայինի՝ 1942 թվականին արձակուրդի մեկնելու մասին, որն օգնելով պատահական ճանապարհորդներին, հասցնում է տուն գնալ միայն մի պահ, որպեսզի խոստանա. «Ես կվերադառնամ, մա՛մ»։ Ֆիլմը առաջադրվել է «Օսկար» մրցանակի (1962), ստացել Կաննի կինոփառատոնի մրցանակ որպես երիտասարդների համար լավագույն ֆիլմ (1960), արժանացել այլ կինոմրցանակների,
«Զինվոր Իվան Բրովկինը», 1955 թվականի խորհրդային գեղարվեստական ֆիլմ, որը պատմում է ԽՍՀՄ զինված ուժերում ծառայության մասին,
«Զինվորներ», 1956 թվականի խորհրդային գեղարվեստական ֆիլմ, որը նկարահանվել է Վիկտոր Նեկրասովի «Ստալինգրադի խրամատներում» (ռուս․՝ «В окопах Сталинграда») գրքի մոտիվներով,
Վասիլի Տյորկին, գրական կերպար, Ալեքսանդր Տվարդովսկու «Վասիլի Տյորկին» (1941-1945) և «Տյորկինը այն աշխարհում» (ռուս.՝ «Тёркин на том свете», 1954) պոեմների գլխավոր հերոս։ Համարձակ, ուրախ, հնարամիտ, երբեք չտրտնջացող զինվորի կերպար։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 3, էջ 694)։