Ֆրանսիսկո Գոմես դե Կևեդո ի Սանտիբանիես Վիլյեգաս (իսպ.՝ Francisco Gómez de Quevedo y Santibáñez Villegas, սեպտեմբերի 14 (24), 1584[1], Մադրիդ, Իսպանիա - սեպտեմբերի 8, 1645(1645-09-08)[2][3][4][…], Վիլյանուենա դե լոս Ինֆանտես, Սիուդադ Ռեալ, Կաստիլիա-Լա Մանչա, Իսպանիա), իսպանացիգրող։ Նրա երկերում սխոլաստիկայի դեմ պայքարն ու էպիկուրյան մատերիալիզմի պաշտպանությունը զուգորդված են ստոիկյան փիլիսոփայական քարոզի հետ, իսպանական պետության ու հասարակության քննադատությունը՝ «ժողովրդական միապետության» ու «վադքրիստոնեական հումանիզմի» իդեալի հետ («Աստծո քաղաքականությունը, Քրիստոսի կառավարումը և Սատանայի բռնապետությունը», մաս 1–2, հրատարակվել է 1626–1639 թվականներին, տրակտատ), սոցիալական արատների մերկացումը՝ ներդաշնակ մարդու վերածնության իդեալի ժխտման ու հոռետեսության հետ։ Իր երգիծական բանաստեղծություններում, «Դոն Պաբլո անունով խաբեբայի կյանքի պատմությունը» (մինչև 1609, հրատարակվել է 1626 թվականին) վեպում, «Երազներ» (1607–1623, հրատարակվել է 1627 թվականին) սոցիալ–քաղաքական պամֆլետների շարքում, «Հատուցման ժամ կամ Բանական Ֆորտունա» (1635, հրատարակվել է 1650 թվականին) նովելների ժողովածուում և այլ երկերում Քվեդոն ստեղծել է XVII–րդ դարիԻսպանիայի երգիծական–կենցաղային համայնապատկերը։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։
.jpg)
Francisco de Quevedo Վիքիպահեստում
