Ֆենեոն մրցանակ

Ֆենեոն մրցանակ ;
Տեսակ	գրական պարգև և արվեստի բնագավառի մրցանակ
Երկիր	Ֆրանսիա
Հիմնադրվել է	1949
Անվանված է	Ֆելիքս Ֆենեոն

Ֆենեոն մրցանակ (ֆր.՝ Prix Fénéon), ֆրանսիական գրական մրցանակ, որը հաստատվել է 1949 թվականին, ամեն տարի շնորհվում է մինչև 35 տարեկան ֆրանսախոս գրողին և տեսողական արվեստագետին^[1]։ Մրցանակը սահմանել է ֆրանսիացի արվեստաբան Ֆելիքս Ֆենեոնի այրին՝ Ֆաննի Ֆենեոնը։ Նա իր արվեստի հավաքածուի վաճառքից ստացված հասույթը կտակել է Փարիզի համալսարանին, որի պրոռեկտորը նախագահում է մրցանակաբաշխության ժյուրին^[2]։

Մրցանակակիրներ

Արվեստ^[3]

1950: Միրեյ Միայլե
1951: Լուի Դերբրեն՝ Լուի Վերշյուրի կիսանդրիի համար, Պոլ Ռեբեյրոլ և Պոլ Կոլումբ
1952: Ջեք Օտտավիանո և Մարսել Ֆիորինի
1953: Անդրե Կոտտավոզ, Ժան Ֆուզարո և Ջերարդ Լանվին
1954: Ջեք Չամբրին, Լյուսիեն Ֆլյուրի, Ռենե Լաուբիս և Ռոջեր Էդգար Ժիլե
1955: Հյուգետ Արթուր Բերտրան և Ֆիլիպ Բոննե
1956: Ժան-Կլոդ Բերտրան և Մարսել Բուքետոն
1957: Ֆրանսուա Սալմոն, Պիեռ Պարսյու, Գաբրիել Գոդար և Գի դե Վոգ
1958: Պիեռ Գարսիա-Ֆոնս
1959: Պիեռ Գրազիանի
1962: Ժան Ռևոլ
1963: Բեռնար Լե Քելեկ
1964: Ժան Պարսի
1966: Միշել Մոյ
1968: Պոլ-Հենրի Ֆրիքե
1969: Պիեռ Գաստե^[4]
1972: Հենրի Ռեյտեր
1973: Ժան-Լյուկ Պարան
1976: Բեռնար Գաբրիել Լաֆաբրի
1977: Ժան-Պիեռ Վիերեն
1978: Վինսենթ Ռուժիե
1979: Ժան-Ժակ Դուրնոն
1981: Մաթիաս Պերես
1983: Մարի Մորել
1987: Փոլ Պագկ
1994: Պալ Բրեզնայ
1998: Ֆլորեն Շոպեն
2002: Խավիեր Էսկրիբա
2003: Խավիեր Դրոնգ
2007: Թիլելլի Ռահմուն
2008: Էթյեն Ֆուշե
2010: Մարիոն Վերբում
2011: Ֆրանկ Մասանել
2012: Անն-Շարլոտ Իվեր
2013: Ֆելիքս Պինքիեր
2014: Քլեր Չեսնիե
2015: Ջուլիա Գոլտ
2016: Ալիս Լուրադուր
2017: Ռափայել Փերիա
2018: Սալոմե Ֆաուկ
2019: Մաքսիմ Բյու
2020: Քվենթին Գիչարդ և Հույ Լյու

Գրականություն^[5]

1949: Միշել Կուրնոն «Martinique»-ի համար
1950: Ալֆրեդ Քերնը «Le jardin perdu»-ի համար և Սելու Արասկոն «La Cote des malfaisants»-ի համար
1951: Կլոդ Ռոյը «Le poète mineur»-ի համար, Բեատրիքս Բեկը «Une mort irrégulière»-ի համար և Միշելին Պեյրեբոնը «Leur sale pitié»-ի համար
1952: Միշել Վինավերը «L'Objecteur»-ի համար
1953: Մուհամեդ Դիբը «La Grande Maison»-ի համար, Ֆրանսիս Ժանսոնը «Montaigne peint par lui-même»-ի համար և Կլոդ և Ռայմոնդ Լևիները «Une histoire vraie»-ի համար
1954: Ժան-Լյուկ Դեժանը «Les Voleurs de pauvres»-ի համար, Ալբեր Մեմմին «La Statue de sel»-ի համար և Ալեն Ռոբ-Գրիյեն «Les Gommes»-ի համար
1955: Ժան Դավիդը «Les Passes du silence»-ի համար, Մարսել Ալլեմանը «Les Exploits du Grand Zapata»-ի համար, Ռոբերտ Դրոգեն «Féminaire»-ի համար և Պիեռ Օստերը «Le Champ de mai»-ի համար
1956: Դոմինիկ Վազեյլը «La Route vers la mer»-ի համար, Ֆրանսուա Կլեմենը «Le Fils désobéissant»-ի համար և Ջորջ Կոնշոնը «Les Honneurs de la guerre»-ի համար
1957: Միշել Բյուտորը «L'Emploi du temps»-ի համար, Միշել Բրեյտման-ը «L'Homme aux mouettes»-ի համար, Ժակ Բենս-ը «Chanson vécue»-ի համար և Լորան Լա Պրայը «La Trompette des anges»-ի համար
1958: Ժան-Ֆրանսուա Ռևելը «Pourquoi les philosophes ?»-ի համար, Ֆիլիպ Սոլլերսը «Le Défi»-ի համար և Ժակ Կուսոն «Le Chien gris»-ի համար
1959: Արման Գատտին «Le Poisson noir»-ի համար, Ժան Ֆորտոնը «La Cendre aux yeux»-ի համար, Ռոբերտ Վինյոն «Planches d'anatomie»-ի համար և Ժան Ֆանշետը «Archipels»-ի համար
1960: Դոմինիկ Դագուեն «Soleil et Lune»-ի համար, Սյուզան Մարտինը «Rue des vivants»-ի համար և Իվ Վելանը «Je»-ի համար
1961: Ժան Թիբոդոն «Cérémonie royale»-ի համար, Ժան Լոժյեն «Les Bogues»-ի համար և Միշել Դեգին «Fragments du cadastre»-ի համար
1962: Ժակ Սերգինը «Les Saints Innocents»-ի համար, Նոել Քյատրեպոյնտը «Journal d'un être humain»-ի համար և Ստեփեն Ժուրդենը «Cette vie m'aime»-ի համար
1963: Ժան Ժիլբերը իր «L'Enfant et le harnais» վեպի համար, Մարսելին Պլեյնեթը «Provisoires amants des nègres»-ի համար և Ժան-Պիեռ Շտայնբախ անունով ծնված՝ Ժան-Ֆիլիպ Սալաբրեյուն «Poèmes de mon cru»-ի համար
1964: Ժանին Սեգելլը «Le Pivert s'envole»-ի համար և Կլոդ Դյուրանը «L'Autre vie»-ի համար
1965: Դենիս Ռոշը «Les Idées centésimales de Miss Elanize»-ի համար, Պիեռ Ֆյոգան «La Galère en bois de rose»-ի համար և Նիկոլաս Գենկան «Jeanne la pudeur»-ի համար
1966: Կլոդ Ֆեսաժեն «Le Bénéfice du doute»-ի համար և Ժան Ռիկարդուն իր «La Prise de Constantinople» վեպի համար
1967: Դիդյե Մարտինը «Le Déclin des jours»-ի համար և Իվ Վեկուոն «Le Petit Livre avalé»-ի համար
1968: Ժակ Ռուբոն «£»-ի համար և Գի Կրուսսին «Ceux de Djebel»-ի համար
1969: Պատրիկ Մոդիանոն իր «La Place de l'Étoile» վեպի համար
1970: Անժելո Ռինալդին «La Loge du gouverneur»-ի համար
1971: Ժան Ռիստան «Du coup d'Etat en littérature»-ի համար
1972: Կլոդ Ֆարաջջին «Le Signe de la bête»-ի համար
1973: Ժան-Մարկ Ռոբերտը «Samedi, dimanche et fêtes»-ի համար
1974: Պաոլ Կեյնեգը «Lieux communs»-ի համար
1975: Հենրի Ռաչզիմովը «La Saisie»-ի համար
1976: Միշել Ֆալեմպինը «L'Écrit fait masse»-ի համար
1977: Ռենո Կամյուն «Échange»-ի համար
1978: Մաթյե Բենեզեն «L'Imitation»-ի համար
1979: Մարկ Գիյոնը «Le Principe de solitude»-ի համար
1980: Ժան Էշնոզը «Le Méridien de Greenwich»-ի համար
1981: Ժան-Մարի Լակլավետինը «Les Emmurés»-ի համար
1982: Ժան-Լուի Հյուն «Le Chat dans tous ses états»-ի համար
1983: Բերտրան Վիսաժը «Au pays des nains»-ի համար
1984: Ժիլ Կարպանտիյեն «Les Manuscrits de la marmotte»-ի համար
1985: Հերվե Գիբերը «Des aveugles»-ի համար
1986: Ժիլ Քուինսան «L'Eclipse»-ի համար
1987: Լոուրենս Գիյոնը «Le Tsar Hérode»-ի համար
1988: Կլոդ Արնոն «Chamfort»-ի համար և Բենուա Կոնորը «Pour une île à venir»-ի համար
1989: Էրիկ Հոլդերը «Duo forte»-ի համար
1990: Պատրիկ Կահուզակը «Parole de singe»-ի համար
1991: Ագնես Մինացոլին «La Première Ombre»-ի համար
1992: Թիերի Լաժեն «Iris»-ի համար
1993: Էրիկ Շևիլլարը «La Nébuleuse du crabe»-ի համար
1994: Անն Գրոսպիրոնը «L'Empyrée»-ի համար
1995: Էրիկ Լորենը «Coup de foudre»-ի համար
1996: Բեատրիս Լեկան «Technique du marbre»-ի համար
1997: Լինդա Լեն «Les Trois Parques»-ի համար
1998: Առնո Օսերեդչուկը «59 préludes à l'évidence»-ի համար
1999։ չպարգևատրված
2000: Լորան Մովինյեն «Loin d'eux»-ի համար
2001: Բեսսորան «Les Taches d'encre»-ի համար
2002: Տանգի Վիելը «L'Absolue Perfection du crime»-ի համար
2003: Կլեմենս Բուլուքը «Mort d'un silence»-ի համար
2004: Օլգա Լոսսկին «Requiem pour un clou»-ի համար
2005: Հաֆիդ Ագգունը «Les Avenirs»-ի համար
2006: Իվան Ֆարրոնը «Les Déménagements inopportuns»-ի համար
2007: Գրեգուար Պոլետը «Leurs Vies éclatantes»-ի համար
2008: Ժան-Բատիստ Դել Ամոն «Une éducation libertine»-ի համար
2009։ չպարգևատրված
2010: Պաուլին Կլեյնը «Alice Kahn»-ի համար
2011: Ժյուստին Օժյեն «En règle avec la nuit»-ի համար
2012: Գիյոմ Լուեն Ժան Ժոզե Մարշանի «Écrits critiques»-ը հաստատելու, առաջաբանելու և ծանոթագրելու համար
2013: Թոմաս Օգեյսը «Vers Baïkal» բանաստեղծական ստեղծագործության համար (նկարահանված)
2014: չպարգևատրված
2015: Միգել Բոնֆուան «Le voyage d'Octavio»-ի համար
2016: Կոլոմբ Բենսեննը «Comme neige»-ի համար
2017: Ֆաննի Թեյլանդիեն «Les États et empires du lotissement Grand siècle»-ի համար
2018: Ջուլիա Կերնինոնը «Ma dévotion»-ի համար
2019: Իզաբել Մայոն «Une longue nuit mexicaine»-ի համար
2020: Բորիս Բերգմանը «Les Corps insurgés»-ի համար
2021: Ագաթե Սեն-Մորը «De sel et de fumée»-ի համար
2022: Ադել Ռոզենֆելդը «Les méduses n'ont pas d'oreilles»-ի համար

Ծանոթագրություններ

↑ «Les prix Fénéon de l'Université de Paris». Académie de Paris (French). 2021 թ․ հուլիսի 26. Վերցված է 2021 թ․ նոյեմբերի 6-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
↑ «Appel à candidatures 2020 Prix artistique Fénéon». French Ministry of Culture (French). Վերցված է 2021 թ․ նոյեմբերի 6-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)
↑ «PRIX ARTISTIQUE FÉNÉON - Lauréats de 1949 à 2020» (PDF). La Chancellerie des universités de Paris. Վերցված է 2021 թ․ նոյեմբերի 6-ին.
↑ «SALON D'ART DE SAINT LAURENT LOLMIE SITE OFFICIEL invitée d'honneur Peinture 2007 PIERRE GASTE». Lolmie.laurent.free.fr. Վերցված է 2022 թ․ փետրվարի 17-ին.
↑ «PRIX LITTÉRAIRE FÉNÉON - Lauréats de 1949 à 2020» (PDF). La Chancellerie des universités de Paris. Վերցված է 2021 թ․ նոյեմբերի 6-ին.

Արտաքին հղումներ

Pris Fénéon on the site of the Académie française
Prix Fénéon Արխիվացված 2017-05-10 Wayback Machine on the site of the Centre national des arts plastiques
Prix Fénéon de Littérature Արխիվացված 2022-05-17 Wayback Machine on Prix-littéraire.net

[1] «Les prix Fénéon de l'Université de Paris». Académie de Paris (French). 2021 թ․ հուլիսի 26. Վերցված է 2021 թ․ նոյեմբերի 6-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)

[2] «Appel à candidatures 2020 Prix artistique Fénéon». French Ministry of Culture (French). Վերցված է 2021 թ․ նոյեմբերի 6-ին.{{cite web}}: CS1 սպաս․ չճանաչված լեզու (link)

[3] «PRIX ARTISTIQUE FÉNÉON - Lauréats de 1949 à 2020» (PDF). La Chancellerie des universités de Paris. Վերցված է 2021 թ․ նոյեմբերի 6-ին.

[4] «SALON D'ART DE SAINT LAURENT LOLMIE SITE OFFICIEL invitée d'honneur Peinture 2007 PIERRE GASTE». Lolmie.laurent.free.fr. Վերցված է 2022 թ․ փետրվարի 17-ին.

[5] «PRIX LITTÉRAIRE FÉNÉON - Lauréats de 1949 à 2020» (PDF). La Chancellerie des universités de Paris. Վերցված է 2021 թ․ նոյեմբերի 6-ին.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

Մրցանակակիրներ

Արվեստ[3]

Գրականություն[5]

Ծանոթագրություններ

Արտաքին հղումներ

Արվեստ^[3]

Գրականություն^[5]