Փաշո Ավագյան
- Վիքիպեդիայում կան հոդվածներ Ավագյան ազգանունով այլ մարդկանց մասին։
| Փաշո Ավագյան | |
|---|---|
| Ծնվել է | 1906 |
| Ծննդավայր | Նորաշեն, Ղազախի գավառ, Ելիզավետպոլի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն |
| Մահացել է | 1953 |
| Քաղաքացիություն |  Ռուսական կայսրություն և .svg){kind=small} ԽՍՀՄ |
| Կրթություն | Հայկական պետական մանկավարժական համալսարան (1938) |
| Մասնագիտություն | գրող և խմբագիր |
| Աշխատավայր | Վրաստան, Խորհրդային մանկավարժ և Խորհրդային դպրոց |
| Պարգևներ և մրցանակներ | |
Փաշո Կարապետի Ավագյան (1906, Նորաշեն, Ղազախի գավառ, Ելիզավետպոլի նահանգ, Կովկասի փոխարքայություն, Ռուսական կայսրություն - 1953), ՀԽՍՀ վաստակավոր ուսուցիչ, գրող-խմբագիր, Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի Արևելյան ռազմաճակատի («Հայրենական մեծ պատերազմ», 1941-1945) մասնակից։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Ծնվել է 1906 թվականին Տավուշի Նորաշեն գյուղում։ Նախնական կրթությունն ստացել է ծննդավայրում, իսկ 1920 թվականին ընդունվել է Թբիլիսիի №86 մանկավարժական թեքումով աշխատանքային միջնակարգ դպրոցը, որը ավարտել է 1924 թվականին։ Նույն տարում էլ աշխատանքի է անցել Նորաշենի, իսկ մեկ տարի անց՝ նաև Մովսեսի դպրոցներում որպես մայրենի լեզվի և գրականության ուսուցիչ։ Այնուհետև տեղափոխվել է (1931-1932 ուսումնական տարի) Թբիլիսի, աշխատել «Պրոլետար» թերթի խմբագրությունում՝ գյուղբաժնի վարիչի տեղակալ, միաժամանակ դասավանդելով Թբիլիսիի աղյուսի գործարանինին կից հանրակրթական դպրոցում։ Փաշո Ավագյանն կրկին բերադառնում է Շամշադինի շրջան։ 1932-1933 ուսումնական տարում տնօրենի պաշտոնով աշխատել է Նորաշենի 7-ամյա դպրոցում, իսկ 1933-1935 ուսումնական տարիներին՝ Բերդի միջնակարգ դպրոցում՝ որպես ուսումնական մասի վարիչ։ 1933 թվականին ընդունվել և 1938 թվականին ավարտել է Երևանի հեռակա մանկավարժական ինստիտուտի մայրենի լեզվի և գրականության ֆակուլտետը։
1940 թվականին նշանակվել է Ալավերդու շրջխորհրդի գործկոմի ժողկրթբաժնի վարիչ, արժանացել ՀԽՍՀ վաստակավոր ուսուցչի պատվավոր կոչման։ 1942 թվականինց կամավոր մեկնել է զինվորական ծառայության։ Նա մասնակցել է Հյուսիսային Կովկասի, Ղրիմի, Քիշնևի, իսկ այնուհետև Բուլղարիայի և Ռումինիայի ազատագրման համար մղված մարտերին, պարգևատրվել «Հայրենական պատերազմի» 2-րդ աստիճանի շքանշանով, Կովկասի պաշտպանության համար և այլ մեդալներով։ Խորհրդային բանակի շարքերից կապիտանի սպայական կոչումով զորացրվել է 1946 թվականին։ Հետպատերազմական տարիներին հայրենավեր ծառայությունների համար Փաշո Ավագյանը ՀԽՍՀ Գերագույն Խորհրդի կողմից պարգևատրվել է «Քաջարի աշխատանքի համար» մեդալով (1948) և «Պատվո նշան» շքանշանով (1949)։
1952-1953 թթ. աշխատել է որպես «Սովետական մանկավարժ» ամսագրի պատասխանատու քարտուղար, իսկ 1953 թվականից մինչև իր կյանքի վերջը՝ 1958 թվականը, եղել է «Սովետական դպրոց» թերթի խմբագիրը։ Մի շարք գրքերի հեղինակ է։
Ընտանիք[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Որդիներ՝
- Էդուարդ Ավագյան, կուսակցական, պետական գործիչ
- Դորվարդ Ավագյան, տեխնիկական գիտությունների թեկնածու
Տես նաև[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Լավրենտի Միրզոյան, Տավուշ, Երևան, «Ասողիկ», 2010 — 502, էջեր 502 — 856 էջ։