Վլադիմիր Գոլուբնիչի
Վլադիմիր Գոլուբնիչի | |
---|---|
Անձնական տեղեկություն | |
Սեռ՝ | արական |
Մասնագիտացում՝ | թեթևատլետ |
Երկիր՝ | ԽՍՀՄ և Ուկրաինա |
Ծննդյան ամսաթիվ՝ | հունիսի 2, 1936[1][2] |
Ծննդավայր՝ | Սումի, Խարկովի մարզ, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ |
Մահվան ամսաթիվ՝ | օգոստոսի 16, 2021[3][4] (85 տարեկան) |
Մահվան վայր՝ | Սումի, Ուկրաինա |
Հասակ՝ | 178 սանտիմետր |
Քաշ՝ | 77 կիլոգրամ |
Վլադիմիր Գոլուբնիչի (ուկրաիներեն՝ Володимир Степанович Голубничий, հունիսի 2, 1936[1][2], Սումի, Խարկովի մարզ, Ուկրաինական ԽՍՀ, ԽՍՀՄ - օգոստոսի 16, 2021[3][4], Սումի, Ուկրաինա), խորհրդային թեթև ատլետ, կրկնակի օլիմպիական չեմպիոն սպորտային քայլում, Եվրոպայի չեմպիոն, ԽՍՀՄ բազմակի չեմպիոն, կրկնակի աշխարհի ռեկորդակիր 20 կիլոմետր քայլում (1956 և 1959 թվականներ)։ 5 օլիմպիադաների մասնակից, կյանքի ավելի քան 20 տարին նվիրել է մեծ սպորտին, առաջին համաշխարհային ռեկորդը սահմանել է 19 տարեկանում, իր համար վերջին օլիմպիադային մասնակցել է 40 տարեկան հասակում։
Սպորտային կարիերա
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Առաջին օլիմպիական ոսկե մեդալը Վլադիմիր Ստեպանովիչը նվաճել է 1960 թվականին Հռոմում կայացած խաղերում՝ հաղթելով ավստրալիացի Նոել Ֆրիմենին։ Հաղթանակը խորհրդային մարզիկին հեշտ չի տրվել, ուժեղ շոգ էր, և միայն ուժերի ծախսերի ճիշտ բաշխման շնորհիվ տարածության ընթացքում հաջողվեց ավարտել առաջինը։
Տոկիոյի հաջորդ Օլիմպիական խաղերում խորհրդային մարզիկը բրոնզե մեդալ է նվաճել, դրա պատճառը նախաօլիմպիական մարզումների ժամանակ Գոլուբնիչիի ստացած վնասվածքն է։ Օլիմպիական տարածությունից գերլարումից հետո Խորհրդային թեթևատլետը կորցրել է գիտակցությունը և ընկել, սակայն չի որակազրկվել և, այնուամենայնիվ, հասել է երրորդի եզրափակիչ։
Մեխիկոյում 1968 թվականի հաջորդ խաղերը մարզիկն ավարտել է հաղթական։ Դա տեղի ունեցավ դրամատիկ հանգամանքներում, Գոլուբնիչիին հաղթելն օգնեց մեկ այլ խորհրդային արագընթաց՝ Նիկոլայ Սմագան, որը դարձավ մրցավազքի ընթացքում խփող, և որի հիմնական խնդիրը բարձր ընթացքի տեմպի պահպանումն էր, հեռավորության առաջին երկու երրորդում։ Մարզադաշտի վազքուղու վրա խորհրդային մարզիկներն առաջինը հայտնվեցին, վերջնամասից նրանց բաժանում էր 300 մետր։
այդ պահին երրորդը մարզադաշտ է դուրս եկել մեքսիկացի արագավազորդ Խոսե Պեդրասը, որը խախտելով կանոնները և գրեթե անցնելով վազքը, սկսել է կտրուկ կրճատել հետընթացը։ Արդյունքում մեքսիկացին կարողացել է շրջանցել Սմագին և միայն 1,6 վայրկյանում զիջել է Գոլուբնիչին։ 1972 թվականի Մյունխենի օլիմպիադայում խորհրդային արագընթացը նվաճեց արծաթե մեդալ, և դա այն դեպքում, երբ ամբողջ 1971 թվականը մարզիկը բաց թողեց վնասվածքների պատճառով։ 1976 թվականի Օլիմպիական խաղերում նա եզրափակվում է 7-րդ տեղով։
Ներկայումս Գոլուբնիչին ապրում է Սումի քաղաքում, որտեղ էլ սկսել է իր մարզական ուղին՝ թեթև ատլետիկայով տարվելով Հայրենական մեծ պատերազմից հետո առաջին տարիներին։ 2012 թվականին Վլադիմիր Գոլուբնիչին դարձել է աշխարհի 24 մեծագույն թեթևատլետներից մեկը, որոնց անունները մտել են Թեթևատլետային ֆեդերացիաների միջազգային ասոցիացիայի փառքի սրահ։ ԻԱԱՖ փառքի սրահը հիմնադրվել է Բարսելոնայում՝ այս միջազգային կազմակերպության 100-ամյակի կապակցությամբ։ Ուկրաինացիներից Գոլուբնիչիի հետ մեկտեղ դահլիճ է մտել նաև աշխարհի բազմակի ռեկորդակիր Սերգեյ Բուբկան։
ԽՍՀՄ առաջնություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]Թվական | Քաղաք | Հեռավորություն | Արդյունք | Ամսաթիվ | Վայր |
---|---|---|---|---|---|
1960 | Մոսկվա | 20 կմ | 1:33.52,0 | 15-18 հուլիս | I |
1962 | Մոսկվա | 20 կմ | 1:32.53,8 | 11-13 օգոստոս | II |
1963 | Մոսկվա | 20 կմ | 1:32.02,0 | 9-15 օգոստոս | II |
1964 | Կիև | 20 կմ | 1:30.54,8 | 27-30 սեպտեմբեր | I |
1965 | Ալմաթի | 20 կմ | 1:30.15,6 | 9-17 հոկտեմբեր | I |
1966 | Դնեպր | 20 կմ | 1:31.28,2 | 12-14 օգոստոս | II |
1967 | Մոսկվա | 20 կմ | 1:28.54,0 | 28 հուլիս-1 օգոստոս | III |
1968 | Սևան | 20 կմ | 1:33.30,4 | 12-13 օգոստոս | I |
1970 | Ֆրյազինո | 20 կմ | 1:30.21,8 | 12-13 սեպտեմբեր | II |
1972 | Մոսկվա | 20 կմ | 1:28.54,2 | 17-20 հուլիս | I |
1974 | Մոսկվա | 20 կմ | 1:28.21,2 | 23-26 հուլիս | I |
1975 | Մոսկվա | 20 կմ | 1:28.02,6 | 27-30 հուլիս | III |
1976 | Կիև | 20 կմ | 1:23.55,0 | 10-12 հունիս, 22-24 հունիս | II |
Աղբյուրներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- По материалам В. Малов Сто великих Олимпийских чемпионов. — Մոսկվա: Вече, 2006. — С. 225-230. — ISBN 5-9533-1078-1
Մրցանակներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- «Արժանիքների համար» շքանշան І աստ․ (2016)[5]
- «Արժանիքների համար» շքանշան ІІ աստ․ (2007)[6]
- «Արժանիքների համար» շքանշան ІІІ աստ․ (2002)[7]
- «Պատվո նշան» շքանշան (1969)
- Աշխատանքային կարմիր դրոշի շքանշան (1960)
- «Աշխատանքային խիզախության համար» մեդալ (1972)
- Ուկրաինայի նախարարների կաբինետի պատվոգիր (1999)[8]
Ծանոթագրություններ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- ↑ 1,0 1,1 Encyclopædia Britannica
- ↑ 2,0 2,1 World Athletics database
- ↑ 3,0 3,1 3,2 https://www.marseillenews.net/lukrainienne-holubnychy-double-championne-olympique-de-marche-decede-a-85-ans.html
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Race walking great and two-time Olympic champion Volodymyr Holubnychy dies at the age of 85
- ↑ Указ Президента України № 276/2016 від 25 червня 2016 року «Про відзначення державними нагородами України з нагоди Дня Конституції України»
- ↑ Указ Президента України № 715/2007 від 20 серпня 2007 року «Про відзначення державними нагородами України працівників підприємств, установ та організацій з нагоди Дня незалежності України»
- ↑ Указ Президента України № 1078/2002 від 29.11.2002 року «Про відзначення державними нагородами України чемпіонів та призерів Олімпійських ігор, тренерів та організаторів спортивного руху»
- ↑ Постанова КМУ від 11 жовтня 1999 р. № 1874 «Про нагородження Почесною грамотою Кабінету Міністрів України»
Արտաքին հղումներ
[խմբագրել | խմբագրել կոդը]- Վլադիմիր Գոլուբնիչի – օլիմպիական վիճակագրությունը Sports-Reference.com կայքում (անգլ.)
- Статья о спортсмене на страницах БСЭ Արխիվացված 2016-03-04 Wayback Machine
- Статья о спортсмене на страницах энциклопедии Британика(անգլ.)
- Результаты олимпийских дистанций в ходьбе на 20 километров(անգլ.)
Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Վլադիմիր Գոլուբնիչի» հոդվածին։ |
|
- Հունիսի 2 ծնունդներ
- 1936 ծնունդներ
- Օգոստոսի 16 մահեր
- 2021 մահեր
- Ուկրաինայում մահացածներ
- Աշխատանքային կարմիր դրոշի շքանշանի ասպետներ
- Պատվո շքանշանի ասպետներ (ԽՍՀՄ)
- «Աշխատանքային արիության համար» մեդալակիրներ
- ԽՍՀՄ սպորտի վաստակավոր վարպետներ
- Անձինք այբբենական կարգով
- ԽՍՀՄ օլիմպիական չեմպիոններ
- Ռուս օլիմպիական չեմպիոններ