Վասիլի Բլյուխեր
| Վասիլի Բլյուխեր | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | նոյեմբերի 19 (դեկտեմբերի 1), 1889 |
| Ծննդավայր | Barschinka, Q14489321?, Ռիբինսկի շրջան, Q4401562?, Q4196582?, ՌԽՖՍՀ |
| Մահացել է | նոյեմբերի 9, 1938 (48 տարեկանում) |
| Մահվան վայր | Մոսկվա, ԽՍՀՄ |
| Քաղաքացիություն | Ռուսական կայսրություն Խորհրդային Ռուսաստան Far Eastern Republic .svg){kind=small} ԽՍՀՄ |
| Մասնագիտություն | զինծառայող և քաղաքական գործիչ |
| Զբաղեցրած պաշտոններ | ԽՍՀՄ գերագույն խորհրդի պատգամավոր |
| Քաղաքական կուսակցություն | ԽՄԿԿ, Ռուսաստանի սոցիալ-դեմոկրատական բանվորական կուսակցություն և Ռուսական սոցիալ-դեմոկրատական կուսակցություն (բոլշևիկների) |
| Պարգևներ և մրցանակներ | Լենինի շքանշան Կարմիր դրոշի շքանշան Կարմիր Աստղի շքանշան «Բանվորագյուղացիական Կարմիր բանակի 20 տարի» հոբելյանական մեդալ Honorary member of the KGB Cross of St. George 3rd class Cross of St. George 4th class և Medal of St. George |
| Անդամություն | ԽՄԿԿ Կենտրոնական կոմիտե և Համառուսական կենտրոնական-կատարողական կոմիտե |
Ստորագրություն | |
| Vasily Konstantinovich Blyukher Վիքիպահեստում | |
Վասիլի Կոնստանտինովիչ Բլյուխեր (նոյեմբերի 19 (դեկտեմբերի 1), 1889, Barschinka, Q14489321?, Ռիբինսկի շրջան, Q4401562?, Q4196582?, ՌԽՖՍՀ - նոյեմբերի 9, 1938, Մոսկվա, ԽՍՀՄ), խորհրդային ռազմական և կուսակցական գործիչ, Խորհրդային Միության մարշալ (1935 թվականից)։ ԽՄԿԿ անդամ 1916 թվականից։
Կենսագրություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
1910–1913 թվականներին բանտարկվել է գործադուլային կոչի համար։ Մասնակցել է Առաջին համաշխարհային պատերազմին։ 1917 թվականի Փետրվարյան հեղափոխությունից հետո հեղափոխական գործունեություն է ծավալել Սամարայում։ 1917 թվականի նոյեմբերից Սամարայի ռազմա–հեղափոխական կոմիտեի անդամ էր։ Եղել է Կարմիր գվարդիայի ջոկատի հրամանատար։ Չեխոսլովակյան կորպուսի խռովությունից հետո գլխավորել է Օրենբուրգի շրջանում շրջապատված խորհրդային զորքերի 1500 կմ-անոց մարտարշավն Ուրալի շրջանում և, միանալով Արևելյան ռազմաճակատի զորքերին, մասնակցել է Կոլչակի զորքերի ջախջախմանը, ապա՝ Կախովկայի մարտերին և Պերեկոպի գրոհին։ Աշխատել է որպես Հեռավորարևելյան ժողովրդական հանրապետոթյան ռազմական մինիստր (1921–1922)։ 1924–1927 թվականներին եղել է Կանտոնի չինական հեղափոխական կառավարության գլխավոր ռազմական խորհրդատուն։ 1929–1938 թվականներին Հեռավորարևելյան Հատուկ Կարմրադրոշ բանակի հրամանատարն էր, կազմակերպել ու գլխավորել է Հեռավոր Արևելքի պաշտպանությունը։ Այդ բանակում Բլյուխերի հետ ծառայել են Գրիգոր Խախանյան (ռազմա-հեղափոխական խորհրդի անդամ՝ 1927–1933) և Վ․ Թաիրովը (ռազմա-հեղափոխական խորհրդի անդամ՝ 1933–1935)։ Բլյուխերը տաղանդավոր զորահրամանատար էր՝ օժտված բացառիկ աշխատասիրությամբ և անձնական հմայքով։ Եղել է Համառուսաստանյան Կենտգործկոմի (1921–1924), ԽՍՀՄ Կենտգործկոմի (1930–1938) անդամ, ՀամԿ(բ)Կ ԿԿ անդամության թեկնածու (1934), ԽՍՀՄ I գումարման Գերագույն խորհրդի դեպուտատ։ Պարգևատրվել է Լենինի, Կարմիր դրոշի՝ 5 (առաջին շքանշանակիրը), Կարմիր աստղի (առաջին շքանշանակիրը) շքանշաններով։
Գրականություն[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
- Душенькин В․ В․, От солда– та до маршала, 3 изд․, М․, 1966․
| ||||||
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 2, էջ 453)։ 
|
