Բոլշևիկների կուսակցություն («Ռուսաստանի սոցիալ–դեմոկրատական բանվորական կուսակցություն»), IV պետական դումայիբոլշևիկ դեպուտատների խումբ։ Կազմվել է 1913 թվականի հոկտեմբերի 27-ին։ Նրա կազմում էին Ալեքսեյ Բադաևը, Մատվեյ Մուրանովը, Նիկոլայ Շագովը, Գրիգորի Պետրովսկին, Ֆյոդոր Սամոյլովը, Ռոման Մալինովսկին (որը, ինչպես հետագայում պարզվեց, պրովակատոր էր)։ Բոլշևիկների կուսակցության գործունեությունը ղեկավարում էին Վլադիմիր Լենինը և կուսակցության Կենտկոմը։ Դումայի բոլշևիկ դեպուտատները պաշտպանում էին բանվոր դասակարգի շահերը, մերկացնում ցարական կառավարության քաղաքականությունը։ Նրանք նախապատրաստեցին երեք օրինագիծ՝ ութժամյա աշխատանքային օրվա, սոցիալական ապահովության և ազգային իրավահավասարության մասին։ «Պրավդա» թերթի հետ միասին։ 1914 թվականի նոյեմբերի 4-ին կուսակցությունը ձերբակալվեց՝ բոլշևիկ դեպուտատները մեղադրվեցին «պետական դավաճանության» մեջ։ Ցարական դատարանը նրանց աքսորեց Սիբիր՝ ցմահ բնակության։ 1917 թվականի հոկտեմբերին գլխավորել են Ժամանակավոր կառավարության դեմ զինված պայքարը և ստացել իշխանությունը։
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 2, էջ 510)։
Ռուսական կայսրություն, 
